Wszystkie Życia Heleny P. | Autor: Danuta Noszczyńska

Danuta Noszczyńska absolwenta Krakowskiego Liceum Sztuk Plastycznych oraz Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od dziesięciu lat prowadzi autorski teatr amatorski, pisze scenariusze oraz reżyseruje. Spektakle są wystawiane na licznych festiwalach. Jako pisarka zadebiutowała w roku 2007 powieścią „Historia nie Magdaleny". W 2014 roku na Festiwalu Literatury Kobiecej „Pióro i Pazur" została wyróżniona za powieść „Wszystkie życia Heleny P." główną nagrodą w kategorii Pazur.

Prozę pani Noszczyńskiej uwielbiam od dawna. Świetnie przy niej odpoczywam, nie nudząc się, nieraz zaśmiewając się do rozpuku. Jednak często bywa tak, że autor pod pozorem lekkiej powieści chce czytelnikowi przemycić zdecydowanie głębsze prawdy i właśnie tak jest w przypadku tej autorki. Gdy więc zobaczyłam tak frapujący tytuł jak „Wszystkie życia Heleny P."po prostu musiałam po niego sięgnąć. Inspiracją do napisania powieści na pewno stała się postać znakomitej polskiej aktorki, osoby której życie artystyczne było ogromnie bujne i obfite zarówno w ilość wspaniałych ról jak i niestety alkohol, który miał pomóc nieść brzemię ogromnej popularności. Niestety gdy wykryto u niej nowotwór, walkę z nim w dość krótkim czasie przegrała. Autorka poniekąd na jej życiu snuje fabułę swojej powieści. Udaje jej się to wręcz znakomicie. Umiejętnie każe wielokrotnie błądzić czytelnikowi w jej labiryntach, aby później zaskoczyć go jakby własnym, osobistym odkryciem. Uśmierca swoją bohaterkę, zmusza czytelnika widzącego minimalny kondukt pogrzebowy do osobistych przemyśleń, zadumania się nad marnościami świata wszystko po to, aby potem wprowadzić go w ogromne zaskoczenie. Ja osobiście bardzo lubię jak autor chce mną troszkę manipulować, wskazać niekoniecznie odpowiedni kierunek aby później sprowadzić mnie ze złego szlaku fundując przy tym lodowaty prysznic. Ogromnie ciekawa jest również konstrukcja powieści, dużą rolę gra tutaj narrator, którym jest nie kto inny tylko sama autorka powieści. Już któryś raz spotykam się ostatnio z tym, że opis książki na okładce sugeruje troszkę inny klimat powieści, Tak jest też w tym wypadku.

Być może wydawca myślał, że łzawa historia jak pisze, znajdzie więcej nabywców lecz to nie do końca jest prawdą . Jeżeli już ktoś zna styl pisania autorki na pewno nie przyjmie tego na szczęście jako pewnik. Dostajemy powieść pełną zwrotów akcji, ze świetnie naszkicowaną galerią postaci, począwszy od głównej bohaterki, poprzez Szczelbę, Byku Rajmunda - osoby jedyne w swoim rodzaju po „ostatniego arystokratę PLR" Potockiego. Autorka zmusi nas do sporej bieganiny po parkingach, supermarketach czy innych tego typu miejscach w poszukiwaniu środków do zakupu alkoholu tak niezbędnego do życia głównym postaciom powieści. Świetnie uchwycone praktyczny brak granic pomiędzy bohaterami,mnóstwo ciekawych historii z alkoholem w tle powoduje, że powieść czyta się jednym tchem lecz z pewną drgająca nutą gdy pomyślimy o naszej chwiejnej stabilizacji. Granice przecież często są ogromnie cienkie a nieraz tylko świetnie wykreowane. Ogromnie cieszę się, że autorka i tym razem nie zawiodła mnie jako czytelnika. Czas spędzony pochłanianiu jej powieści minął mi w błyskawicznym tempie i jedyne o co mogę mieć żal to o to, że nie była jeszcze dłuższa lub, że autorka nie poszła śladem innym pisarek i nie był to I tom zapowiadanej trylogii. Jednak ja zdecydowanie uważam, że jak ktoś ma nam coś do przekazania potrafi to zrobić w każdej formie. Zdecydowanie polecam!