Star Wars. Darth Maul. Syn Dathomiry

  Mroczna, ekscytująca, ukazująca doskonale nam znaną postać Dartha Maula okładka komiksowego albumu pt. „Star Wars. Darth Maul. Syn Dathomiry” przekonuje za tym, by sięgnąć po ten tytuł. Przekonuje i zarazem obiecuje wielkie emocje, znakomitą rozrywkę i wyprawę do kosmicznego świata walki i zemsty, której to grzechem byłoby sobie odmówić. I dlatego też sięgnęłam po ten tytuł i dziś mogę podzielić się z wami jego recenzją - zapraszam.

 Nawet przecięcie świetlnym mieczem Obi-Wan Kenobiego to za mało, by pozbawić życia  Dartha Maula. Otóż ten, po wyjściu cało z ran i po odrzuceniu przez sithańskiego mistrza, Dartha Sidiousa, poprzysięga zemstę wszystkim tym, którzy go skrzywdzili - począwszy od Jedi, jak i kończąc na Imperium. W tym celu posłuży mu armia Mandalorian, jak i stworzona przez niego organizacja Kolektwu Cienia, która sieje terror i spustoszenia w całej Galaktyce. I tak zacznie się czas walki i zemsty, w którym naprzeciwko Maula staną m.in. hrabia Dooku oraz generał Grievous...

 Zacznijmy od tego, że mamy przed sobą bardzo specyficzny album, który zgodnie z opisem na okładce stanowi sobą coś na wzór dopełnienia niezakończonej fabuły animowanego serialu „Wojny klonów”, który pojawił się w 2008 roku i był emitowany do roku 2013. I tu pojawia się naturalne pytanie - czy mamy do czynienia z samodzielną opowieścią, po którą może sięgnąć każdy z nas, czy też z na tyle skomplikowaną i zależną fabułą od animacji, iż postronny czytelnik komiksów nie odnajdzie się w jej niuansach. Odpowiedź jest złożoną, gdyż z jednej strony możemy sięgnąć po ten komiks bez znajomości serialu i cieszyć się zaoferowaną tu akcją i przygodą, ale z drugiej strony nie koniecznie zrozumiemy wówczas wszelkie zależności i odwołania do wydarzeń z animacji, co na pewno nie jest niczym dobrym. Dlatego też jeśli jest to możliwe, to radzę najpierw poznać serial, a dopiero potem sięgnąć po tę opowieść. 

 Przyglądając się samej treści trzeba powiedzieć, że dzieje się tu, oj dzieje! Mamy tu kolejne starcia i walki, mamy podróże do odległych światów, a na deser pojawia się nawet sam Obi-Wan Kenobi. I choć główna oś wydarzeń skupia się na losach i przygodach samego Dartha Maula, to ponieważ ma on do czynienia z wieloma innymi barwnymi postaciami, to siłą rzeczy możemy cieszyć się również i ich przygodami. I jest tu wspominana walka z epickimi scenami na czele, jest polityka, a i też nie zabrakło tu czegoś na wzór mrocznego, klimatycznego kryminału.

 Dave McCaig, Juan Frigeri i Lucas Marangon - to właśnie ci artyści stoją za ilustracyjną postacią tego albumu, czyli niezwykle klimatycznymi, pociągniętymi płynną kreską, zadbanymi w każdym szczególe i iście filmowymi rysunkami, które zamierzenie nawiązują do wspominanej na wstępie animacji. To klimat, iście epicki rozmach w scenach walki oraz ładne kolory, choć dominują tu raczej nieco ciemniejsze i tym samym bardziej mroczne barwy.

 „Star Wars. Darth Maul. Syn Dathomiry” to dobry komiks, z pewnym „ale”, czyli mocnymi nawiązaniami do animowanego serialu, który warto znać z uwagi choćby na to, by móc czerpać z tej opowieści jak najwięcej. Niemniej trzeba docenić tu fabularną jakość, ilustracyjne piękno oraz znakomity, mroczny klimat tej historii. I dlatego też polecam i zachęcam was do sięgnięcia po ten album – po obejrzeniu serialu, ale jeśli nawet nie jest to możliwym, to i tak zachęcam. Polecam.