Wersja dla osób niedowidzącychWersja dla osób niedowidzących

Okładka wydania

Wszystkie Drogi Prowadzą Do Mekki

Kup Taniej - Promocja

Additional Info


Oceń Publikację:

Książki

Fabuła: 100% - 1 votes
Akcja: 100% - 1 votes
Wątki: 100% - 1 votes
Postacie: 100% - 1 votes
Styl: 100% - 1 votes
Klimat: 100% - 1 votes
Okładka: 100% - 1 votes
Polecam: 100% - 1 votes

Polecam:


Podziel się!

Wszystkie Drogi Prowadzą Do Mekki | Autor: Alem Raja

Wybierz opinię:

Scathach

 

Raja Alem to saudyjska pisarska, urodzona w Mekce, miejscu świętym dla wyznawców islamu. . Dziś nazywana jest „duchowym przewodnikiem pielgrzymów”, a określenie to przechodzi w jej rodzinie z pokolenia na pokolenie.
Jest ona absolwentką Uniwersytetu Króla Abdulazizza w Dżuddzie, gdzie studiowała anglistykę. Po zakończeniu studiów podjęła ona pracę w Centrum Kształcenia Nauczycieli Początkowych

 

Do tej pory napisała dziesięć książek, pięć sztuk teatralnych i kilku publikacji dedykowanych dzieciom. Za Wszystkie drogi prowadzą do Mekki zdobyła najbardziej prestiżową nagrodę – International Prize for Arabic Fiction (odpowiednik arabskiego Bookera).
Aktualnie mieszka w dwu miejscach – są to na zmianę Paryż i Dżudda. Rok 2013 zaprowadził ją do Polski, gdzie w czerwcu odwiedziła klubokawiarnię Wrzenie Świata w Warszawie, a tam spotkała się z czytelnikami.
W czerwcu 2013 roku pisarka odwiedziła Warszawę, gdzie w klubokawiarni Wrzenie Świata miała spotkanie z czytelnikami.

 

Jedyna jej książka wydana w języku polskim to prawdziwy kolaż gatunków i przestrzeń, w której stykają się i dialogują ze sobą dwie różne kultury: wschodnia i zachodnia.
Między innymi właśnie to spotkanie różnych światów powoduje, że książka ta wymyka się wszelkim stereotypom, uciekając od szablonowości i znanych projektów gatunkowych.

 

Alem przenosi nas do mekkańskiego zaułku w starej części miasta, gdzie między domami odnalezione zostają zwłoki młodej kobiety.
Kultura islamu rządzi się swoimi, często ortodoksyjnymi prawami, przez co żadna z rodzin nie decyduje się na identyfikację zwłok, by uniknąć skandalu i społecznego ostracyzmu.
Przed komisarzem Nasirem al-Kahtanim zadanie niezmiernie trudne: by odnaleźć sprawcę czynu, musi samodzielnie ustalić tożsamość denatki, co w dużej mierze opóźni proces poszukiwania mordercy.
Podczas śledztwa odrywa, że w ostatnim czasie z okolicy zniknęły dwie młode kobiety: Azza i Aisza. W jednej z nich upatruje swoją zamordowaną.

 

Powieść Alem jest o tyle niezwykła i egzotyczna, że autorka za jej sprawą wtapia nas w miejsca, do których w normalnych warunkach nie mielibyśmy wstępu. Dzięki jej słowu prowadzeni jesteśmy przez serce Mekki, niedostępne dysydentom, przemierzamy tę stolicę islamu, prowadzeni przez jej znawczynię. Bierze nas ona niejako za rękę i wiedzie ciemnymi zaułkami, wzgórzami i bogatymi meczetami, by wspólnie z nami odkryć losy mieszkańców tego miasta, uwikłanych w najgorszą ze zbrodni.

 

Choć w języku polskim nie czujemy już ważkości tytułu oryginału, bowiem tłumaczenie ją zatarło, jego rola jest niebagatelna. Oryginalne brzmienie to Tauk al-hamam i nawiązuje ono do średniowiecznego traktatu o miłości – Naszyjnika gołębicy – spisanego ręką Ibn Hazma. Alem twierdzi, że Mekka jest kołnierzem gołębia, mieniącym się wielością barw.
Nie sposób się z nią nie zgodzić – charakterystyczna narracja jedynie uwypukla bujność tego miejsca i feerię kolorów ją sygnujących.

 

Czytając tę książkę stajemy się podglądaczami kultury dla nas egzotycznej: widzimy kobiety odziane w abaje, tłumy pielgrzymów kroczących ku świętej dla nich ziemi, tysiące ludzi oddających się modlitwie, gwar, zgiełk, dostojność.
W tej przestrzeni znajduje się Aisza uosabiająca spotkanie dwu kultur: jest oba bowiem rozdarta między tradycją a pragnieniem wolności rozumianej jako świadome wyzwolenie ciała i seksualności, a także jako głód literatury w Mekce oficjalnie kobietom zakazanej.
To ta postać staje się żywym symbolem tego, co niedozwolone i niegodne – uosabia wszystkie żądze i namiętności, jest kusicielką. To jedna z najbarwniejszych postaci tej książki.

 

Między opisami typowymi dla kultury zachodu tlą się strzępy tradycji islamu: obfita symbolika, magia, ulotne arabskie pieśni, Koran, przebogata historia – wszystko podane w formule realizmu magicznego. Jako że są to zupełnie inne rejestry niż te, do których zdążyliśmy przywyknąć, powieść ta wymaga od nas uwagi szczególnej. Nie możemy pozwalać sobie na rozproszenia tak częste podczas lektury kryminałów zachodnich. Tekst Alem nie pozwala na nie. Bez pełni zaangażowania nie zdołamy uchwycić sensów, tak trudnych i łatwych do przeoczenia dla nas, nieprzyzwyczajonych do opisywanych realiów.
Polecam tę książkę tym, którzy znudzili się już tradycyjnym projektem kryminalnym: Alem pozwoliła sobie na miszmasz, przez co nuda nam nie grozi. Zastrzegam jedynie, że nie każdy znajdzie w powieści tej upodobanie: nie jest ona bowiem najłatwiejsza w odbiorze, a przecież wielu przyzwyczajonych jest do postrzegania kryminałów w kategoriach mało inteligentnych i wyłączających myślenie.
Z tezą tą się absolutnie nie zgadzam, ale jednak mając świadomość ogólnych nastrojów, rzetelnie ostrzegam. Niewątpliwie Alem to powiew świeżości.

 

Komentarze

Security code
Refresh

Aby Skomentować Kliknij Tutaj

Współpracujemy z:

BIBLIOTECZKA

Karta Do Kultury

? Jeżeli zalogujesz się na swoje konto, będziesz mógł bezpłatnie:
*obserwować pozycje wydawnicze, promocje oraz oferty specjalne
*dodawać je do ulubionych
*polecać innym czytelnikom
*odradzać produkty, po które więcej nie sięgniesz
*listować pozycje, które posiadasz
*oznaczać pozycje przeczytane/obejrzane
Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się, zapraszamy do rejestracji!
  • Zobacz Mini Tutorial