Romantyk Boży | Autor: Stanisław Dziedzic

Jan Paweł II, wspaniały człowiek. Zawsze podziwiany, z uwagą wysłuchiwany przez kilkanaście tysięcy ludzi. Potrafił przemówić do zwykłego człowieka, powiedzieć, aby się nie lękał. Uczył wielu, ale sam brał naukę od innych. Dlaczego jego przemówienia były takie ludzkie, wzruszające, uczące..? Otóż, Karol Wojtyła był prawdziwym, Bożym Romantykiem. W młodości wręcz pożerał książki, wchłaniał wiedzę jak gąbka. W przyszłości właśnie ta wiedza ogromnie zaowocowała.

Właśnie ta książka otwiera przed zzytelnikiem świat młodzieńczych fascynacji i twórczości literackiej Karola Wojtyły. W 1978 roku, dokładnie w czterdzieści lat od debiutu poetyckiego, Karol Wojtyła wybrany został na Stolicę Piotrową. Wtedy też, ujawnione zostały światu, znane tylko nielicznym jego teksty.

Liczne tłumaczenia ukazały fenomen literacki nowego Papieża. Kulturę słowa, umiejętność porywania tłumów, zaczęto postrzegać nie tylko w kontekście oczywistego charyzmatu, ale także doświadczeń artystycznych. Twórczość Karola Wojtyły wyrastała przede wszystkim z głębokich przeżyć religijnych. Był mistrzem w posługiwaniu się słowem. Język postrzegał jako główne i zasadnicze dobro kultury narodu oraz najważniejszy znak jego tożsamości.

Jan Paweł II sięgał często do dzieł wielkich pisarzy i różnorodnych gatunków literackich. Jako niedościgniony mówca, wspaniale operujący głosem i gestem, pociągał tłumy. Zarówno napisane teksty, jak i wygłaszane przemówienia, kazania i homilie, budziły olbrzymie emocje.

Jako Jan Paweł II sięgał w swoich dziełach i pasterskich wypowiedziach do języka i gatunków literackich, zachowując perfekcjonizm, precyzję i najwyższy kunszt językowy. Słowu poetyckiemu przyznawał niemalże mistyczne funkcje, zdolne udźwignąć treści, którym nie podoła często język nauki. Rapsodyczne doświadczenia, poetyka, wrażliwość i metaforyka, wreszcie ranga i walor mówionego słowa, pomagały Wojtyle – poecie, dramaturgowi i aktorowi, a z czasem hierarsze osiągającemu coraz wyższe godności kościele, łączyć dar charyzmatycznemu przywódcy, autentyzm, z rzadką umiejętnością mówienia o sprawach trudnych i złożonych w sposób przystępny. Wyniesione z czasów młodzieńczych, stale rozwijane i pogłębiane umiejętności odróżniały Jana Pawła II od innych mężów stanu.

Stanisław Dziedzic, to historyk literatury, publicysta, kulturoznawca, nauczyciel akademicki. Od 2004 r. dyrektor Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Urzędzie Miasta Krakowa. W swoim dorobku twórczym posiada ponad tysiąc publikacji, w tym kilkaset o charakterze naukowym i popularnonaukowym, m.in. książki: „Ojczyzna myśli mojej", „Studia i szkice literackie", „Skałka", „Serce Polski".

„Romantyk Boży" to ciekawa książka opowiadająca nie tylko o losach przyszłego papieża ale także o jego rodzinnym mieście – Wadowicach. Powiedziałabym nawet, że na początku utworu autor cały czas skupia się na historycznych wydarzeniach z życia Wadowic, które oczywiście były powiązane z Karolem Wojtyłą. Pojawia się wiele postaci, które miały wpływ na jego artystyczny rozwój. Były także te, o których dowiadywaliśmy się mniej. Każda taka osoba była wymieniona z imienia i nazwiska. Opisane były także wspomnienia ze szkoły papieża, jego działalność w tamtejszym teatrze. Dodatkowo przytoczone były opinie innych ludzi dotyczące następcy na Stolicę Piotrową. Swoje źródło miały w osobnych publikacjach różnych autorów.

„Romantyk Boży" to książka, która może zachwycić wielu ludzi. Jest napisana jak typowa biografia, pojawiają się dodatkowe opinie. Stanisław Dziedzic w swoim utworze zagłębiał się dokładnie w różnorodnych źródłach, by wszystkie dodatkowe informacje dotyczące Karola Wojtyły opublikować w książce. Polecam przede wszystkim tym, którzy szukając autorytetu i inspiracji oraz także tym, którzy lubią czytać o początkach wspaniałych twórczości.