Fabryka Wtórów | Autor: Tomasz Mróz

Chcecie poznać osobliwego komisarza Wątrobę, który zostaje wplątany w sprawę pewnego instytutu?

Co do Instytutu... jest okraszony wielką tajemnicą, umieszczony w środku miasta, a do tego pilnie strzeżony przez strażnika, który każdemu przybyłemu powtarza, że wstęp jest wzbroniony. Zupełnie nikt nie wie, co się w nim dzieje, a ci którzy znajdą się w środku (lub zostaną poniekąd zaproszeni) wracają zupełnie inni. Co kryje w sobie ten instytut? I co wspólnego mają z nim pijaczki, które siedząc na ławce (i nie tylko) dokształcają się i starają się być mądrzy oraz inteligentni. Odegrają oni dużą rolę w śledztwie komisarza Wątroby...

Bo jak prawie każda fascynacja i ta była pochodną zachwytu i strachu przed przygniatającym ogromem, wielką niszczycielską siłą zaklętą w ponurym gmachu.

Książce nie można odmówić humoru. Zdecydowanie go posiada, niektóre fragmenty są zabawna. Jest dopracowana - konstrukcja została przemyślana, intryga zaplanowana od początku do końca tłumacząc po kolei wszystkie wydarzenia. Zostajemy wprowadzeni w intrygę z subtelnością, później w fabułę wkracza ciekawość oraz budowanie napięcia, dzięki temu towarzyszymy Wątrobie w jego intrygującym i szczegółowym śledztwie.

Dzień jak co dzień toczył swój bebech od wschodu do zachodu i niczemu się nie dziwił. No bo jakże dziwić się czemuś, co jest każdego dnia takie samo.

Wiecie, co mnie najbardziej zaskoczyło w tej książce? Pewnie nie spodziewacie się, że to napiszę, ale tak - użyte wulgaryzmy. Nie lubię ich w książkach, bo uważam, że nie są potrzebne, jednak w "Fabryce wtórów" pasowały one idealnie. I nie wyobrażam sobie jej bez nich. Zostały użyte dokładnie wtedy, kiedy trzeba ich było. Nie były naciągane, sztuczne, czy irytujące. Zastanawiacie się pewnie, co to za gatunek... połączyłabym tę powieść z kryminałem, odrobiną fantastyki, dystopii oraz powieści obyczajowej, a także szczypty satyry. Tak właśnie ją odebrałam, totalny misz-masz, którego części składowe dobrze do siebie pasują.

Wydawało mu się, że słyszy tupot goniących go nóg; odwrócił się nerwowo, ale nikogo nie było. To echo jego własnych kroków go ścigało.

Kolejna rzecz, która mnie zaskoczyła to fabuła, która nie wciąga od samego początku, lecz stopniuje naszą ciekawość. Pod powłoką wydarzeń rozgrywających się w książce kryje się ukryte znaczenie. Nie bez powodu w powieści zostały wplecione wątki polskich pijaków, którzy przez swój nałóg marnują swoje życie i starają się je naprawić, czasem im to wychodzi, a czasem nie - jaki będzie ostateczny rozrachunek? Mamy też instytut, czy nie przypomina on korporacji, wszelkich wielkich projektów, do których normalni obywatele nie mają dostępu i żyją w nieświadomości? Być może gdzieś istnieje taka fabryka wtórów, a my o tym nie wiemy... Przez pryzmat inteligentnego humoru użytego przez Tomasza Mroza widzimy również stereotypy, jakie funkcjonują w społeczeństwie, gdzieś w świecie. Może tymi rozważaniami sięgam zbyt głęboko, jednak "Fabryka wtórów" właśnie doprowadziła mnie do takich rozważań.

Myślałem, że jesteś od spraw bieżących. - Też tak myślałem, ale to życie decyduje za mnie, czym się interesuję.

Jeśli macie ochotę na taką zwariowaną opowieść, którą każdy z Was może ją inaczej odebrać to serdecznie Wam ją polecam. Ja nie czuję się zawiedziona, lecz zachwycona, że miałam okazję poznać tę opowieść. Ostatnimi czasy lubię takie historie, taki gatunkowy misz-masz, a przede wszystkim polskich autorów. Odkryłam, że naprawdę mamy fantastyczne zaplecze wspaniałych książek, które trzeba poznać.