Jujutsu Kaisen Tom 2

W dzisiejszych czasach stres jest nieodłącznym elementem każdego dorosłego człowieka. Praca, dom, pieniądze czy nawet pandemia- to wszystko powoduje, że w mniejszym lub większym stopniu denerwujemy się na samą myśl o jednym z powyższych. Oczywiście należy dodać, że nie jest to nic pozytywnego dla każdego z nas, a nawet niewielki stres może przeobrazić się w kolejne negatywne odczucia: złość, zdenerwowanie, wściekłość. Wspominam o tym wszystkim gdyż według Gege Akutamiego to właśnie takie warunki są idealne dla powstawania nowych klątw, czyli potworów przesiąkniętych siłami nieczystymi. W dzisiejszym świecie, przy takiej zasadzie mielibyśmy prawdopodobnie jedno, wielkie zgromadzenie takich istot. Na szczęście to tylko wymysł autorski, a wokół każdego czytelnika „Jujutsu kaisen” nie mogłaby powstać żadna klątwa gdyż wywołuje u czytelników jedynie pozytywne emocje.

  Yuji Itadori przeobrażając się w Sukunę liczył jedynie na korzystne zakończenie walki z potworem. Nie sądził jednak, że jego negatywne alter ego nie tylko przejmie na stałe ich wspólne ciało, ale także doprowadzi obu do śmierci. Wewnętrzny konflikt przeobraził się jednak w chwilowy rozejm i wracając do świata żywych, nasz główny bohater rozpoczyna treningi u najwybitniejszego zaklinacza, Satoru Gojou. Kolejny tom przygód Yuji Itadoriego przynosi nam znane już wcześniej odczucia. Oczywiście nic w tym złego bo to jedynie i aż same pozytywne emocje związane z lekturą. Napięcie trzymane od początku do końca, dynamiczna akcja, świetne sceny walki, tajemnica, strach i wplątany w to wszystko sarkastyczny humor. To, i jeszcze więcej,  możemy odnaleźć w drugiej części, czyli na szczęście powielany jest schemat znany z pierwszego tomu. Gege Akutami potrafił kolejny raz nie tylko ponownie całkowicie skupić naszą uwagę, ale także jedynie w niewielkim stopniu uchylił rąbka tajemnicy i skutecznie w ten sposób zachęcił nas do sięgnięcia po część trzecią. Trzeba przyznać, że moja skromna osoba, nie będąca fanem mangi, dzięki takiemu tytułowi jak właśnie „Jujutsu kaisen” zaczęła nieco bliżej przyglądać się temu gatunkowi. Warto także wspomnieć nieco o samym charakterze tejże serii. Z pewnością należy zaliczyć ją do mrocznych, podchodząca nawet pod horror, w której nie brakuje krwi i okrutnych scen. Nie powoduje to jednak zniechęcenia i zniesmaczenia, ale jedynie podkreśla unikalność i mimo wszystko przyciąga do dalszego zagłębiania się w losy Yuji Itadoriego. Chciałbym też zwrócić uwagę na wstawki autorskie, które niejednokrotnie nie tylko rozbawiają czytelnika, ale także wyjaśniają obecną sytuację lub pojęcia związane z „Jujutsu kaisen”. Dzięki temu różnorakie obcojęzyczne wyrażenia stają się dla nas jaśniejsze (a co za tym idzie również fabuła). W tym samym miejscu objaśniane są także techniki i główne zasady stosowane przez głównych bohaterów, które mimo wszystko stanowią integralną część całości. To wszystko w połączeniu z niezwykle dynamiczną akcją i pewnego rodzaju napięciem związanym chęcią poznania dalszej historii, sprawia, że cała seria Gege Akutamiego jest pozycją naprawdę wartą sięgnięcia. Nie tylko dla fanów mangi.

Jak już wspomniałem na wstępie, klątwy w serii „Jujutsu kaisen” rodzą się w miejscach przepełnionych negatywnymi emocjami. Mam nadzieję, że nie tylko sama lektura tejże mangi pozwoli zatrzymać potwory, ale także będący między nami zaklinacze, którzy być może nie poprzez magię, ale zwykły uśmiech i pozytywne nastawienie powodują, że zło się nie rodzi. W momencie gdy sami nie możemy lub nie jesteśmy w stanie stać się takimi obrońcami, pozostaje nam niezawodna broń- sięgnięcie po kolejny tom.