Kacper Niewypał. O!błędne Notatki | Autor: Stephan Pastis

Ostatnio często zdarza mi się łapać za książki przeznaczone dla tych młodszych. Nie wiem, od czego to zależy. Może od tego, że niedługo zacznę należeć do kategorii tych 'dorosłych'? Możliwe. Tak czy inaczej w moim życiu pojawiła się kolejna książeczka dla tych młodszych, którzy zaczynają rozwijać zabawę z czytaniem.

Kacper jest głównym założycielem i prezesem pewnej agencji detektywistycznej. W rozwiązywaniu spraw pomaga mu bardzo nietuzinkowy pomocnik - miś polarny Total. Biuro detektywistyczne mieści się w garderobie mamy. Kacper prowadzi również swój dziennik, w którym zapisuje wszystkie spostrzeżenia dotyczące spraw. W końcu jest poważnym detektywem! Jego klientami są koledzy i koleżanki. Sprawy, które od nich otrzymuje są wagi międzynarodowej!

Jeśli chodzi o głównej bohatera jest bardzo nieprzeciętny. Dąży do celu i jest pewny siebie. Zabawne jest to, iż myśli on, że wszyscy inni się mylą, i tylko jego interpretacje są prawdziwe. Mimo, że nie radzi sobie w szkole najlepiej, jest bardzo inteligentny. Chciałby, by agencja przynosiła mu zyski, by w ten sposób mógł pomagać mamie i rodzinie.

Jak to prawdziwy detektyw, Kacper ma też największego wroga. Jest nim Karina, która również prowadzi agencję detektywistyczną. Dziewczynka jest bardzo nieszczęśliwa, gdyż ojciec obdarowuje ją drogimi sprzętami, jednak nie spędza z nią ani chwili. Kacper tego nie dostrzega, jednak jest to bardzo widoczne podczas czytania.

Postać chłopca bardzo przypadła mi do gustu, tego nie da się ukryć. Jest naprawdę wspaniałym chłopcem i chciałabym, by moje dzieci miały podobną do niego wyobraźnią i pewność siebie. Najpierw jednak muszę się tych dzieci dorobić. Ale to po maturze... Wracając. Przygody Kacpra są naprawdę zabawne i można przy nich uśmiać się do łez. Niektóre jego sprawy są wręcz absurdalne. Książka jest idealna dla dorastających chłopców - mogą się dobrze bawić podczas lektury. Bardzo bym chciała, by przeczytał ją mój brat, jednak jest on zaciekłym przeciwnikiem książek, więc przekonanie go do tego będzie syzyfową pracą.

Chciałabym mieć taką wyobraźnię jak Kacper. Wydaje mi się, że w dzieciństwie byłam podobnym dzieckiem, jednak, niestety, wyrosłam z tego. Takie książki są bardzo potrzebne - by pokazać starszym, że dziecięca wyobraźnia jest czymś wspaniałym. Książka Pastisa otworzyła mi oczy na to, że nie należy karać dzieciaków za wyobraźnię, bo skończą jako uzależnieni od komputera nastolatkowie. A później będzie już za późno na to, by użyli wyobraźni i stworzyli coś niezwykłego.

Z tego co zauważyłam w Matrasie, książka wydana jest na dwa sposoby. Zwykłe, to które posiadam, oraz takie w postaci kołonotatnika. Zastanawiam się nad kupnem tego drugiego. Bardzo podoba mi się ten pomysł. I pewnie małym czytelnikom również. Bo grunt to oryginalność. Już sama fabuła jest idealna na poprawę humoru, a ta czerwona okładka tylko to wzmacnia. Już wspominałam, że jestem bardzo wyczulona na szatę graficzną, ale tutaj nie mam żadnych zastrzeżeń. Nic, tylko czytać.

Doszłam do wniosku, że do tej książki koniecznie przekonam brata. On już spędza czas wyłącznie przed komputerem. A to, że w Minecrafcie tworzy naprawdę niesamowite rzeczy nie sprawi, że jego wyobraźnia będzie taka, jaką powinno mieć dziecko. Sama bardzo chętnie przygody Kacpra czytałam i wydaje mi się, że jemu też się spodobają. I każdemu innemu dziecku. Jeśli tylko odejdzie od komputera i zacznie czytać.