Niania. Pamiętnik Frani Maj | Autor: Franciszka Maj

Frania Maj to młoda mieszkanka warszawskiej Pragi. Jest sprzedawczynią w salonie sukien ślubnych swojego chłopaka Daniela Jarosińskiego. Po cichu liczy, iż mężczyzna oświadczy się jej po czterech latach związku. Dzieje się jednak inaczej. Z dnia na dzień dziewczyna traci pracę na rzecz kochanki swojego lubego. Nasza bohaterka szybko znajduje nową zatrudnienie, jako akwizytorka kosmetyków. Któregoś dnia puka do drzwi jednej z piękniejszych willi na Mokotowie. Na skutek nieporozumienia, Franciszka zostaje zatrudniona w roli niani trojga dzieci znanego producenta telewizyjnego Maksymiliana Skalskiego. Wdowiec nawet nie wie, jakie skutki pociągnie za sobą ta decyzja. Od tego momentu, jedna niepozorna osoba zacznie zmieniać życie całej rodziny i sprawi, iż dotychczasowe nudne życie stanie się dużo bardziej kolorowe...

Adaptacje filmowe literatury to dzisiaj coraz częstsze zjawisko. Nikogo już dziwi, że wszystko, co najlepsze (czy też najbardziej promowane, co chyba byłoby bliższe prawdy) prędzej czy później ląduje na ekranie. Dużo ciekawsze zjawisko następuje, gdy schemat się odwraca. Rodzi się, więc pytanie, co jest powodem takiego stanu rzeczy. Rozwój i moda na czytelnictwo, a może odkrycie nowej niszy reklamowej? Jedno jest pewne - by powstała publikacja na podstawie serialu czy filmu, musiała wzbudzić zachwyt, czy też inną mocną reakcję (niekoniecznie pozytywną) wśród widzów. W przypadku książki „Niania. pamiętnik Frani Maj" twórcy poszli dużo dalej oddając w ręce czytelników jak najbardziej realną pozycję wydawniczą, napisaną przez postać fikcyjną. Z góry była też znana grupa docelowa odbiorców. Któż wszakże mógłby sięgnąć po tę książeczkę jak nie wierny fan serialu?

Dość znana historia miłosna w formie dzienniczka głównej bohaterki, wydaje się doskonałym pomysłem. Oprawa graficzna również wywołuje pozytywne uczucia. Wydawnictwo WAB, dołożyło wszelkich starań, by całość wyglądała, jak sekretny pamiętnik nastolatki (bo przecież Frania ma młodą duszę odporną na starzenie). Pisze ten tekst w zasadzie każdy, kto jest ważny dla autorki. Niestety, nie widać, by te stylizowane na kartki samoprzylepne wpisy bliskich były tworzone przez kogoś innego. Jednym z elementów serialu jest ukazanie kontrastu kulturowego również przez zróżnicowanie sposobu wysławiania się, a tu tego nie znalazłam.

Podświadomie miałam nadzieję, że uda przenieść się na papier wszystko, za co pokochałam serial. Niestety, stało się to tylko w częściowo. Jest tu, co prawda skrócony zapis całej fabuły, ale wywołuje on wrażenie niedosytu. Ten zabieg miałby swoje uzasadnienie, gdyby książka była skierowana do osób, które jeszcze nie zetknęły się z tą opowieścią, jednak rwana akcja świadczy o tym, że czytelnik powinien znać pewne treści fabuły, by całkowicie zrozumieć tekst. Sama chyba pokusiłabym się o nieco inny wybór wątków poruszanych w pozycji. Pamiętnik wędruje z Franią wszędzie, stąd mój uśmiech na twarzy, kiedy zeszyt znajduje się w kieszeni kobiety (wraz z ołówkiem!) nawet na bezludnej wyspie. W tekście jest sporo gaf i przekręconych powiedzonek, co w pewnym stopniu, oddaje klimat książki

Urozmaicenie stanowi z pewnością kolorowa wkładka ze zdjęciami z planu serialu i zamieszczone wewnątrz przepisy na parę smakołyków. Nie są to potrawy trudne w wykonaniu, ale czasem warto być uważnym i przeczytać parę zdań pod przepisem, by nie pomylić ilości składników, Samą książkę można porównać do ciasta bananowego, którego receptura znajduje się w środku. Jest ładna, aromatyczna, ale przydałby się nieco bogatszy środek.