Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Koło Graniaste

Kup Taniej - Promocja

Additional Info

  • Autor: Barbara Rybałtowska
  • Tytuł Oryginału: Koło Graniaste
  • Seria: Saga. Tom 3
  • Gatunek: Powieści i Opowiadania
  • Język Oryginału: Polski
  • Liczba Stron: 324
  • Rok Wydania: 2008
  • Numer Wydania: I
  • Wymiary: 155 x 235 mm
  • ISBN: 9788392250746
  • Wydawca: Axis Mundi
  • Oprawa: Miękka
  • Miejsce Wydania: Warszawa
  • Ocena:

    5/6

    5,5/6

    4/6


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Koło Graniaste | Autor: Barbara Rybałtowska

Wybierz opinię:

Joasia J

Kolejna część kilkutomowej sagi rodzinnej to ponowne spotkanie z dawno niewidzianymi bohaterami, którzy z szeroko rozpostartymi ramionami, zapraszają nas na niezapomniany wieczór przy filiżance aromatycznej herbaty. Różne odcienie wspomnień, wypływają wówczas z zakamarków pamięci, wiodąc tego dnia główny prym. Bohaterowie, przekazują nam po raz kolejny obrazy, które zdążyły się już pokryć niewielką warstwą kurzu i zapomnienia, kontynuując opowieść o swoich przygodach. Lubię zaczytywać się w historiach przedstawiających losy jednej rodziny na przestrzeni kilki, kilkudziesięciu lat. Lubię wracać do ich bujnej codzienności, która dzięki lekturze poprzednich tomów, jest mi bliska i dobrze znana, przez co traktuję ją z jeszcze większą dozą zainteresowania i pasji. W końcu, lubię powtórne spotkania z ulubionymi bohaterami, którzy poprzez własne lęki i trudne doświadczenia, są o wiele mi bliżsi sercem, niż na pozór myślałam.

 

Utkana nić szczerego przywiązania do postaci i do ich historii w ogóle, każe mi kibicować szczerze ich szczęściu i z jeszcze większą energią i oddaniem, śledzić ich dalsze pokrętne losy.

 

Zapraszam Was na krótką relację z ostatniego spotkania z rodziną Markowskich, których opowieść, w dalszym ciągu, jest rzeczywistym obrazem ciepłej i wzruszającej historii!

 

III tom powieści, pochodzący spod pióra utalentowanej pisarki - Barbary Rybałtowskiej, otwiera niezwykle osobisty wiersz, który autorka napisała ku czci swojej własnej matki. Prawdziwy i wzruszający, którego wersy wypełnione są miłością i szczerym podziękowaniem za niepowtarzalną lekcję życia. Wiersz chwyta za serca, wybudza go z jednostajnego i miarowego rytmu, w końcu, zmusza czytelnika do cichej refleksji nad własnym życiem. III tom sagi, poświęcony w całości pamięci Zofii Rybałtowskiej, został wydany w 2008 roku, czyli dokładnie w tym samym roku, kiedy zmarła matka autorki.

 

„Koło graniaste" przedstawia losy rodziny Markowskich w powojennej rzeczywistości,, w której komunizm zdążył już głęboko zakorzenić się w codziennym życiu mieszkańców. Absurdalny system, zaznaczał się szczególnie mrocznym cieniem w rodzinach, które miały dość odwagi do sprzeciwu, nad występującym wówczas porządkiem, ciągnąc nieodwołalnie za sobą obraz klęski. Terror, który wyzierał z każdej sfery życia, zmuszał bowiem do pełnego posłuszeństwa i uległości.

 

Zosia, wraz ze swoim nowo poślubionym mężem i ukochaną córką Kasią, zamieszkuje w Zamościu, w rodzinnym mieście ukochanego Teofila, w którym szczęśliwie otrzymuje przydział na własne mieszkanie. Rzeczywistość życia w powojennej Polsce, daleka jest jednak od jej wybujałych wyobrażeń. Bieda, brak pracy oraz ciągła nagonka ze strony władzy, która w konsekwencji doprowadza w końcu do aresztowania jej ukochanego męża Teofila, zmusza ponownie kobietę, do kolejnej walki o godne życie, w którym nie ma miejsca na rozpacz i gorycz. Zosia, z typowym dla siebie optymizmem i otwartym, szczerym sercem, przypomina czytelnikowi, że niezależnie od rozmiarów nieszczęścia, mamy w sobie wystarczające pokłady siły, które zdolne do pokonywania kolejnych przeszkód, torują nam drogę do upragnionego szczęścia.

 

Książka, pełna jest prostoty, rodzinnego ciepła i szczerej prawdziwej radości w dobie ogólnego cierpienia, w którym nietrudno przyjąć rolę ofiary. Zobojętnienie i marazm to chleb powszedni tamtych czasów, które nierzadko zmuszały ludność, do zamknięcia w szczelnym i wygodnym kokonie nieszczęścia. Bohaterzy powieści, swoją niezłomną postawą i godną pochwały siłą, budują w czytelniku wiarę, że prawdziwa wola walki znajduje swoje źródło w ukochanej rodzinie, która jest siłą napędową do tworzenia rzeczy z pozoru niemożliwych!

 

Polecam szczerze wszystkim, który oczekują od książki ciekawej historii, okraszonej dobrym humorem i wyzierającym z każdej strony powieści, optymistycznym hasłem, że „nasze życie to jazda na kwadratowych kołach, a jednak jakoś się toczy...".

Uleczkaa38

"KOŁO GRANIASTE" - taki oto tytuł nosi sobą kolejna, trzecia odsłona poruszającego cyklu powieściowego Barbary Rybałtowskiej pt. "Bez pożegnania". Cyklu, obrazującego losy dwóch wyjątkowych kobiet - matki i córki, a także kolejnych pokoleń ich rodziny, żyjącej w dobie największych i najdramatyczniejszych przemian w historii Polski... A o tym, jakie emocje niesie sobą spotkanie z tą powieścią, opowiem słów kilka w poniższej recenzji...

 

Fabuła książki przenosi nas sobą do pierwszych, powojennych lat naszego kraju. Lat, które wbrew oczekiwaniom i nadziejom, nie przyniosą upragnionej wolności, szczęścia i spokoju, lecz czas rozczarowań, bólu i opresji... Główną bohaterką tej narracji jest Zofia, która po latach tułaczki  powraca do swej ojczyzny, a dokładniej rzecz ujmując do miasta Zamość. Powraca, ponownie spotyka z najbliższymi, jak i wreszcie stara się ułożyć na nowo życie, co nie jest łatwe wobec okoliczności, w jakich przychodzi jej tego dokonać. Dramaty, nieszczęścia, bieda, trudne wybory z jednej strony, z drugiej zaś miłość, duma z dzieci i niegasnąca nadzieja na lepsze jutro - oto kwintesencja tej historii i tej pięknej opowieści...

 

"Koło graniaste" to niezwykle emocjonująca, poruszająca i nierzadko wzruszająca do łez opowieść o skomplikowanych losach zwykłych ludzi, w bardzo niezwykłych czasach. Czasach, które nie pozwalały żyć tak, jak pragnęli tego bohaterowie niniejszej historii, a którzy to jednak innej szansy nie mieli... To w tej smutnej i gorzkiej rzeczywistości rodzina Markowskich stara się budować swoją lepszą i stabilną przyszłość, co nie jest łatwe w dobie wszechobecnej nagonki i terroru władz, ale także i panującej biedy... Przyszłość, za którą przychodzi płacić im wysoką cenę, także w zakresie moralnym, której to jedynym usprawiedliwieniem wydaje się troska o lepsze jutro ukochanej córeczki - Kasi. Dni, miesiące i kolejne lata płyną nam u boku tych już jakże bliskich naszym sercom bohaterów, których to losy przypominają tak często losy naszych rodzin i nas samych...

 

Sercem tej opowieści są bez wątpienia jej wyjątkowi bohaterowie. Zofia, Teofil, Kasia - to ludzi z krwi i kości, pełni zalet, ale także i wad - dokładnie tacy sami jak my i nasi bliscy. Nieoszczędzani przez los i wystawiani na jego ciężkie próby, którym nierzadko nie sposób podołać, ale przez to jeszcze bardziej bliscy naszym sercom. To bohaterowie, których chce się poznawać jak najdłużej i w życiu których to chcemy uczestniczyć przez czas tej lektury, gdyż po dwóch poprzednich odsłonach tego cyklu, stali się oni dla nas kimś więcej, aniżeli tylko odległymi i nierealnymi postaciami z kart literatury. To przyjaciele, których życie i los jest stał się dla nas niezwykle ważny...

 

Wielką siłą tej książki, jest bez wątpienia obraz Polski tamtych dawnych czasów, jaki to przedstawia nam tu autorka. To siermiężna, ponura, szara i smutna rzeczywistość, w której życie i jego drobne radości, tak bardzo kontrastują z tym, co poza ścianami mieszkań i domów. To prawda, realizm i wielka bezpośredniość przekazu, czyniąca tę narrację tak szczerą i autentyczną. To także wielka szczegółowość, dbanie o najdrobniejsze detale oraz niepowtarzalny klimat tamtej epoki, jaki udało się zawrzeć na kartach tej książki. Myślę, że to właśnie aura i realizm czasu oraz miejsca akcji tej opowieści, czynią ją tak ujmującą, ważną i prawdziwą w tym, by jej uwierzyć i żyć losami jej bohaterów przez nasz cały czas spotkania z tą piękną sagą...

 

Wzruszenia, łzy, uśmiech, nadzieja i rozczarowania - te emocje znaczą życie Zofii i jej bliskich, a tym samym też i stają się naszym udziałem podczas spotkania z tą powieścią. Otóż lektura ta stanowi sobą coś znacznie ważniejszego, aniżeli jedynie literacką rozrywkę i przyjemnie spędzany czas. Tym czymś jest niezwykła podróż po kartach historii naszej ojczyzny, znaczona nie historycznymi podręcznikami, ale ludzkimi emocjami, dramatami i codziennością życia, które tak pięknie przedstawiła w tym cyklu Pani Barbara Rybałtowska... Polecam z pełnym przekonaniem, zaś sama już nie mogę doczekać się lektury kolejnej - czwartej już części sagi "Bez pożegnania"...

Literanka

Jestem miłośniczką sag rodzinnych, historii snutych przez całe pokolenia, toteż z zainteresowaniem sięgnęłam po książkę Barbary Rybałtowskiej żałując, że nie będzie mi dane poznać losów jej bohaterów od początku. „Koło graniaste” to trzeci tom cyklu „Bez pożegnania”, opowiadającego o życiu Zofii i jej córki Kasi od czasów II wojny światowej i wywozu ich na Syberię, po współczesność. Akurat „Koło graniaste” obejmuje wczesne lata powojenne – powrót do kraju wyczerpanego wojną i podlegającego wpływom sowieckim.

 

Nie znam innej sagi dotyczącej losów polskiej rodziny. O historii państwa polskiego tamtego okresu wiemy dużo, natomiast o życiu codziennym Polaków dość niewiele. Zofia wychodzi za mąż oraz rodzi kolejne dzieci – trójkę, w tym bliźniaki. Cały czas wypełnia jej zajmowanie się sprawami rodziny, głównie dzieci, bo mąż Teofil oddala się coraz bardziej. W końcu okazuje się, że Teofil zdradza Zofię, i to z ich bliską przyjaciółką. Zofia dostrzega pewne oznaki tego, co się dzieje, jednak nie przywiązuje do nich wagi, zajęta sprawami swoich dzieci – maluchów i dorastającej córki. Gdy prawda wychodzi na jaw, małżonkowie wyjaśniają sytuację i przezwyciężają kryzys.

 

Życie bohaterów jest naznaczone komunistyczna propagandą. Najbardziej wpływa ona na życie Teofila, który jej ulega, korzysta z przywilejów członka partii. Nic nie jest powiedziane wprost, jednak po pobycie w więzieniu Teofil wychodzi z niego i nagle wszystko w jego życiu zawodowym zaczyna się układać dostaje atrakcyjna pracę na uczelni, praca pochłania go całkowicie. Znajomi są nieco zdziwieni łatwością, z jaką osiąga sukcesy, jednak nikt na głos nie podejrzewa, żeby Teofil mógł pójść na współpracę ze służbami. Taka zapewne jest prawda, biorąc pod uwagę realia polityczne tamtego okresu. Nieugięta postawa wobec władz była praktycznie niemożliwa.

 

Również Kasia nie pozostaje obojętna na treści o wspaniałym ustroju komunistycznym, najlepszym z możliwych. Jako uczennica jest szczególnie narażona na nachalną indoktrynację, przymusowe wyjazdy do państwowych gospodarstw rolnych, jednak zachowuje do tego wszystkiego dystans. Wszyscy są świadomi, że wobec przedstawicieli władzy nie należy ujawniać swoich poglądów, natomiast w gronie rodziny i przyjaciół doskonale widzą, czym tak naprawdę jest ustrój komunistyczny.

 

Dla Kasi to czas pierwszych miłości, przyjaźni, zachwytu życiem i nastoletniej radości. Poznajemy jej przemyślenia z pamiętników, które pomagają zrozumieć świat młodych ludzi w tym szarym i nieprzyjaznym okresie strachu i terroru.

 

Literacko książka nie jest wybitna. Język Rybałtowskiej jest, powiedziałabym, reporterski. Mało w nim emocji, chociaż opisuje wydarzenia poruszające, chwile wielkiego szczęścia, wielkiego strachu, wielkich nadziei i rozczarowań. Mimo wszystko książka broni się bardzo ciekawą fabułą, którą chce się poznawać mimo monotonnego języka. Dialogi są poprowadzone wiarygodnie, bohaterowie również budzą sympatię i są realistyczni. To, co dla mnie jest nowością, to spojrzenie na ustój totalitarny z perspektywy zwykłego człowieka. Po zakończeniu wojny ludzie chcieli powrotu do normalności, bezpieczeństwa, spokojnej codzienności, tymczasem dostali znów przymus, inwigilację, niepewność jutra, brak zaopatrzenia w podstawowe produkty. Codzienne zmagania o przetrwanie, zdobycie artykułów potrzebnych do życia, wszystko dzieje się w cieniu wszechobecnej propagandy i odgórnych decyzji wpływających na każdego zwykłego obywatela. W tym wszystkim jednak najważniejsza jest wzajemna miłość Zofii i Kasi – matki i córki, które splecione zostały dramatyczną, skomplikowaną i trudną przeszłością. Ich dalsze losy na pewno będą równie ciekawe, więc nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z bohaterkami.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial