Papieże I Seks | Autor: Eric Frattini

Zapoznawszy się z książką Skandale w historii Kościoła, jakże bliskiej obecnej pozycji, ze względu na niezwykle interesujący temat, zagadnienie jakim jest przebieżka i dogłębna analiza, szczególnie istotnej dla nagannej postawy niektórych duchownych przywary, jaką była chuć – czyli – nadmierny – popęd seksualny – zmierzyłem się z dziełem Erica Frattiniego, traktującym o „sprawach łóżkowych" elekta papieskiego tronu i pierwszego żyjącego – w zamyśle – autorytetu Kościoła katolickiego, począwszy od pierwszych przywódców kościoła na Benedykcie XVI zakończywszy, bowiem sama książka światło dzienne ujrzała w 2010 roku, co samo z siebie tłumaczy brak obecnej głowy Kościoła. Ale na kartach książki, prócz oficjalnych zwierzchnik Stolicy Piotrowej, zostają wspomniani także antypapieże – osoba powołana na tron papieski nieprawnie.

Eric Frattini jest hiszpańskim nowelistą, powieściopisarzem, publicystą, korespondentem na Bliskim Wschodzie, analitykiem politycznym i wykładowcą. Jest autorem książek, przetłumaczonych na wiele języków, zaś na naszym rodzimym rynku ukazały się dotychczas takie tytuły jak Święte Przymierze, Szpiedzy Papieża czy światowy bestseller Złoto Mefista, wydane przez wydawnictwo Bellona.

Papieże i seks to książka poświęcona tytułowemu tematowi, jak i jego pochodnym, przyczyną – choć te są raczej oczywiste – przez niecne uczynki i przebieg, finał swój znajdując na skutkach – które wcale często owocowały tym, czym powinna zazwyczaj owocować tradycyjna rodzina. O ile pierwsi papieże do roku 325 nie musieli obawiać się potępienia ze strony zarówno wiernych, jak i samego Kościoła, o tyle po roku 325 czy 300-303 (na Zachodzie na Synodzie w Elwirze, który to wówczas począł już zabraniać współżycia ze swymi żonami oraz zakaz posiadania z nimi dziećmi) duchowni musieli zachować powściągliwość w swych popędach seksualnych. Jednakowoż ścisły celibat na Zachodzie zaczął obowiązywać dopiero w VIII wieku, a na „Wschodzie" – w Polsce – od 1197 roku, co początkowo było stosowano w zakonach, gdzie składano śluby czystości. Dlatego żonatość św. Piotra czy św. Klemensa nie powinna być krytykowana i piętnowana, w tamtych czasach było to po prostu dopuszczalne, a nawet powszechne. Zresztą, sam celibat został ustanowiony głównie ze względów na majątek księży, który powinien pozostać w „rękach" Kościoła. Jednak książka – zazwyczaj – próbuje trzymać się oficjalnej formy, czyli tej, która jakoby to duchowni powinni zachować powściągliwość ze względu na swą świętobliwość i bliższe zżycie się z samym Bogiem. Niemniej jednak autor dość badawczo, wnikliwie przegląda wszystkie biografie przywódców Kościoła i stawia szczególnie na wiedzę w zakresie seksualności owych person.

Autor – mimo tego, że jest to książka raczej naukowa z domieszką biografii – zręcznie posługuje się językiem, nierzadko dodając od siebie anegdoty, a nawet – jak choćby w przypadku rozdziału o papieżach Polaku i Niemcu – żarty. Doskonałym smaczkiem w całym zestawieniu są ryciny, zdjęcia i portrety, przedstawiające omawianych papieży, osoby niejako z nimi powiązana - wcale często metres (zdarzały się takie, które zostały „dziedziczone" przez następców). Poza tym ważnym elementem było potomstwo, ich jawność, odgrywana rola, stan itd.. Wartym do wspomnienia faktem jest pochodzenie czterech papieży, których ojcami – a jakże! – również byli papieże. Wyśmienitym dodatkiem jest również aneks, wskazujący przywary i przewinienia oficjalnych spośród elektów papieskiego tronu.

Najciekawszymi wątkami – a właściwiej działami – według mojej skromnej opinii są dzieje Aleksandra VI, jego zacnej gromadki dzieci i jakże malowniczego życia;Benedykt VIII, Pius II i Karol Wojtyła, którego dział szczególnie oświecił mnie na niektóre kwestie z nim związane.

Takoż książkę Erica Frattiniego czyta się naprawdę przyjemnie i lekko, a przystawki i desery jakie serwuje nam autor są nieoczekiwanie wyborne i podane z miłą otoczką, nie przekraczając przy tym granic „przyzwoitości" i smaku.