Związki Miłosne W Sieci | Autor: Kamila KacprzakRoman Leppert

Zanim zajrzałam do książki „Związki miłosne w sieci" postanowiłam „poszperać" w sieci, w poszukiwaniu portali, które zajmują się kwestiami poszukiwania życiowego partnera. Nie sądziłam, że takich portali znajdę kilkaset, a może i więcej. We współczesnym świecie, wszystkie ważne dla nas informacje znajdujemy w internecie. Dlaczego więc nie znaleźć tam swojej drugiej połówki?

Bez wychodzenia z domu, możemy teraz nawiązać nową znajomość, a w dowolnym momencie zdecydować, czy chcemy z tą osobą spotkać się potem w świecie realnym. Autorzy tej książki postanowili na wybranej grupie respondentów zbadać jakie oczekiwania i preferencje są korzystne w poszukiwaniu partnera. Twórcy „Związków miłosnych w sieci" pozwalają nam zapoznać się z mechanizmami wpływającymi na decyzję o wyborze partnera, z punktu widzenia psychologicznego i społecznego. Badania prowadzone były w oparciu o bardzo dogłębną i gruntowną analizę portali randkowych oraz portali oferujących seks przez internet. Autorzy opisując cyberprzestrzeń nie zaniedbują opisu tradycyjnego funkcjonowania związków partnerskich.

Autorzy tej publikacji zastanawiają się, dlaczego ludzie decydują się na życie intymne, zawieranie przyjaźni i budowania miłości w oparciu o sieć internetową? Zdarza się również tak, że po okresie pobytu w sieci, więzi między nimi urzeczywistniają się i młodzi ludzie tworzą trwałe związki kończące się nawet ślubem.

„Związki miłosne w sieci" to publikacja podzielona na pięć rozdziałów. Pierwszy z nich to rozdział teoretyczny, który służy przedstawieniu historii powstania internetu. Kolejny rozdział zawiera informacje dotyczące charakterystyki respondentów. Kolejne pozostałe rozdziały są już szersze i bardziej rozbudowane i dotyczą badań i ich wyników, których autorzy dokonali. Mimo że książka napisana jest prostym i przystępnym językiem to wiedza jaka w niej się znajduje jest na wysokim poziomie. W sposób obrazowy autorzy przedstawiają nam psychologiczne i socjologiczne aspekty poszukiwania partnera na całe życie. Ta książka daje nam też obraz współczesnego społeczeństwa, pełnego singli, w którym dominuje poczucie samotności i braku bliskości. Na pewno dzięki tej książce będziemy mogli łatwiej zrozumieć tych, którzy podejmują próbę zrozumienia człowieka XXI wieku. Bowiem ludzie żyją dzisiaj w dwóch wymiarach: realnym i wirtualnym.

W książce ukazano prezentację zmian, które związane są z wkroczeniem nowych mediów do naszego codziennego życia. Autorzy zauważają, że poszukiwanie miłości w sieci staje się coraz bardziej popularne, a co więcej staje się to tematem nie tylko naukowym, ale również publicystycznym. Na portalach pojawia się coraz to więcej form inicjowania znajomości, np. aplikacja spotted na Facebooku oraz różnorakie strony internetowe, na których internauci poszukują osób, które widziały w centrach handlowych, w pociągu czy w tramwaju. Autorzy powołują się również na niezbyt kolorowy scenariusz randkowania w sieci ustalony przez Piotra Szarotę, który zakłada, że w sieci rozwija się turystyka seksualna, tzw. hooking up, czyli seks bez zobowiązań, który nie staje się podstawą do stworzenia więzi oraz friends with benefits, czyli przyjaźń z bonusem. Autorzy książki martwią się o młodych ludzi, którzy stają przed bardzo trudnym dylematem: miłość do usług czy miłość na zawsze.

Ponadto książka „Związki miłosne w sieci" zawiera obszerną bibliografię i netografię, co oczywiście pozytywnie wpływa na ocenę książki. Czy polecam tę pozycję? Oczywiście, że tak. W szczególności osobom, które są zainteresowane zagadnieniami psychologicznymi oraz informacjami związanymi z funkcjonowaniem nowych mediów i ich wpływem na nasze życie. Publikacja ta będzie stanowiła cenną pozycję dla osób próbujących zrozumieć współczesny świat.

Nie zastanawiałam się nigdy, jak to jest poszukiwać partnera życiowego przez Internet. Nie przeglądałam portali randkowych, nie brałam udziału w czatach czy też dyskusjach na forach. Nie potrafię stwierdzić jednoznacznie, czy gdybym była samotna, zarejestrowanie się w sieci byłoby drogą, którą bym podążyła, chyba raczej nie. Nie znaczy to jednak, że jestem przeciwna takiej formie poznawania nowych osób: jeżeli komuś to odpowiada i jeszcze dodatkowo spełnia jego potrzeby i oczekiwania, to takie miejsca w Internecie powinny istnieć, bo przecież wszystko – w granicach rozsądku – jest dla ludzi. Sama znam osoby, które poznały się w ten sposób, wprawdzie nie na portalu randkowym, ale jednak wirtualnie, a ich związek kwitnie do tej pory. Jako że Internet zajmuje coraz więcej miejsca w naszym życiu, a poszukiwanie partnera to zjawisko odwieczne, zmieniają się jedynie jego warunki, postanowiłam się dowiedzieć, jak takie poszukiwania wyglądają od strony naukowej. Badań tego tematu podjęli się Kamila Kacprzak i Roman Leppert.

Wstęp niniejszej publikacji rozpoczyna się właśnie od stwierdzenia, że coś, co początkowo miało służyć naukowcom jako narzędzie komunikacji, rozrosło się do takich rozmiarów, że powstała gigantyczna, globalna pajęczyna, bez której większość współczesnych ludzi nie wyobraża sobie życia, wykorzystując ją nie tylko do celów rozrywkowych i informacyjnych, ale również do pracy. Autorzy przedstawili skrótowo rozwój Internetu, jego definiowanie oraz możliwości nawiązywania kontaktów, jakie stwarza. Zaprezentowali środowiska internetowe wymagające komunikowania, sporo miejsca poświęcając także cechom charakterystycznym tego rodzaju kontaktu. Kacprzak i Leppert zajmują się obrazem tożsamości, jakie przyjmujemy, siedząc przed komputerem. Dokonali przeglądu badań, które w skrajny sposób odnoszą się do możliwości budowania w sieci satysfakcjonujących więzi – od negujących po aprobujące – pod kątem nie tylko cech komunikacji (pozbawionej strony niewerbalnej), ale przed wszystkim potrzeb danej osoby, która na taki rodzaj kontaktu się decyduje.

W rozdziale drugim, pt. „Dobór partnerów", przedstawiono charakterystykę okresu wczesnej dorosłości jako etapu w życiu człowieka. Zdefiniowano także pojęcie partnera życiowego, przyjęte dla potrzeb tej książki. Nie zapomniano również o aspekcie historycznym przemian, jakie dokonały się, jeśli chodzi o wybór tej najbliższej osoby, która ma być towarzyszem życia. I tu ciekawostka, wiecie, że za datę powstania pierwszego biura matrymonialnego przyjmuje się już 1650 rok? Opisano także elementy, które wpływają na atrakcyjność poznawanych ludzi, w tym kilka ciekawych zjawisk, takich jak efekt aureoli czy efekt halo.

Rozdział trzeci to „Miłość w Internecie". Tę można podzielić na trzy typy relacji: głębokie związki przenoszone w rzeczywistość, cyberflirt i cyberseks oraz relacje w sieci nastawione na znalezienie partnera poza światem wirtualnym. Kolejno opisano portale randkowe, osoby, które z nich korzystają oraz ich motywacje. Następnie przedstawiono techniki, których używa się do skonstruowania profilu zakładanego na stronie, tak by zwiększyć swoją atrakcyjność w oczach innych. W punktach wymieniono zasady sieciowego randkowania, nie omijając zagrożeń, jakie czyhają na poszukujących miłości tą drogą, poczynając od kłamstw w autoprezentacji, poprzez uzależnienia, na cyberprzemocy, obsesji i prześladowaniu kończąc.

W rozdziale czwartym poznamy opis badań, łącznie z pytaniami do badanych i metodami, z jakich skorzystano; by w części piątej przejść do wyników. Nie da się ukryć, że ten fragment wzbudza najwięcej zainteresowania, bo od teorii – jakkolwiek przedstawionej w intrygujący sposób – idziemy do praktyki. W badaniach wzięło udział pięciu respondentów, trzy kobiety i dwóch mężczyzn, w tym jeden orientacji homoseksualnej. Opisywali oni swoje doświadczenia w zakresie nie tylko poszukiwania partnera, ale i samego korzystania ze stron randkowych. Duże znaczenie ma to, że autorzy oddali im głos, posługując się częściami ich wypowiedzi, a nie tylko własną interpretacją (tę zostawiono na podsumowanie i wnioski) – dzięki temu lepiej się czyta i można się ustosunkować do badanych, łatwiej wyrobić sobie o nich zdanie. Studium przypadku okazało się być właściwą metodą badawczą, zgłębiającą ten temat.

„Związki miłosne w sieci" nie powiem, że były pochłaniającą i pasjonującą lekturą, bo jednak jest to książka naukowa, ale czytało się ją w miarę dobrze, zwłaszcza ostatni rozdział. Nie zmieniłam natomiast zdania o samych portalach; nadal uważam, że we mnie zwyciężyłyby raczej obawy i lęki, niż korzyści, jakie mogłabym ewentualnie wynieść z rejestracji na takiej stronie. Jeśli chcecie poznać doświadczenia osób, które skorzystały z takiej szansy, zapraszam do lektury.