Kujawska Proza. Redecz Krukowy I Okolice... | Autor: Janusz Borkowski

Kropla przebija kamień, upadając nie dwa razy, lecz często: tak człowiek staje się rozumny czytając nie dwa razy, lecz często.
Giordano Bruno

Kujawska Proza. Tom XIX z cyklu: Redecz Krukowy i Okolic... kraina prastara pod redakcją Janusza Borkowskiego jest książką niezwykle interesującą, w szczególności dla osób, które nigdy wcześniej nie miały okazji poznać bliżej historii i tradycji Kujaw.

Książka ta z jednej strony zawiera w sobie zbiór biografii znanych i cenionych obywateli związanych z opisywanym regionem, którzy - jak sami autorzy książki podkreślają- wpisali się mocno w karty historii, a z drugiej strony ludzi zwykłych, a zarazem niezwykłych, którzy swoją ciężką pracą także przyczynili się do stworzenia piękna i historii. Dużym atutem książki jest jej forma. Przedstawione historie, obyczaje, tradycje Kujaw są na zasadzie krótkich utworów, opowiadań czy wpisów wraz z załączonymi fotografiami.

Bezpośrednie zwroty do Czytelnika słowami Drogi, Kochany czy Miły Czytelniku, świadczą o dużej dozie szacunku wobec czytelnika, stąd też już dzięki temu - dzieło to, liczące prawie trzysta siedemdziesiąt stron, przyjemniej się czyta.

Pierwszym utworem są Reformy w Piekle, autorstwa Bożeny Broniszewskiej, w którym głównymi bohaterami są Belzebub i Diablice. Dialogi pełne komiczności i dobrego humoru niewątpliwie wywołują nie jeden uśmiech na twarzy. Biorąc pod uwagę, także kolejne utwory, tej autorki Wywiad z Miss czy Autentyczne Zdarzenia, odczucia po lekturze mogą być podobne.

Jednym z ciekawszych utworów, okazał się być ten autorstwa Doroty Frątczak, o zacnym tytule Spacerkiem po Grodzie Kopernika. Opis Torunia przez pryzmat jego historii, wraz z pakietem ciekawostek, a do tego gra słów i ciekawe opisy, sprawiły że choć sama mieszkam w tym pięknym mieście, i tak byłam nieraz mile zaskoczona podczas czytania.

Cóż jeszcze skrywa Kujawska Proza?

Oprócz różnych opowiadań i anegdot, ukazany jest także Pamiętnik Wojenny Józefa Skoniecznego, prowadzony w latach 1939-1942. Zawarte w nim treści, opisane z perspektywy żołnierza, ukazują prawdziwa rzeczywistość jaka miała miejsce podczas wojny.

Innym z utworów autorstwa tym razem Mirosławy Stojak, jest Dwie butelki wódki, gdzie czas rozgrywanych wydarzeń ma miejsce w roku 1946. Głównym bohaterem tego krótkiego opowiadania jest Ariel - szesnastoletni chłopiec - „po przeżyciach obozowych", dla którego tradycja i pamiątki rodzinne miały większe znaczenie niżeli jakiekolwiek pieniądze.

Książka ta, skrywa w sobie wiele wspomnień - często bolesnych, przykrych - odnoszących się do czasów II wojny światowej, obozów koncentracyjnych. Czytelnik podczas lektury, na pewno nie raz jest zaskoczony. Daje to pewną refleksję nad własnym życiem i nad tym, że być może warto się czasem zastanowić nad tym czy dobrze przeżywamy własne życie?

Tytułowym utworem jest opowiadanie Kujawska Proza, autorstwa nieznanego. Historia w nim opowiedziana jest bardzo wzruszająca i przykra. Burzliwe sploty wydarzeń rodziny Grodzkich doprowadzają do smutnego zakończenia. Losy nieszczęśliwie zakochanych - Niny i Mariusza, których miłość nie była akceptowana, doprowadzają do przykrych wydarzeń. Uznałabym śmiało to opowiadanie za perełkę całej książki. Pełna wzruszeń, emocji.

Tym co wieńczy całość jest Posłowie. Utwory wierszowane autorstwa Janusza Borkowskiego pod tytułem Nostalgia czy Serce są kwintesencją całości książki. Człowiek często nie zdaje sobie sprawy kruchości własnego życia. Czas upływa nieubłagalnie.

Tęsknie czasami..... tęsknotą szaleńczą
Do tego, co już bezpowrotnie minęło

Wszystko to co wiąże się z historią, kulturą i tradycją danego regionu niewątpliwie ma wpływ na człowieka, który zaś powinien po pierwsze utożsamiać się z nimi, po drugie umieć doceniać, to co jest jego częścią.

Książka ta z cyklu: Redecz Krukowy i Okolic... kraina prastara wywarła na mnie niesamowite wrażenie. Dużym atutem jest niewątpliwie samo wydanie dzieła. Bardzo przejrzyste, w dużym formacie. Gorąco zachęcam do poznania garści historii z Kujawskiej Prozy, gdyż naprawdę warto. Każdy może w niej znaleźć coś dla siebie.