Czytelnik7
-
Otwarcie, choć niechętnie, przyznaje się do tego, że z poezją mam bardzo rzadko do czynienia. Powód? Wiersze należy czytać powoli, podchodzić do nich z dużym bagażem wrażliwości, winni jesteśmy poświęcić im dłuższą chwilę. Niestety, na co dzień nie jestem w stanie wygospodarować dla niej należytego czasu, więc moment, gdy sięgam po tomik wierszy, jest dla mnie chwilą szczególną. Jednak, jestem niezmiennie zainteresowany środowiskami artystycznymi, więc rozmowa Artura Cieślara z damą poezji, Julią Hartwig, okazała się dla mnie pozycją obowiązkową.
Julia Hartwig - urodzona w 1921 roku w Lublinie. Wybitna poetka, eseistka, tłumaczka. Stypendystka rządu francuskiego w latach 1957-1950. Debiutowała tomikiem wierszy "Pożegnania" (1956). Wykładowczyni na Uniwersytecie Ottawy i Carlton University w Kanadzie.
Artur Cieślar - urodzony w 1967 roku. Filolog, romanista. Pisarz, reportażysta, podróżnik, fotografik. Autor m.in: "Kobiety metafizycznej", "Czarnego kota nocą", "Tajemniczej Wyspy Wielkanocnej", "Wschodu i zachodu. Spotkania".
"Życie to podróż, to ocean" to zapis niebanalnej rozmowy, przeprowadzonej z cenioną polską poetką, Julią Hartwig, przez Artura Cieślara. Rozmowa została podzielona na kilka rozdziałów, w których konwersacja dotyczy innych tematów. Poruszane zostają między innymi takie kwestie jak rola artysty we współczesnym świecie, przemijanie, miłość, wartość podróży, malarstwo, wiara w boga, relacje międzyludzkie itd. Szeroko zostają omawianie początki życia artystycznego poetki - Jej pierwsze wiersze, znajomości z artystami, pierwsze wspomnienia, natchnienia. Autorka wspomina ważne chwile w Jej życiu m.in. wyjazd do Francji oraz podróż do Ameryki Północnej. Rozmowie towarzyszą liczne refleksje dotyczące nie tylko sztuki i spraw egzystencjalnych, ale także życia codziennego.
Recenzowana pozycja to publikacja, która z całą pewnością zachwyca mądrością. Rozmawiający - Artur Cieślar oraz Julia Hartwig, to osoby, które zdecydowanie charakteryzuje dojrzałość. Rozmawiają o sprawach ważnych, jednak, ich konwersacja nie trąci zbędną podniosłością. Rozmowa toczy się w sposób bardzo naturalny i nieśpieszny. Prowadzący rozmowę, Artur Cieślar, nie goni z pytaniami, dokładnie (jeżeli to możliwe) penetruje dany temat, a Jego zagadnienia są pozbawione schematyczności. Konwersacja nie jest prowadzona na sztywnej zasadzie pytanie-odpowiedź, a ma charakter bardziej intymny, kameralny. Zagłębiając się w rozmowę, zapomina się o tym, że jest prowadzona na zasadzie rozmowy-rzeki, a odnosi się wrażenie, że jest to inteligentna dyskusja dwóch, długo się znających, przyjaciół.
Dodatkiem, doskonale dopełniającym treść, są interesujące fotografie Juli Hartwig, a także, często pojawiające się, fragmenty Jej wierszy.