Opowiadania Krótsze I Dłuższe | Autor: Janusz Przetacznik

Proponuję ci podróż po nieznanych wodach, do nieznanej przeszłości i w miejsca, których nie znasz. Poznaj historie miejsc i ludzi, które rozbudzą twoją wyobraźnię. Wraz z bohaterami „Opowiadań krótszych i dłuższych" Janusza Przetacznika wybierz się w daleką wyprawę, która zakończy się w nieznanym miejscu i nieznanym czasie, lub ciągnąć będzie się w nieskończoność. Daj się uwieść prozie Janusza Przetacznika, daj zauroczyć historiom wiotkim, które nieść cię będą na nieznane lądy. Odkryj siłę prostoty, magię słowa zaklętą w opisie zwyczajnych spraw, które potrafią przemienić się w coś urastającego do rangi wyjątkowości.

Janusz Przetacznik, to stanowczo dusza artystyczna. Niektórym owa dusza dała się już poznać wcześniej, poprzez tomiki wydanej poezji („Dotykanie Ziemi", Pozostało"). Dla mnie autor wcześniej był postacią nieznaną, którą z przyjemnością odkryłam, dzięki „Opowiadaniom krótszym i dłuższym", czyli czterem historiom, które wyszły spod jego pióra. Historiom zróżnicowanym, napisanym w różnych konwencjach, wielorakim pod względem treści i formy.

Siłą prozy Przetacznika jest pewien rodzaj subtelności i magii, którą potrafi uchwycić najprozaiczniejsze nawet czynności. Jego opowiadania, to nie historie, w których akcja zmienia się z minuty na minutę, to nie częste zwroty sytuacji przyprawiające o palpitację, a pewnego rodzaju wyciszenie i refleksja. Nawet wtedy, gdy autor pisze o rzeczach które mogłyby przyprawić o zawrót głowy i zmrozić krew w żyłach, więcej w tym refleksji i dumania, niż strachu. To czyni prozę Przetacznika wyjątkową, choć z pewnością daleko autorowi do doskonałości.

„Opowiadania krótsze i dłuższe" to opowiadania z pointą, z zakończeniem, które skłania do refleksji nad kondycją każdego z nas, nad ludzkim życiem. To tak naprawdę rozprawianie się z ludzkimi bolączkami: samotnością, bezwzględnością, podłością, szukaniem sensu w życiu, odnajdywaniem drogi. Różnorodna tematyka i różne środki wyrazu sprawiają, że mamy do czynienia z opowiadaniami mocno urozmaiconymi, które czyta się z olbrzymią przyjemnością. Są to historie zwykłych ludzi, jak babcia poszukująca śladów minionych wydarzeń, młodości i przeżytego kiedyś szczęścia w pudełku po guzikach. Mamy też do czynienia z historiami postaci nietuzinkowych, jak Euros, postać tyle tajemnicza, co moralnie dwuznaczna. I to również urzeka u Przetacznika – niedopowiedzenie, pewna nie odkryta do końca tajemnica, karta która może okazać się asem w rękawie. A as ów, którym możemy zaszantażować otoczenie, to jakieś wspomnienie po tym co było, co odeszło i nie wróci. To cenna lekcja z której każdy ma szansę wyciągnąć dla siebie wnioski.