Morderstwo W Mezopotamii | Autor: Agatha Christie

Przed przeszłością się nie ucieknie, jak mawia pewne stare porzekadło, które swój wydźwięk znajduję również w kolejnej powieści Morderstwo w Mezopotamii - słynnej Agaty Christie - angielskiej autorki powieści kryminalnych, która tym razem przenosi czytelnika między brzegi Tygrysu i Eufratu, aby skonfrontować zbrodnie iście doskonałą, z ciemną stroną ludzkich pragnień i emocji.

Autorka powieści znana z takich powieści jak : Śmierć na Nilu czy Pięć małych świnek, również i tym razem zaprowadza czytelnika w świat pełen intryg, zazdrości czy zatuszowanych tożsamości, bo jak sama nieraz podkreślała : Kiedy ktoś wypowiada kłamstwa, często prawdę mówi oczami.

Pisarka, rolę narratora powierza trzydziestoparoletniej pielęgniarce - Amy Leatheran, która na prośbę znanego archeologa Erica Leidnera wyjeżdża na Bliski Wschód, aby tam zaopiekować się jego nowo poślubioną małżonką - Luizą.

Piękna Luiza Leidner, na pozór piękna kobieta, przyciągająca swoją atrakcyjnością wielu mężczyzn, tak naprawdę jest nieszczęśliwą kobieta, dręczoną anonimowymi listami związanymi z jej przeszłością.

W młodości bowiem, Amerykanka poślubiła Fryderyka - niemieckiego szpiega. Domyślając się prawdy, postanowiła złożyć donos na małżonka, wydając go władzom. Jak się później okazało, zginął on w wypadku. Mimo tego listy z pogróżkami o jej rychłej śmierci, w przypadku ponownego zamążpójścia nie ustępowały.

Po przybyciu siostry Leatheran do Tell Jaridży w Mezopotamii, sytuacja wśród ekipy pracującej nad wykopaliskami wydaje się być nieznośnie napięta. Jak się później okazuje, małżonka kierownika wyprawy, nie zjednała sobie sympatii wśród współpracowników jej męża, a wręcz odwrotnie stała się ofiarą kpin i zazdrości. Co dziwi samą Amy Leatheran, która zaprzyjaźnia się ze swoją podopieczną. Chcąc ją chronić, jest czujna, przez co w książce, czytelnik jest świadkiem wielu jej ironicznych uwag, wynikających z obserwacji. Co - przyznam sama - wywołało nie jeden uśmiech podczas lektury.

Niedługo po tym, pozornie sielankowa idylla zostaje przerwana przez morderstwo.

Ofiarą staje się Luiza Leidner. Czy urojony morderca naprawdę istnieje? Czy anonimowe listy skierowane do zamordowanej są prawdziwe? Jaką tajemnicę skrywa to morderstwo? Czy wśród wszystkich zgromadzonych w Tell Jaridży, znajduję się winny?

Autorka Morderstwa w Mezopotamii, w mistrzowski sposób, trzyma czytelnika w niepewności do samego końca, potęgując wzrastającą ciekawość, a zarazem niepokój. I tym razem, do akcji wkracza nieomylny a zarazem słynny - Herkules Poirot - belgijski detektyw, którego sposób działania opiera się raczej na ładzie i pracy - jak sam mawiał - szarych komórek. Czy jego niekonwencjonalny sposób dojścia do prawdy okazuje się być skuteczny? A może w gruncie rzeczy, nie każde zło czające się za rogiem, może być odkryte?

Niewątpliwie, po lekturze, śmiało mogę stwierdzić, że jest to jedna z moich ulubionych pozycji kryminalnych autorstwa Christie. I tym razem, moje próby odgadnięcia zagadki kto jest mordercą, spełzły na niczym. Po raz kolejny, zostałam całkowicie zaskoczona przez samą autorkę.

Dużym plusem, o którym wcześniej już wspomniałam jest zwarta akcja, potęgowanie napięcia i ciekawości czytelnika, wyraziste postacie oraz sam wybór narratora całej powieści.

Czy są jakieś minusy? Być może sposób ukazywania postaci, schemat powieści, może wydawać się nudny dla tych, którzy wcześnie już zetknęli się z innymi kryminalnymi powieściami tej pisarki. Co oczywiście, nie ujmuję wartości opowiedzianej historii.

Komu mogę polecić? Przede wszystkim tym, którzy nie mieli jeszcze żadnej sposobności w zetknięciu się z Herkulesem Poirotem. Tym, którzy choć na chwilę chcą oderwać się od zwykłej, codziennej rzeczywistości i przenieś się w świat wykreowany przez Christie, oraz tym którzy chcą sięgnąć po klasykę gatunku.