Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Bez Pożegnania

Kup Taniej - Promocja

Additional Info

  • Autor: Barbara Rybałtowska
  • Tytuł Oryginału: Bez Pożegnania
  • Seria: Saga. Tom 1
  • Gatunek: Powieści i Opowiadania
  • Język Oryginału: Polski
  • Liczba Stron: 328
  • Rok Wydania: 2008
  • Numer Wydania: I
  • Wymiary: 155 x 225 mm
  • ISBN: 978839225029
  • Wydawca: Axis Mundi
  • Oprawa: Miękka
  • Miejsce Wydania: Warszawa
  • Ocena:

    4,5/6

    6/6


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 2 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 2 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 2 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Bez Pożegnania | Autor: Barbara Rybałtowska

Wybierz opinię:

Joasia J

Saga rodzinna to według odpowiednich źródeł, powieść przedstawiająca dzieje kilku pokoleń jednego rodu na tle historyczno-obyczajowym. Znaczące wydarzenia historyczne, ukazane z perspektywy zwykłego człowieka, łączą się więc ściśle z prywatnymi losami bohaterów opisanych w książce. Saga rodzinna nosi też w sobie istotne cechy powieści realistycznej, której głównym celem jest rzeczywiste portretowanie rzeczywistości, bez zbędnych ubarwień i ozdobników, które niepotrzebnie przerysowują prawdziwe realia. Dotychczas nieczęsto miałam okazję sięgać po książki reprezentujące losy jednego rodu przez kilka kolejnych tomów, dlatego z niemałym zainteresowaniem sięgnęłam po powieść Barbary Rybałtowskiej "Bez pożegnania", której akcja umiejscowiona jest tuż przez wybuchem II wojny światowej.

 

Główna bohaterka książki - Zosia, wraz ze swoją niespełna trzyletnią córeczką Kasią, spędza upalne lato 1939 roku u rodziny swojego męża na wsi. Prawdziwie sielski obraz, który istotnie wyłania z pierwszych kart powieści, szybko jednak zostaje zburzony, poprzez krążące wokół pogłoski o nadchodzącej wojnie. Przemarsz wojsk rosyjskich przekreśla jednoznacznie i szybko spokój mieszkańców wsi, przynosząc z sobą krwawe żniwo ludzkich nieszczęść. Powszechne wywózki na Syberię stają się rzeczywistym koszmarem. Główna bohaterka, wraz ze swoją malutką córeczką, podziela los tysiąca Polaków, zostając wysłana do katorżniczej pracy w głąb Rosji.

 

Zosia, początkowo budując wokół siebie wizerunek kobiety niezwykle słabej i bezbronnej, szybko przechodzi, godną podziwu, wewnętrzną przemianę. Brutalna rzeczywistość serwowana Polakom przez rosyjskiego okupanta, w połączeniu z bezwzględnym i surowym klimatem Syberii, wystawia bowiem na śmiertelną próbę tysiące bezbronnych kobiet i dzieci. Ciągły głód, ciężka i wykańczająca praca ponad ludzkie siły, nieustanny strach o życie najbliższych osób oraz bestialskie warunki w zamieszkiwanych barakach to brutalny obraz upodlenia człowieka. Autorka, bez zbędnego owijania w bawełnę, przedstawia bolesną rzeczywistość, która jest realnym odbiciem naszej wspólnej historii. Czytelnik, na podstawie niezwykle trudnych losów bohaterów powieści, w których widmo śmierci stanowiło podstawowe ogniwo ich codziennej egzystencji, ma niepowtarzalną okazję ujrzeć prawdziwy, niemal żywy obraz życia tysięcy Polaków zesłanych na Syberię.

 

W ogólnej wizji bólu i nieszczęścia, którą autorka przedstawiła w swojej powieści, przebija się jednak również delikatna iskra nadziei, która ma szansę szerzej rozbłysnąć, dzięki zadziwiającej sile i odwadze wybranych jednostek, do których niezaprzeczalnie można zaliczyć niezwykłą postać Zosi. Kobieta, walcząc o życie własnej córki, dokonuje czynów niemal heroicznych. Pracuje w pocie czoła o kawałek chleba, nie zatracając przy tym swojej dawnej empatii i wrażliwości. Kobieta wzbudza w czytelniku niezwykły podziw, przede wszystkim, dla jej ogromnej energii i optymizmu, który w żadnym wypadku nie gaśnie, mimo brutalnej rzeczywistości życia na Syberii. Narracja pierwszoosobowa, która wykorzystana jest w powieści, umożliwia czytelnikowi poznanie wszystkich myśli bohaterki, jej nieustającego i prześladującego poczucia strachu, który umiejętnie stara się ukryć przed córką, pod maską szczerego uśmiechu i radości.

 

Początkowo, nie potrafiłam wczuć się w pełni w specyficzną atmosferę książki. Narracja pierwszoosobowa przedstawiona w czasie teraźniejszym, była dla mnie toporna i mało wciągająca. Momentami miałam wrażenie, iż opisywana historia stanowi tylko niejaką relację głównej bohaterki. Jednakże, z każdą kolejną stroną, klimat powieści był mi coraz bliższy, losy samych postaci przeżywałam szczerze wraz z nimi, a narracja jakby zmieniła nieco swój oficjalny ton.

 

„Bez pożegnania", pomimo wielu bezwzględnych, a przy tym realnych obrazów upodlenia człowieka, stanowi przede wszystkim powieść o niezwykłej sile miłości matki do dziecka. Warto podkreślić, iż nie jest to w żadnym wypadku powieść trudna, która swoją niełatwą historią, obciąża boleśnie czytelnika. Wręcz przeciwnie. Powieść charakteryzuje przede wszystkim ciepły i przyjazny wydźwięk, który w cieniu ogólnych trudów, nabiera jeszcze głębszego znaczenia.

Książkomaniaczka

"Bez pożegnania" autorstwa Barbary Rybałtowskiej to powieść rozpoczynająca sagę o takiej samej nazwie. Książka, która nie wciąga czytelnika. To książkę się pochłania. Opowieść z życia matki i córki z historią w tle. Napisana pięknym, ciepłym i magicznie działającym na czytelnika językiem. Powieść obok której nie można przejść obojętnie. A jak już się ją zacznie to nie można przestać jej czytać..

 

Zosię i jej córkę Kasię poznajemy w roku 1939r. tuż przed rozpoczęciem wojny. Bohaterki te od samego początku przypadają nam do gustu, a z każdą kolejną stroną lubimy je coraz bardziej, aż w pewnym momencie mamy wrażenie, że to my jesteśmy bohaterami wydarzeń, dlatego bardzo ciężko rozstać nam się z głównymi postaciami. (Na szczęście drugi tom miałam przy sobie :)) Niedługo po rozpoczęciu wojny nasze bohaterki zostają wywiezione do obozu pracy na Syberię. Od tego momentu ich jedyną walką i to najtrudniejszą jaka może spotkać człowieka to walka o przetrwanie. Ciężkie życie w obozie pracy na Syberii, tułaczka przepełnionymi do granic możliwości pociągami, przeróżne choroby dotykające nasze bohaterki, to tylko niektóre nieszczęścia jakie je dotykają.

 

Uwielbiam powieści z tłem historycznym. Szczególnie jeśli dotyczy on okresów wojny. I chociaż dla niektórych te powieści są okrutne (bo jest w nich doskonale ukazane to, że człowiek może traktować drugiego człowieka jak zwierzę) dla mnie czytanie tych książek jest niesamowitym przeżyciem. Mało tego autorka sprawiła, że naprawdę bardzo wczułam się w przebieg wydarzeń, dlatego też nie raz w moich oczach pojawiały się łzy, że człowiek może być aż tak bestialski. Ponadto historie opisane w tych książkach to historie inspirowane życiem autorki, jednak jak sama ona mówi, "to nie jest biografia". Ale sama świadomość tego, że te wydarzenia działy się naprawdę sprawia, że ciężko nam w to uwierzyć, a co dopiero wyobrazić sobie takie okrucieństwo.

 

Nasze bohaterki naprawdę przeżywają bardzo ciężkie chwile. Bezstroskie wakacje 1939 roku, kończą się błyskawicznie, bez żadnego ostrzeżenia, a każdy kolejny dzień dla Zosi i Kasi to istne piekło. Tułaczka na Syberię, gdzie temperatura spada kilkadziesiąt stopni poniżej zera, walka o jedzenie, walka o to, żeby matka i córka nie zostały rozdzielone walka o zdrowie i co najważniejsze nieustająca walka o życie sprawia, że ta książka wywołuje u nas potoki łez. Jednak naprawdę warto poznać tę historię. Można sobie dzięki temu uświadomić jakimi jesteśmy (nie oszukujmy się) szczęściarzami, że żyjemy w kraju nieogarniętym wojną. Ale jak najbardziej możemy czuć się dumni z bycia Polakami. I powinniśmy pamiętać o wszystkich ludziach, którzy zginęli w tym piekle, bo oni zginęli za nas. Za to, żebyśmy mogli żyć w wolnym kraju! Nie zapominajmy, że to dzięki nim, my właśnie teraz możemy żyć beztrosko w Polsce...

 

Autorka stworzyła historię, która zapadnie w pamięci czytelnika na bardzo długo. To na pewno mogę Wam obiecać. Jak już wspomniałam po przeczytaniu pierwszego tomu bardzo ciężko rozstać nam się z bohaterkami, a co za tym idzie bardzo chętnie sięgamy po kolejną część. Jednak nie wyobrażam sobie, że kiedyś części się skończą i trzeba będzie pożegnać Zosię i Kasię, ale wiem, że do powtórnego z nimi spotkania na pewno dojdzie.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial