Nemezis

Ta niesamowita czteroczęściowa seria nie doczekała się jeszcze w Polsce oficjalnej publikacji. W oryginale wydawana przez filię MarvelWorldwide, Icon od 2010 roku do dziś. Tytuł można przeczytać jedynie dzięki grupie Grumik, gdzie komiks oscyluje po sieci. Te kontrowersyjne, wypełnione czarnym humorem, dzieło MarkaMillara i Steve'a McNiven'a opowiadające o tytułowym antybohaterze, jest rzadkością pośród innych tytułów dostępnych na rynku. Jednocześnie Millar i McNiven tworzą w ten sposób pewien nowy kanon, którym – mogę się założyć – podążą kolejni twórcy, tak jak to było w roku 1986 roku, kiedy na rynku pojawiła się pozycja „Watchman".Sądząc po ogromnym sukcesie komiksów, Millar trafił w dziesiątkę.

Już pierwsza z czterech części zatytułowana „Sprawia, że Kick-Ass wygląda jak gówno", rozpoczyna się pełnią napędzanej adrenaliną akcji i dynamicznymi rysunkami, prowadząc do naprawdę zaskakującego zakończenia. Już pierwsze strony rozgrywające się w Tokio, dają do zrozumienia z kim ma się do czynienia. Nemezis stoi on nad przywiązanym do krzesła i wyraźnie obitym gliniarzem, mówiąc do niego – i czytelnika zarazem – pierwsze słowa: „Coś mi się zdaje, że pańscy ludzie idą pana ratować. Gówno warte słowo i biorą je za cynk." Jednocześnie obserwujemy akcję grupy terrorystycznej, spieszącej na ratunek, by jak najszybciej uwolnić więźnia. W pewnym momencie Nemezis wyciąga zegarek i mówi: „Proszę, proszę. Obiecałem panu śmierć trzydzieści pięć po dziesiątej i wygląda na to, że zdążyli w samą porę." – W tym momencie obserwujemy grupę wchodzącą do pomieszczenia wypełnionego środkami wybuchowymi. Nemezis z uśmiechem na ustach dopowiada: „Niestety, ma się rozumieć, są jakieś dwie mile stąd..."– Następuje eksplozja w budynku, a tymczasem Nemezis schodzi ze sceny pozostawiając gliniarza na torach metra w którego stronę nadciąga rozpędzony pociąg rozmazujący go bez cenzury i bez jakiejkolwiek moralności...

... a to były dopiero pierwsze pięć stron tej, liczącej sobie przeszło sto, niesamowitej historii. To była dopiero rozgrzewka i jedynie wprowadzenie do tego, co przedstawia ten i kolejne trzy zeszyty.

Nie można powiedzieć, że ta historia jest chociaż namiastką gatunku traktujących o super-mocach i międzygalaktycznych walkach mutantów. Tutaj występują, przeważnie, ludzie z krwi i kości. Silni,nie tyle, fizycznie, lecz psychicznie dobierają się oni do d.... tych dobrych, zakłamanych i trawionych wątpliwościami dobrych ludzi, próbujących bronić rzekomo zagrożone społeczeństwo przed takimi jak tytułowy Nemezis. Ostatecznie spośród tytułówMillaraten najbardziej kopie po jajach.Millar w pewnym sensie tworzy zupełnienowe środowisko super-bohaterów, skupiając się raczej super-łotrach, mających do zaoferowania znacznie więcej.

Superłotrowie, w tym przypadku Nemezis, pozbawiony jest wszelkich skrupułów ukazując ogólnie super-łotrów jako postacie silniejsze psychicznie, zrównoważone i mające przed sobą wyraźny cel do którego dążą. Postacie kreowane przez Millar'a nie zatrzymują się w połowie drogi – jak to bywa zazwyczaj w przedstawianych postaciach pozytywnych – trawieni wątpliwościami i niezrozumiałym poczuciem winy.

Czytelnicy właśnie z tego powodu opowiadają się momentalnie po ich stronie, a nie bezmyślniepodążają maksymą zaczerpniętą z „Kosmicznych Jaj": „zło musi wygrać, bo dobro jest głupie". Super-bohaterowie dają zazwyczaj proste rozwiązania na, z pozoru, trudne problemy. W ostatecznym rozrachunku problemy te są nieistotne. Postacie jak Nemezis nie umoralniają nas w tego rodzaju kwestiach – trzeba tak zrobić, bo to jest dobre, a tak jest źle, a jak zrobisz źle przyjedzie policja i cię zapuszkuje – nie wyjaśniając nam dlaczego Super-łotrowie zmuszają czytelnika by to on ostatecznie dokonał osądu. Oni przejrzyście ukazują problem, domagając się rozwiązania, a nie zastanawiają się nad tym czy powinno się to zrobić i w jaki sposób. Rzecz jasna problemy które trapią bohaterów tej pozycji, nie są problemami typu podbicie świata i przejęcie nad nim kontrolę – jak to bywa w większości przypadkach tego typu pozycji, gdzie pojawia się problem walki dobra ze złem.

Tu problemy są bardziej ludzkie. Wytyczna owego dobra i zła, jest sprawą indywidualną, zależną od sumienia pozwalającego nam na dokonanie określonych wyborów. Lecz jeśli olejemy sumienie, to nie staniemy się tak samo wyrachowani jak sam Nemezis? Może tak naprawdę on ma rację, a wszyscy inni są w błędzie? Nemezis jest dosłownym narzędziem dokonującym zemsty. Jest tym samym najbardziej odpowiednią osobą wykorzystującą je w obronie sprawiedliwości, jednocześnie będąc przeznaczeniem, tylko z pozoru chaotycznym i nieprzewidywalnym, pokrewnym losowi. Nikt oczywiście nie wie, aż do samego końca tej historii, jaki ma cel i jakimi wartościami kieruje się zamaskowana postać. Mogę jednak z tego miejsca zapewnić, że zakończenie jest naprawdę nieprzewidywalne.

Doskonałe, realistyczne rysunki McNiven'a (z którym współtworzył także dwie historie z udziałem X-MEN-owskiegoWolverine'a) sprawiają, że komiks jest niemal gotowym storyboardem pod film. Ubrana na biało postać, przypominająca super-bohatera, od razu daje do zrozumienia, że doskonale organizuje swoje plany i nie przebiera w czynach, które doskonale organizujei wprowadza w życie. Znając się doskonale na tym co robi i znając ludzi – co jest przerażające – tak doskonale, że jest w stanie przewidzieć wszelkiego rodzaju ich kolejne kroki, pewny siebie wypowiada wojnę największym i najsilniejszym gliniarzom całego globu. Wszyscy wobec niego są bezradni, a sam tak zwany „psychopata" kieruje się nie impulsem, lecz doskonale przemyślaną strategią, wynikającą z jego ponad przeciętnej inteligencji.

Sam Mark Millar jest jednym z najbardziej uznanych i poczytnych scenarzystów komiksowych ostatnich lat. Do polski trafiły na oficjalny rynek świetna seria „The Authority" której był współtwórcą, oraz „Ultimates" i „Vampirella", które są przeciętnymi i bardzo słabymi pozycjami, nie przedstawiającymi w żaden sposób geniuszu Millara za który jest uznany na całym świecie. Millar pisze scenariusze od końca lat 80-tych. Tworzył dla czołowych amerykańskich wydawnictw takich jak DC Vertigo, Marvel Comics, Fleetway (dla magazynu 2000 AD takie serie jak JudgeDredd, Robo-hunter, czy Red Razors), Wildstorm, Top Cow oraz Image. Poza rynkiem oficjalnym można znaleźć w sieci translację innych kontrowersyjnych, amoralnych serii takich jak rewelacyjny „Chosen", opowiadający o młodym chłopaku posiadającym te same zdolności co dobry, stary Jezus Chrystus.

Mam jedynie nadzieję, że jeśli ktoś podejmie wyzwanie o przeniesieniu tego tytułu na duży ekran, zrobi to wiernie, a nie spłyci i zmieni fabułę upraszczając ją do ram kina hollywoodzkiego, tak jak było w przypadku adaptacji komiksu Millara „Wanted" z Jamesem McAvoy'em, Angeliną Jolie i Morganem Freeman'em, gdzie poza paroma wątkami nie ma w sobie nic z oryginału). Lub zeszłoroczna adaptacja, utrzymana w podobnej konwencji, mianowicie „Kick-ass" który tytuł w przyszłym roku ma doczekać się kontynuacji.

Nemezis to komiks akcji nieporównywalny z jakąkolwiek inną pozycją w tym rodzaju sztuki. Są tu oklepane schematy i postacie, z pozoru nie zaskakujące niczym nowym. Jednak cała otoczka tego co ma Millar do zaprezentowania jest absolutnie fascynująca. Bardzo rzadko się zdarza by komiks czytało się tak lekko i przejrzyście. Od lektury nie mogłem się oderwać ani na chwilę. Trzymając mocno zaciśnięte pięści, gorączkowo przeskakiwałem po kolejnych stronach, a po zakończeniu lektury miałem ochotę przeczytać go jeszcze raz.

Mam nadzieję, że któregoś dnia zobaczę tą pozycję na sklepowych półkach bo naprawdę warto. W skali od 1 do 10 daje mu solidne 9 wierząc, że przetrwa próbę czasu. Nie można się w tym tytule przyczepić do czegokolwiek. Jedynym minusem jest zbyt mała ilość zeszytów, ale na szczęście seria jest kontynuowana i w tym roku, całkiem niedawno, na rynku amerykańskim pojawił się już pierwszy zeszyt drugiej serii. Komiks zdecydowanie dla dorosłego czytelnika.