Istota Bezpieczeństwa Cybernetycznego W Polityce Państw Grupy Wyszehradzkiej W Latach 2013-2017

Niesamowicie prężna, błyskawicznie rozwijająca się w ostatnich dekadach technologia cyfrowa sprawiła, że dbanie o bezpieczeństwo cybernetyczne nie jest już wyborem, lecz ogólnoświatową koniecznością. Cyberataki okazują się być jednym z najpoważniejszych zagrożeń naszych czasów, tym bardziej, że informacja stała się niezwykle cenionym i pożądanym towarem, nie tylko przez cyberprzestępców, ale i ludzi wysoko postawionych na państwowych szczeblach.

W publikacji Istota bezpieczeństwa cybernetycznego w polityce państw Grupy Wyszehradzkiej w latach 2013-2017 Marek Górka analizuje z bardzo wielu stron politykę cyberbezpieczeństwa Polski, Węgier, Czech i Słowacji, czterech państw tworzących wyżej wymienioną, tytułową Grupę Wyszehradzką. Zakres czasowy podjętej przez autora analizy obejmuje lata od roku 2013 do 2017, a całość wymagającej pracy włożonej w tą publikację opiera się na podstawie badań dotychczasowej literatury przedmiotu oraz dostępnych raportów, jak również danych mających charakter poufny, pozostających w posiadaniu instytucji odpowiedzialnych za cyberbezpieczeństwo. Nie tylko te dane zawarł jednak autor w swojej publikacji. Dodatkowo przedstawił również szczegółową, istotną dla całości analizę współpracy między państwami Grupy Wyszehradzkiej a Unią Europejską i NATO.

Istota bezpieczeństwa cybernetycznego jest publikacją obejmującą niecałe trzy i pół setki stron, z czego kilkadziesiąt stron zajmują wstęp, wykaz skrótów, bibliografia czy aneksy uzupełniające wartość merytoryczną tekstu. Jest to także publikacja doceniona i dofinansowana przez Politechnikę Koszalińską, zrecenzowana przez doktorów habilitowanych, wartościowa i pozwalająca wyciągnąć wiele wniosków w tematyce bezpieczeństwa cybernetycznego. Warstwa tekstowa tej publikacji została podzielona na pięć kilkudziesięciostronicowych rozdziałów, w których czytelnik przeczyta o bezpieczeństwie cybernetycznym w przestrzeni politycznej UE i NATO, cyberzagrożeniach postrzeganych jako czynniki inicjujące i mające wpływ na zmiany w polityce NATO, mechanizmie współpracy politycznej czy postrzeganiu zagrożeń przez państwa Grupy Wyszehradzkiej. W dalszych częściach publikacji autor przedstawia i analizuje technologie informacyjno-komunikacyjne w odniesieniu do polityki cyberbezpieczeństwa, wskaźniki rozwoju gospodarki cyfrowej i pisze o europejskiej agendzie cyfrowej. Natomiast w ostatnim, piątym rozdziale, czytelnik przeczyta o perspektywach polityki cyberbezpieczeństwa państw Grupy Wyszehradzkiej, w których to Marek Górka analizuje wybrane wskaźniki i wyzwania polityki cyberbezpieczeństwa. Autor podaje również definicje omawiane w strategiach, jak również poświęca miejsce dla odrębnej analizy najbliższej przyszłości w zakresie cyberbezpieczeństwa każdego z czterech państw Grupy Wyszehradzkiej.

Istota bezpieczeństwa cybernetycznego okazuje się być publikacją niezwykle ambitną i bardzo dobrze złożoną, poruszającą także kwestie istotne i intrygujące w swej istocie, wraz z rozwojem technologii cyfrowej zyskujące jeszcze bardziej na znaczeniu. Marek Górka dokonuje w swojej publikacji analizy wszystkich w zasadzie czynników, jakie mają zastosowanie w kwestiach nowoczesnego cyberbezpieczeństwa. Zastosowane w publikacji metody analizy są skrupulatne i wydają się być bardzo wyczerpujące, opisy celów i dążeń czterech państw również zostały przedstawione jasno i wyraźnie. Dodatkowo na zakończenie każdego z rozdziałów autor zamieścił kilka stron wyciąganych przez niego odnośnie omawianej wcześniej tematyki wniosków, które to spostrzeżenia są ciekawym pomysłem i dobrym podsumowaniem zawartości rozdziałów, skupiających ich istotę i utrwalającym informacje w umyśle czytelnika.

Istota bezpieczeństwa cybernetycznego jest – oczywiście – publikacją skierowaną do określonego grona odbiorców, tym bardziej, że nie porusza tematyki cyberbezpieczeństwa ogólnego (światowego), a skupia się tylko i wyłącznie na państwach Grupy Wyszehradzkiej, i to w określonym przedziale czasowym. Mimo wszystko jednak jest skonstruowana bardzo dobrze, a analizowane przez autora aspekty mają swoje odniesienie również w szerszej perspektywie. Jak więc można wnosić z powyższego, każdy z czytelników zainteresowanych cyberbezpieczeństwem państw Grupy Wyszehradzkiej będzie usatysfakcjonowany zamieszczoną w tej publikacji szczegółową i dobrze opisaną analizą tematu, ale zadowoleni w dużym stopniu będą także ci czytelnicy, którzy interesują się cyberbezpieczeństwem w skali ogólnoświatowej. Zdecydowanie polecam.