Jedyna | Autor: Kiera Cass

Ostatni tom serii o eliminacjach na księżniczkę Illei. I co tu napisać?

Mimo wszystkich zawirowań do jakich dochodzi w 2 tomie America zostaje w Pałacu (co oczywiście było do przewidzenia). Po „pożegnaniu" z Maxonem czuje się z nim jeszcze silniej związana, jednocześnie traci jednak jego zaufanie (i tak chłopak był cierpliwy). Maxon zauważa, że Ami nie jest potencjalnie jedyną wybranką i mimo swoich uczuć próbuje poznać pozostałe kandydatki. Ma mu to pomóc podjąć mu ostateczną decyzję. Cały czas wierzy jednak w prawdziwą miłość. I to miłość stawia na pierwszym miejscu, a nie względy polityczne (bardzo praktyczne z punktu widzenia władcy, prawda? ale za to jak romantycznie)

Przed dziewczętami stawiane są kolejne wyzwania: wystąpienia w biuletynie; uroczystość „Osądzenia"; bal, na który mają zaprosić odpowiednich gości. Wszystkie zadania ułożone są tak, żeby America miała z nimi jak największy problem. We wszystkim czuć rękę króla. Ze wszystkimi jednak America sobie radzi (dość nieszablonowo), wychodząc obronną ręką. Całą rywalizację podkręcają prezenty od Maxona i randki z dziewczętami.

Jednocześnie przez cały czas ostatnie 4 dziewczęta zbliżają się (opowiadając sobie co tam z Maxonem porabiają) i nawet Celeste (moja ulubienica!) przedstawiona jest pozytywnie i zaprzyjaźnia się z Americą. Jednego "złego" mniej.

Rozwinięto także wątek rebeliantów – głównie północnych, południowi są dalej traktowani po macoszemu. Co prawda, w moim odczuciu rozwinięcie to i tak jest niedostateczne, ale nie można mieć wszystkiego.

I co najważniejsze: America wreszcie podejmie decyzję. I przestanie miotać się między gwardzistą a księciem. Nie zdradzę Wam z jakim wynikiem. Powiem jednak, że obaj dostaną to na co zasłużyli.

Tom 3 i ostatni pełen jest dramatycznych zwrotów akcji. America przedstawiana jest jako potencjalna bohaterka i jedyna nadzieja dla Illei. Szczególnie jeśli będzie wspierać Maxona, który w końcu nie jest tak zły i podły jak jego tatuś (long live the King!). Cały czas wkurza mnie to wyidealizowanie bohaterów – nawet jeśli America postępuje koszmarnie głupio to miała przecież bardzo dobre intencje (dobrze to podsumowano: „intencje dobre, ale pomysły najgorsze"), Maxon i Aspen są idealni i tylko Kota i Król (rebeliantów jako bohatera zbiorowego pominę) nie są doskonali (ale za to są najgorsi z najgorszych). I jak tu czytelnik ma sam ocenić bohaterów, skoro autorka tak ładnie ocenia ich sama? Nie pomaga także fakt, że źli są źli a ich motywację poznajemy z relacji osób trzecich (np. historię Koty przedstawia America) i tak naprawdę nie znamy ich prawdziwej motywacji.

Zgodnie z panującym wśród pisarzy „trendem" ginie kilkoro ważniejszych postaci (nie wiem jak Wy, ale ja wciąż nie pozbierałam się po ostatnim tomie Harry'ego, BTW po cichu liczę na to, że Riordan nie pójdzie tym tropem w ostatnim tomie Olimpijskich Herosów).

Sama książka jest taka jak pozostałe tomy – bardzo dziewczęca, bardzo prosta i do przeczytania w kilka godzin i odłożenia na półkę. Poleciłam ją mojej siostrzenicy (skoro 9 latka ogląda Pamiętniki Wampirów i kocha się w Damonie to taka historia nie zrobi na niej aż takiego wrażenia) i polecam ją młodszym czytelniczkom. Starszym tylko jeśli nie mają nic innego do roboty albo potrzebują odstresowania. Krótko mówiąc szału nie ma.

Dodam tylko, że zgodnie z kolejnym "trendem" planowane jest wydanie serii opowiadań uzupełniających. Pierwsze z nich "Książe i gwardzista" ma ukazać się już tej jesieni. Ponownie nakładem wydawnictwa Jaguar.

„Jedyna" to trzeci tom bestsellerowej trylogii o miłości, władzy i wierności sobie oraz bliskim, łączący elementy baśni i reality show, w której trzydzieści pięć dziewczyn podczas „eliminacji" walczy o serce księcia Illei – Maxona. Do Elity dostała się tylko szóstka, lecz zwyciężyć może tylko jedna.

Autorką serii jest Kiera Cass, która urodziła się i wychowywała w Południowej Karolinie. Ukończyła historię na Radford University. Obecnie mieszka z rodziną w Blacksburgu w stanie Wirginia. W wolnym czasie czyta, tańczy i zajada się słodyczami. W 2009 roku opublikowała powieść „The Siren".

Główną bohaterką cyklu jest nastoletnia America Singer należąca do kasty piątek, która nigdy nie marzyła o zostaniu księżniczką, lecz przewrotny los sprawił, że nie tylko została wybrana do udziału w eliminacjach, ale też znalazła się w ścisłej czwórce. A początkowa niechęć do przyszłego następcy tronu przerodziła się w bardzo zażyłą relację. Dziś już dziewczyna nie jest przekonana czy potrafiłaby odejść z pałacu bez żalu i złamanego serca. I choć nie ma pewności co do swoich uczuć, wie że czas, w którym będzie musiała dokonać ostatecznych deklaracji zbliża się nieubłaganie. Ale wcale nie jest łatwo wsłuchać się w swoje uczucia, kiedy kandydat na męża umawia się na randki z innymi dziewczynami, pierwsza miłość pełni wartę pod drzwiami pokoju, konkurentki nie przebierają w środkach by uwieść księcia. Przyszły teść nie ukrywa swojej niechęci do potencjalnej synowej i jasno daje do zrozumienia, że Ami jest ostatnią, którą widziałby na tym miejscu, a w pałacu w każdej chwili może dojść do ataku rebeliantów i krwawych zamieszek.

Autorka zabiera czytelnika to trochę baśniowej rzeczywistości i pozwala mu podglądać dworskie życie w nowym wydaniu. Illea jest krajem przyszłości, powstałym po trzeciej wojnie światowej, opartym na nowym podziale społecznym, który ma nie tylko gwarantować stabilizacje, ale też zapewnić każdej jednostce właściwe miejsce w szeregu uzależnione od zdolności, predyspozycji i rodzinnych powiązań. Niestety jak to często bywa ludzie nie chcą być zaszufladkowani i żyć zgodnie z zasadami, które nie dają im wielu szans na dokonywanie wyborów. Eliminacje i wybór przyszłej królowej spośród dziewczyn z ludu, ma podtrzymać morale nie zawsze posłusznego narodu, ale okazuje się to niewystarczające do udobruchania niezadowolonych z prowadzonej polityki opozycjonistów, którzy postanowili wziąć sprawy we własne ręce.

Polityka i kulisy władzy stanowią tło dla głównego wątku, którym jest miłość i uczucia rodzące się między bohaterami. Każda z kandydatek doskonale wie dlaczego walczy o względy księcia. I choć nie wszystkie kierują się tymi samymi argumentami, związek z Makxonem jest dla nich środkiem do osiągnięcia upragnionego celu. Ale czy rzeczywiście następca tronu jest tak ślepy i głupi, żeby pozwolić wodzić się za nos?

Pierwsze skrzypce w powieści oczywiście gra America, która nie tylko musi zmagać się z dworską etykietą i uczestniczyć we wszystkich zajęciach dla kandydatek, ale tez poukładać swoje uczucia wobec obu chłopków i zdecydować, którą drogą chce iść. A gdyby tego było mało, przez swoją impulsywność i porywczość pakuje się w kolejne kłopoty, które nie tylko mogą zakończyć jej pobyt w pałacu ale też i życie. Tak presja, sprzeczne uczucia i coraz większa wiedza na temat prawdy o Illei sprawiają, że ta dziewczyna nie tylko się miota, ale też coraz bardziej naraża się władcy i odsuwa od Maxona.

Jestem pod wrażeniem pomysłu na fabułę, który niestety nie został zrealizowany w sposób wykorzystujący w pełni jego potencjał. Główna bohaterka jest zbyt infantylna i wyidealizowana podobnie jak Maxon i Aspen. Owszem popełniają błędy, ale każda porażkę potrafią przekuć na sukces. Zabrakło mi tez skupienia na emocjach bohaterów, których zachowanie wcale nie potwierdzało wypowiadanych słów. Nie było tez zaskoczenia czy spektakularnych zwrotów akcji – pisarka zgodnie z przewidywaniami doprowadziła historię do końca.

„Jedyna" jest lekturą lekką, przeciętną, dla czytelników, którzy nie mają ochoty na wielkie emocje czy refleksje ale chcieliby przeżyć bajeczną przygodę z koroną w tle. Idealna na odpoczynek po ciężkim dniu i długie zimowe wieczory.