Energia Do Kwadratu | Autor: Pam Grout

W książce „Energia do kwadratu. Dziewięć eksperymentów udowadniających wpływ umysłu na materię" autorka, PamGrout podejmuje próbę wyjaśnienia czytelnikom tajemnicy na jakiej oparte jest działanie wszechświata. Skupia się ona przede wszystkim na kwestii energii, która krąży we wszechświecie. Opisując otaczający człowieka świat, autorka dowodzi, że w istocie wszyscy jesteśmy energią. Konsekwencją tak postawionej tezy jest z kolei fakt, że jako pewna energia przyciągamy do siebie różne inne źródła energii. Jako temat przewodni autorka rozpatruje kwestie wiary człowieka w siebie samego. Wiara stanowi swoistą energię, siłę, która ma zaprowadzić do realizacji założonego celu, niezależnie czy będzie nim nowy samochód, dom, czy zagraniczna wycieczka. Metodyczne dążenie do spełnienia marzenia, a także wiara w siebie i własne możliwości są według autorki pewnikiem osiągnięcia tegoż celu, nieważne jaki by on nie był.

W ramach dopełnienia całości autorka zauważa, że motywując się do wiary w siebie, nie odrzuca ona bynajmniej wiary w Boga. Mimo chwilowego odwrócenia się od Kościoła i poświęcenia się nauce, empirycznemu poznawaniu świata, postanowiła jednak powrócić na drogę wiary, gdyż jak twierdzi, doszła do wniosku, że nauka bez wiary, jak też wiara bez nauki, nie są w stanie prawidłowo funkcjonować. Na dowiedzenie tej tezy przedstawiła kilka dowodów, które zostały poparte odpowiednimi badaniami. Należy jednak zauważyć, że w swej książce nie umieściła żadnych źródeł tudzież bibliografii, na których owe badania oparła. Z tego też względu, ostrożnie i z rezerwą podchodziłam do jej wywodów, które w gruncie rzeczy mają charakter pseudonaukowy.

Autorka przedstawia nam więc dziewięć eksperymentów. I tak, pierwszy z nich, nosi nazwę: „Zasada kolesia". Ma on dowodzić tego, że „Istnieje niewidzialna energia lub też pole nieskończonych możliwości". Eksperyment nr 2 to: „Zasada volkswagena jetta" – mówi, że: „oddziałujesz na pole i czerpiesz z niego wedle swoich wierzeń i oczekiwań". Eksperyment nr 3: „Zasada Alby'ego Einsteina – „Ty również jesteś polem energii". Eksperyment nr 4: „Zasada abrakadabra" – „Wszystko, na czym się skoncentrujesz, rozwinie się". Eksperyment nr 5: „Zasada drogiej Abby" – „ Twoje połączenie z polem zapewnia dokładne i nieograniczone przewodnictwo". Eksperyment nr 6: „Zasad superbohatera" – „twoje myśli i świadomość oddziałują na materię". Eksperyment nr 7: „Zasada Jenny Craig" – „twoje myśli i świadomość stanowią rusztowanie dla twego ciała fizycznego". Eksperyment nr 8: „Zasada 101 dalmatyńczyków" – „jesteś połączony ze wszystkim i z każdym we wszechświecie". I wreszcie ostatni, wieńczący ten surrealistyczny wywód, eksperyment: „Zasad ryby i bochenka chleba" – „wszechświat jest nieograniczony, zasobny i przyjazny".

Widać więc, już po nazewnictwie owych „eksperymentów", że są one rodzajem domorosłej analizy świata, człowieka i jego w nim miejsca. O ile ogólny przekaz tej książki jest pozytywny, o tyle wiarygodność tez w niej postawionych, a nawet samej autorki, staje już pod znakiem zapytania. Oczywiście z wieloma jej twierdzeniami się zgadzam, jak na przykład z tym, że siłą woli, potęgą myśli, jesteśmy w stanie kształtować swoją rzeczywistość. Jednak do pewnego stopnia jedynie. Autorka zaś usilnie stara się dowieść, że umysł ma wpływ na materię, a czyni to poprzez opisane powyżej eksperymenty, które eksperymentami są jedynie z nazwy i tak jak wspomniałam wcześniej, metody badawcze obrane przez autorkę, nie są w żaden sposób uwiarygodnione źródłami naukowymi, a ich nazwy budzą wręcz uśmiech na twarzy. To po prostu takie luźne przemyślenia osoby, która nawet nie jest specjalistą w dziedzinie, o której pisze.

Cóż, książka spodoba się miłośnikom horoskopów, parapsychologii czy astrologii. Jedynym jej plusem jest zabawny język, jakim posługuje się autorka. Poza tym, książka wydaje mi się po prostu słaba, nawet jak na pozycję z tego rodzaju literatury.