Pamiątki Po Moim Eks

Czasem traumatyczne wydarzenia stają się inspiracją najlepszych, najbardziej szalonych pomysłów. Samotny wyjazd w miejsce, o którym się marzyło, rozpoczęcie zupełnie nowego życia, założenie własnej firmy, powołanie do istnienia fundacji pomagającej ludziom w potrzebie... A co może wyniknąć z niespodziewanego, bolesnego rozstania z mężczyzną i jednoczesnej miłości do sztuki współczesnej? Takim efektem staje się właśnie wystawa, którą Chloe, główna bohaterka powieści „Pamiątki po moim eks” autorstwa Jennifer Chen postanawia stworzyć w mieście, do którego niedawno się przeniosła. Prezentacja tytułowych pamiątek po związku ma być wielkim wydarzeniem i sposobem na ponowne połączenie pary. Oto powieść pełna artystycznego zafiksowania, niebanalnych artystów i pachnących wypieków, która dosłownie wciąga czytelnika.
Przyznam, że sięgając po „Pamiątki po moim eks” nie spodziewałam się aż tak ciekawej, wielowarstwowej historii, a raczej kolejnego prostego, nastoletniego romansu. Autorce udało się stworzyć piękną opowieść o uczących się życia młodych ludziach, z bardzo interesującym, realnym i sięgającym głębi przesłaniem. Śledząc losy kolejnych postaci, widzimy obawy, rozterki, trudności dojrzewania do związków i miłości, którą Jennifer Chen rozłożyła na części pierwsze. Co ciekawe, zrobiła to, nie stawiając na pierwszym miejscu fizyczności, co bardzo często ma miejsce we współczesnych książkach (również skierowanych do młodych odbiorców). Pierwsza miłość, jak i pierwsze rozstanie nie są porównywalne do niczego innego, wspomina się je przez wiele lat, tak i w tej historii są one ukazane jako coś szalenie istotnego i mającego wpływ na dalsze losy jednostki.
Historia Chloe, nastoletniej instagramerki mającej fioła na punkcie artykułów biurowych i aspirującej do osiągania sukcesów jako kuratorka sztuki jest bardzo budująca i dająca nadzieję. Oto mamy dziewczynę, która oprowadza nas po Los Angeles, patrząc na nie oczami kogoś „spoza” ( tego nie zrozumie w pełni ten, kto nigdy nie był obcym w obcym mieście), w dodatku mierzy się z osobistymi przeżyciami prosto z rodzinnego domu i ma w pełnym kolorów plannerze miejsce na wszystko, co twórcze, ale nie na rozstanie z ukochanym. Czy wszystko można bowiem załatwić i zaplanować, robiąc totalnie szczegółowe listy w stosach notesów i z wykorzystaniem samoprzylepnych karteczek? Głównej bohaterce towarzyszą inne postacie: jej wspaniali, opiekuńczy rodzice, przyjaciele, nowo poznani znajomi ze szkoły i okolic. Każda z tych osób ma jakiś realny wpływ na Chloe. Doprawdy świetnie się czyta o ludziach, którzy mają jakiś cel i potrafią się mu poświęcić bez reszty, którzy stają się bodźcem do działania dla innych, jak również filarem, na którym można się oprzeć. Na specjalną uwagę zasługuje postać ahmy, czyli babci głównej bohaterki, która staje się pewnym spoiwem lokalnej społeczności. Kiedy myślę o niej, przypominam sobie o tym, że każdy z nas potrzebuje do przetrwania drugiej osoby, niezależnie od tego, czy jest to partner, rodzic, sąsiad, czy przyjaciel.
Powieść „Pamiątki po moim eks” czyta się naprawdę szybko i z wielką przyjemnością. Nie brakuje w niej zarówno humoru, jak i głębokich rozważań. Występujący w niej artyści dzielą się cennymi uwagami dotyczącymi odbioru i interpretacji sztuki, a Jennifer Chen pokazuje, że z tą miłością wcale nie jest tak łatwo, jak byśmy chcieli. Kończę tę powieść z refleksją nie tylko na temat samej miłości, ale także na tematy takie, jak: wierność sobie, prawdziwa przyjaźń, zaufanie, czy cena sukcesu. Warto polecić „ Pamiątki po moim eks” nastolatkom, którzy szukają siebie, boją się odrzucenia, jak i zakochania.