Efekt Wow | Autor: William J. O'Malley

„Trzeba wreszcie przygotować się na to, że wszyscy będziemy kiedyś musieli zmierzyć się z pytaniami, na które musi odpowiedzieć sobie każdy poważny katolik. Nie powinniśmy czekać z tym do chwili, gdy w naszym życiu zdarzy się jakaś tragedia: utrata pracy, śmierć współmałżonka, śmierć dziecka. Skoro uważamy się za osoby inteligentne, aktywne i świadomie idące przez życie, to czy będzie nas stać na to, by przynajmniej raz w tygodniu wyjść na chwilę z kołowrotku, w jakim toczymy nasz wyścig szczurów, i spytać: „Dlaczego robię to albo tamto? Czy rzeczywiście muszę?"... s.253

William J. O'Malley to autor wielu popularnych książek o duchowości, w tym m.in. „Zaradź memu niedowiarstwu". Jest laureatem nagrody CatholicBookAward. Uczy w FordhamPreparatory School w Nowym Jorku. Autor w swojej książce „Efekt WOW. Wskrzesić wiarę" przedstawia wiele przykładówz historii, nauki i literatury skłaniających do okrzyku: „WOW! Nigdy nie myślałem o tym w ten sposób." Swoje przemyślenia odwołuje do wiary katolickiej, by pokazać nam, że i w tej kwestii można odkryć coś nowego. Kieruje książkę przede wszystkim do osób które czują, że wprawdzie przestrzeń, w której kłębiły się trudne pytania, zamknęła się przed nimi wiele lat temu, to mimo to teraz nurtują ich niejasne pytania. Szukają odpowiedzi na pytanie: „Dokąd, na Boga, to wszystko zmierza?" Książka pomoże w poszukiwaniu powodów dla których warto iść dalej przez życie.

„Pochłonięci bez reszty próbami odpowiedzi na pytanie, jak zarobić na życie, nie mamy już czasu ani możliwości pytać, po co, do diabła, żyjemy"

W dzisiejszych czasach wiele rzeczy już nas nie zachwyca. Niewątpliwie spektakularne wydarzenia nie robią już na nas wrażenia. Trudno jest nam znaleźć w życiu coś co wzbudzi w nas zachwyt i wywoła okrzyk WOW!. A przecież kiedyś tak nie było. Od chwili, kiedy człowiek stał się istotą myślącą, nieustannie zdumiewały go cuda i dziwy natury. Dzisiaj jednak nasze umysły uwięzły w potrzasku Internetu, iPodów i telewizji. „Brutalność spadających na nas ciosów tłumi potężna dawka środków odurzających – telewizja, muzyka, alkohol, narkotyki – które mają znieczulić nasze lęki i uchronić nas przed poczuciem niższości wobec faktu, że nie potrafimy sprostać niekończącej się serii wyzwań." S.12 Zachwycamy się programami rozrywkowymi typu Big Brother, fascynują nas rozmaite reality i talent shows. Jak zahipnotyzowani wpatrujemy się w rywalizację amatorów próbujących dorównać zawodowym tancerzom i wirtuozom gastronomii i z pokorą poddających się stygmatyzującym ocenom bezwzględnego jury. Prawdziwe przypadki śmierci, o których dowiadujemy się z programów informacyjnych, są równie realne jak zabójstwa tropione przez agentów w oglądanych serialach. W takiej sytuacji sens traci ewangeliczna obietnica zmartwychwstania, wolności od lęku przed śmiercią. Oszukujemy siebie samych wyszukując sobie niewyszukanych rozrywek. Co dziś mogłoby wywołać okrzyk WOW!?

„Żyjemy dziś w świecie, który prosperuje dzięki hołubienie narcyzmu – kultu naukowego egoizmu, nieustannego pochłonięcia sobą, dominacji image'u nad treścią – w supermarketach, w szkołach, w dziedzinie rozrywki i sportu." S. 32 Nawet rodzicielstwo stało się okazją do demonstracji osobistego sukcesu. Rodzice biją się o miejsca w najlepszych przedszkolach i szkołach, gdy ich dziecko jest jeszcze w pampersach. Chcą by ich dzieci były najmądrzejsze, biegle posługiwały się językami obcymi, spełniały niedoszłe marzenia rodziców. Gdy jednak okazuje się, że dziecko nie potrafi sprostać ambicją i wyobrażeniom rodziców, zawiedzeni starają się za wszelką cenę usprawiedliwić ten stan rzeczy i wymusić wymagany sukces edukacyjny. Często przy okazji jawnie pozbywamy się Boga, poświęcamy czas i świętość życia, by uwolnić się od paraliżującej tyrani winy.

„Mity, filozofia i religia, którą sami wybieramy, określają nasz stosunek do wszystkiego." S. 90

W swojej książce autor pokazuje nam, że w wierze katolickiej możemy odnaleźć coś co nas zachwyci. Coś co wzbudzi w nas okrzyk WOW!. Każdy rozdział to inny fragment Biblii, który poznajemy dogłębnie w sposób bardziej zrozumiały, niż podawane jest to na lekcjach religii. Autor porusza tematykę stworzenia, opowiada nam o Jezusie, Zbawieniu, Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu, a także pisze o Trójcy Świętej i Świadectwach Pisma Świętego. Nie jest to jednak typowa wiedza. Poparta jest ona wiedzą historyczną, utworami literackimi, filmami i poezją. William J. O'Malley krytykuje sposób nauczania religii w szkole. Podkreśla, że wiedza jaką uzyskujemy po ukończeniu edukacji religijnej, nie daje nam odpowiedzi na wiele pytań, nie odnajdujemy sensu siebie. „Jeśli edukacja nie będzie procesem, w którym odnajdujemy własną, sensowną mapę świata, to długie lata nauki w szkole spożytkujemy, ucząc młodzież grać w futbol. A potem wyślemy ją na pole minowe." S.94

Dużo miejsca autor poświęca też temu jak być prawdziwym katolikiem i co nam w tym przeszkadza. „Być może największym ciężarem, jaki nakłada na nas chrześcijaństwo, dodając go do obowiązku bycia dobrym człowiekiem i wdzięcznym dzieckiem Bożym, jest to, że musimy wybaczać tak, jak nam wybaczono." S.140. Sprawiedliwość (moralność) wymaga, by wymazać dług, gdy dłużnik uczynił zadość za swoje winy. Żądanie chrześcijaństwa (miłości) by wybaczać jest dla nas wielu bardzo trudna.

Książka jest bardzo ciekawa. Napisana prostym, przystępnym językiem. Zawiera wiele ciekawych przykładów, o których ja nie miałam zielonego pojęcia. Na pewno zaciekawi ona wiele osób szukających odpowiedzi na swoje pytania. Każdy chrześcijanin odnajdzie tutaj wiele informacji i poszerzy swoją wiedzę. Czasami autor powtarza się, ale nie przeszkadza to w lekturze. Przecież o wybaczeniu, miłości i poszukiwaniu sensu życia można pisać omawiając różną tematykę.

Polecam