Jennifer, Liam I Josh | Autor: Danny White

Jennifer, Liam i Josh. Nieautoryzowana biografia gwiazd „Igrzysk śmierci" to opowieść o trzech gwiazdach najgorętszej serii filmowej Hollywood. Intrygująca historia tej niezwykłej trójki opisuje ich relacje na ekranie i poza nim, ich fascynacje, dziecięce marzenia, historię karier, role filmowe i telewizyjne, związki i nadzieje na przyszłość. Przede wszystkim zaś stara się odpowiedzieć na pytanie, jak to jest dostać szansę zagrania jednej z trzech najbardziej pożądanych ról filmowych świata.

Film Igrzyska śmierci, nakręcony na podstawie bestsellerowej powieści pod tym samym tytułem, stał się absolutnym światowym hitem. Drugi obraz serii W pierścieniu ognia był bezsprzecznie najlepszą premierą 2013 r. Trzeci film, Kosogłos, który będzie nakręcony w dwóch częściach, jeszcze nie powstał, a już jest najbardziej wyczekiwanym filmem 2014 r.

Większość z was zapewne zna książkę bądź film Igrzyska śmierci. Jak niektórzy z was wiedzą, ubóstwiam i jedno i drugie. Więc gdy dowiedziałam się, że wychodzi biografia głównych aktorów, czyli Jennifer, Josha i Liama, wiedziałam, że muszę ją przeczytać, więc ta pozycja w mgnieniu oka znalazła się na mojej liście do „MustHave". Gdy dostałam propozycję zrecenzowania książki Jennifer, Liam i Josh przyjęłam ją od razu. Po niedługim oczekiwaniu, biografia była już u mnie w domu, a gdy znalazłam odrobinę czasu zabrałam się za nią bez większego wahania. I dosłownie nie byłam w stanie oderwać się od czytania. Po kilku godzinach, ta pozycja była przeczytana a ja zbierałam myśli.

Książka Jennifer, Liam i Josh. Nieautoryzowana biografia gwiazd Igrzysk śmierci jest podzielona na dwie części: „Życie przed Igrzyskami" i „Życie po Igrzyskach". W części pierwszej, jest sześć rozdziałów o życiu aktorów. W drugiej części, rozdziały są poświęcone wszystkim trzem osobom. W książce znajdują się także zdjęcia, zarówno z dzieciństwa gwiazd jak i czasu teraźniejszego. Nie brakuje również informacji o tym jak to się stało, że Jen, Liam i Josh są teraz gwiazdami znanymi na całym świecie. Jest również dużo cytowanych wypowiedzi dla gazet czy stron internetowych, chociaż uważam, że jest tego za dużo.
Rozdziały o Jennifer Lawrence są napisane najlepiej, i gdyby zsumować całą powieść, najwięcej było mówione właśnie o niej. Mamy wypowiedzi samej kobiety, jak i jej rodziny, czy portali internetowych. Okazuje się, że zawsze starała się, być normalną i niegwiadorzącą osobą. W filmach gra już od najmłodszych lat. Zarówno w jakichś lekkich pozycjach, jak i w bardziej zakręconych. Wszytko jest opisane dość ciekawie, gdyby nie to, że w niektórych momentach Danny White, czyli autor tracił cały zapał, i kopiował z Wikipedii.

Tak jak to w jaki sposób było opowiedziane życie Jennifer, zupełnie inaczej jest z Liamem. To chyba wypadło najsłabiej. Język jakim zaczął się posługiwać autor stracił zupełnie całą magię. Ale gdy zamiast o Liam'ie autor zaczął opowiadać o byłej narzeczonej mężczyzny – Miley Cyrus – zwariowałam. Poczułam się tak, jakby to była biografia Miley, a nie jej niedoszłego chłopaka. Także większość rozdziału Liama jest skupiona na dziewczynie, i również nie spodobało się.

Po słabym rozdziale trzecim i czwartym, przychodzi czas na magiczną piątkę, czyli na Josha Hutersona. Powiedzmy szczerze, jego historia bardzo mnie interesowała. Okazało się, że jego rodzice zawsze pilnowali aby nie stał się rozpuszczoną gwiazdeczką. Niestety, tu również zostali wprowadzeni inni aktorzy , tacy jak Jackson, czy MacaulayCulkin, czyli gwiazda filmu „Kevin sam w domu".

Niestety, Danny mógł się bardziej postarać. Wszystko nie prezentowało by się tak źle, gdyby nie to, że było nie po kolei. W jednym momencie mówimy o 2005, później przeskakujemy do 2009, a akapit dalej mamy możliwość czytania o 2007. Ugh! Gdyby nie, to książka była by naprawdę dobra! Jednak coś co bardzo mi się spodobało, to możliwość poznania historii książkowych Igrzysk śmierci, jak to się stało, że teraz kocha ją tyle osób.

Tej biografii i nie polecam, i nie odradzam. Wybór należy do ciebie, drogi Czytelniku.

„ Nie wiem dlaczego Harvey wyznaczył akurat Jennifer. Naprawdę miała ze dwa latka, gdy zostałem prezydentem. Natknąłem się na nią za kulisami i wyglądała tak, jakby zwiedzała Muzeum Historii Naturalnej. Patrzyła na mnie jak na dinozaura."