Przetrwać Rozstanie | Autor: Christine Błaszkowska

Zawsze z chęcią sięgam po książki traktujące o emigracji. Lubię tę tematykę, jest na czasie, bowiem wielu naszych rodaków (i nie tylko) wyjeżdża z kraju w poszukiwaniu lepszej przyszłości, lepszego startu. Życie w polskiej rzeczywistości od dawna nie było i nadal nie jest łatwe, sami wiemy, jak jest. Najnowsza książka Christine Błaszkowskiej jest właśnie na ten temat, nie opowiada jednak o współczesności, ale o Polsce komunistycznej.

Swoją bohaterkę, trzydziestoletnią Bernadettę, autorka wysyła do Niemiec, aby tam mogła ubiegać się o obywatelstwo. W obcym kraju ma dawną znajomą u której może kilka początkowych dni zostać, jednak atmosfera w domu koleżanki wcale jej się nie podoba, czuje, że dzieje się coś dziwnego - kłopoty rodzinne, kłopoty w małżeństwie. Bernadetta woli trzymać się od tego z daleka, ale tylko do czasu, bowiem wpadnie w niezłe tarapaty, a może będzie to dla niej wybawienie?

Bernadetta jako bohaterka jawi się na początku niepewnie, skromnie, wydaje się być wierna mężowi, rodzinie, dzieciom i wartościom, w których została wychowana. Jednak tak niewiele potrzeba, aby cały świat stanął na głowie. Pojawia się mężczyzna. Gorący mężczyzna, w którym szaleńczo się zakochuje, co nie jest dla nich dobre, ponieważ swoimi decyzjami zburzą harmonię w swoich domach. Co więcej? Poświęcą się sobie, ale jedno z nich nie będzie w stanie do końca zrezygnować z tego, co ma. A może oboje...?

Wbrew pozorom to trudna książka traktująca o ludzkich uczuciach, o ich nieracjonalności i czasami ludzkiej niemocy, ponieważ pewnych wydarzeń nie da się cofnąć. Autorka idealnie prezentuje, jakie skutki mogą przynieść początkowo nic nie znaczące sytuacje. Bernadetta musiała wiele poświęcić, naprawdę wiele przecierpieć, aby w końcu przejrzeć na oczy. Przyznam, że koniec książki mnie zaskoczył i poczułam niedosyt - chciałabym, aby powstała kolejna część, bo według mnie zakończenie zostało zbyt otwarte, autorka zostawiła mnie z głową pełną pytań. A może był to z jej strony celowy zabieg? Aby czytelnik mógł podumać, spojrzeć na całą sytuację z kilku perspektyw.

Kreacji bohaterów nie mam nic do zarzucenia. Może Bernadetta była czasami zbyt irytująca w swoim postępowaniu, ale starałam się zrozumieć samotną zdradzającą, kobietę na obczyźnie. Nie patrzę przychylnym okiem na zdrady, ale czasami dzięki nim można zrozumieć pewne sprawy. Odniosłam wrażenie, że główna bohaterka właśnie to zrobiła, szkoda, że musiało upłynąć tyle czasu. Aron jako obiekt jej westchnień był zbyt wyidealizowany, ale czy nie to robimy, kiedy jesteśmy w kimś zakochani?

Muszę pochwalić pomysł na powieść - może i oklepany, ale skrzętnie utkany, dopracowany. Podoba mi się osadzenie powieści w czasie komunizmu. Christine Błaszkowska oddała klimat i ówczesną rzeczywistość w kraju, emigracje ludzi, szukanie lepszego miejsca na ziemi, sprowadzanie rodziny. Plusem jest to, że przeprowadza czytelnika przez proces uzyskiwania obywatelstwa w tamtych czasach. Autorka nie owija w bawełnę i dobrze ukazała jak wobec siebie zachowują się inni Polacy za granicą. Smaczku całości dodają dialogi z koleżanką Bernadetty, Reginą. Kobieta jest uszczypliwa, lubi zaznaczać swoje terytorium, a do tego ma dziwny i irytujący światopogląd (o ile tylko światopogląd może być irytujący).

Momentami powieść była zabawna, lecz nie obyło się bez minusów. Zrezygnowałabym ze zbędnych opisów, które niestety się zdarzały. Okroiłabym też dialogi Bernadetty i Arona, ponieważ czasami stawały się nużące. Fabuła momentami również zwalniała i ją bym przyspieszyła pomijając te rzeczy, które przed chwilą wymieniłam.

Emigracja, odnajdywanie się na obczyźnie, kłopoty z aklimatyzacją, z poszukiwaniem pracy, zdrada, gorący romans i jego atmosfera okazały się całkiem niezłym przepisem na dobrą powieść. Choć same elementy są trochę oklepane, mnie ta kompozycja przekonuje, bo jak wiecie lubię takie powieści i świetnie się w nich odnajduję.