Za Jakie Grzechy? | Autor: Anna Karpińska

Anna Karpińska – ukończyła politologię na Uniwersytecie Wrocławskim, pracowała jako wykładowca, dziennikarka, wydawca książek, prowadziła firmę zajmującą się szkoleniami wdrażaniem systemów jakości. Mieszka w Toruniu. Książki pisuje przy kuchennym stole . Do tej pory ukazały się jej trzy powieści: „Chorwacka przystań", „Pozwól się uwieść", „To wszystko przez ciebie".

Główna bohaterka Alina, szykując się do własnego ślubu nie zauważa, że przyszły mąż troszkę się zmienia. Dlatego jest całkowicie zaskoczona, gdy w czasie ceremonii słyszy z jego ust: "Przepraszam Cię Alinko, ale nie mogę...". Dwudziestodziewięcioletniej dziewczynie burzy się cały świat. Dodatkowo sytuację zaostrza fakt, że jej niedoszły narzeczony zostawia ją dla jej własnej siostry Aldony, oczka w głowie rodziców, a zwłaszcza ich matki. Alina nie rozumie dlaczego to ona ma akceptować taką sytuację i do niej się dostosowywać, jeśli to ona najbardziej jest pokrzywdzona. Wyprowadza się do wynajmowanego mieszkania, jak najdalej od siostry i teraz jej przygotowań do ślubu, jak i od samych rodziców. W tych ciężkich chwilach pomaga jej pobyt na wsi u ukochanego wujostwa. To tam, gdzie jako dziecko spędzała beztroskie chwile i podglądała pracę w drukarni wujka, z trudem dochodzi do siebie. Nie akceptuje jednak zaistniałej sytuacji do końca. Sama będąc psychologiem i pomagając innym, nie potrafi pogodzić się z odrzuceniem. Każdy następny związek uczuciowy szybko kończy z lęku przed zaangażowaniem. Na dodatek w niedługim czasie umiera jej wuj, zostawiając jej połowę spadku, drugą cześć ma otrzymać Tomasz, którego krewny traktował jak własnego syna. Dobytek wuja jest spory, pytanie czy spadkobiercy będą umieli dojść do porozumienia.

Tak szczerze nie wiem czemu, ale nie polubiłam od razu głównej bohaterki. Skrzywdzona i upokorzona była osobą, która potrzebowała pomocy nie tyle materialnej co emocjonalnej. Na pewno nie znalazła jej u swoich rodziców. Autorka ich portret zakreśliła dość grubą kreską. Matka zapatrzona w starszą córkę, nie pojmująca bólu młodszej, jawi się jak zupełnie obca osoba a nie najbliższa rodzina. Na pewno autorce skutecznie udało się, aby czytelnik tą postać oceniał dość surowo. Z drugiej strony jednak trwanie Aliny w jej stanie w którym tak naprawdę nie widzi dokładnie co ja otacza, zamykanie się w rozpamiętywaniu i uciekaniu od akceptacji sprawia, że robi się nieczuła na to co ją otacza. Autorka oferuje czytelnikowi całą gamę emocji. Poprzez zdumienie, lekką złość, smutek czy niedowierzanie, chcąc nie chcąc zanurzamy się coraz głębiej w opisywany nurt wydarzeń. Razem z bohaterką najpierw lekko brodzimy, by za chwilę prawie utonąć w fabule. Rzeczywistość uzupełniania retrospekcją, daje pełny wgląd w opisywane wydarzenia. Szybko możemy ocenić sytuację czy też przeciwnie, przeczekać aby nasze odczucia były pełniejsze. Autorka nie kończy w pełni swojej powieści. Zostawia czytelnika z pewnym niedopowiedzeniem, co być może zwiastuje kontynuacje. Lecz właśnie tak jawi mi się również bohaterka, z pewnym brakiem pomysłu na jutro, pomimo naprawdę okoliczności, które jej sprzyjają i mogłyby pomóc w pewnym wyborach. Książek o porzucanych kobietach w tej chwili jest mnóstwo. Jedne potrafią czytelnika wciągnąć od pierwszej strony, inne zaś wydaja się powieleniem tekstów , które jakby są nam już znane. Tutaj autorka, nie daję nam wyboru. Umiejętnie intryguje fabułą już od pierwszych zdań. Polecam!