Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

U Brzegów Absurdu

Kup Taniej - Promocja

Additional Info

  • Autor: Adam Fiala
  • Tytuł Oryginału: U Brzegów Absurdu
  • Gatunek: Poezja
  • Język Oryginału: Polski
  • Liczba Stron: 82
  • Rok Wydania: 2011
  • Wymiary: 146 x 196 mm
  • ISBN: 9788376062341
  • Wydawca: Miniatura
  • Oprawa: Twarda
  • Miejsce Wydania: Kraków
  • Ocena:

    4/6


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 2 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

U Brzegów Absurdu | Autor: Adam Fiala

Wybierz opinię:

Sarah

Poezja zwykle kojarzy nam się z wierszowanym lub też nie, utworem zawierającym w sobie wiele środków stylistycznych takich jak metafory, porównania czy epifory. Zwykle też, poezja choć porusza szeroki wachlarz tematyczny, zawiera w sobie pewną dozę subtelności. Subtelność ta cechuję się wrażliwością poety, konceptem. Czy owa subtelność jest zauważalna także w dziele Adama Fiali?

 

Choć niewielkich rozmiarów książeczka zatytułowana U brzegów absurdu, obejmuje w sobie jedynie osiemdziesiąt cztery strony, to liczba utworów przekracza sześćdziesiąt. Adam Fiala w swojej twórczości skupiał się przede wszystkim na formach pochłaniających - jak sam zaznaczał - mniej papieru, w przeciwieństwie do „długaśnych" opowiadań. Ukazane jest to, na przykładzie powyższego dzieła. Zauważalną cząstką spajającą całość lirycznych form, jest niewątpliwie kompozycja klamrowa. Zarówno na wstępie, jak i w komentarzu podsumowującym, autor odnosi się do Unii Europejskiej słowami : Zaczynam od Unii i kończę na Unii.

 

Autor książki U brzegów absurdu w sposób zagadkowy i alegoryczny podchodzi do różnych aspektów poruszanych w swojej twórczości. Pisze niejednoznacznie, pozornie bez większego sensu. Czytając więcej z czasem dochodzi się do wniosku, że właśnie w taki sposób kształtuje rzeczywistość - za pomocą detalów, z jednej strony bez większego sensu pojawiających się w jego twórczości. Na pierwszy plan wysuwa się niewątpliwie chęć pewnej prowokacji czy ironia.

 

Pojmowanie świata można porównać do opisywania z perspektywy dziecka, nie mniej jednak potrafi w sposób dosyć odważny porównywać pozycję ateisty oraz wierzącego w obliczu męczeńskiej śmierci. Wiele absurdów, wiele zagadkowości, wiele niezrozumienia. Mimo tego, podczas czytania podświadomość podsuwa liczne przykłady z rzeczywistości, które doskonale oddają, myśl przewodnią autora. Tak więc czy w gruncie rzeczy XXI wiek, nie wydaje się być także istną paradą paradoksów i sprzeczności? W moim mniemaniu jak najbardziej. Sam autor, w sposób niejednoznaczny podkreśla ową paradoksalność w swej książce.

 

Poezję Adama Fiali można polecić każdemu - ma ona bowiem charakter uniwersalny, czytelnik znajdzie w niej coś dla siebie. Autor pisze o bieżących sprawach, np. uczestnictwie Polski w Unii Europejskiej czy istnieniu podwójnego słońca podczas II wojny światowej. W kilku wierszach pisze o guzikach, muszą mieć one dla autora jakieś większe znaczenie, ciężko jednak dociekać dlaczego są aż tak ważne. Niewątpliwie w swym stylu pisania, wyraża się w sposób bezpośredni. W czasie lektury, zauważyć można liczne zabiegi wyolbrzymiające, krytykujące a wręcz prowokujące. Szeroki wachlarz tematyczny, choć z pozoru wielowątkowy, tak naprawdę skupia się na wybranych aspektach, takich jak religia, polityka, historia czy bajki, na przykładzie wiersza Andersen dla dorosłych czy Bajeczka Sportowa.

 

Puenta jest jedna - spróbować poezji tego Pana nie zaszkodzi, można wiele zyskać przy bliższym z nią obcowaniu. Dewiza poezji współczesnej jest jedna, a mianowicie należy się na nią otworzyć i w sposób krytyczny spróbować odnieść się do niej. Z perspektywy własnej, śmiało mogę stwierdzić, że choć po utworze Stopy Golema, rozpoczynającego U brzegów absurdu, byłam wręcz zniechęcona i zniesmaczona. Moje odczucia uległy zmianie, wraz z każdym kolejnym utworem, sam zaś autor zaczął zyskiwać moje „małe" uznanie. W gruncie rzeczy, jakąkolwiek formę przyjmuję poezja, jej funkcje nie zmieniają się. Może zarówno wzruszać, bawić, intrygować czy krytykować pewne wizje, postawy społeczne czy też zachowania.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial