Kajko I Kokosz Nowe Przygody Tom 4 Zaćmienie O Zmierzchu

Każde spotkanie z legendarną serią "Kajko i Kokosz" jest wielką, niezwykłą i wspaniałą przygodą. Słowa te odnoszą się również do twórczości kontynuatorów dzieła Janusza Christy - Sławomira Kiełbusa i Maciej Kura, którzy oddali w nasze ręce równie udany cykl "Kajko i Kokosz. Nowe przygody". I właśnie dziś mamy przyjemność poznać najnowszą, czwartą już część tej serii - komiks pt. "Zaćmienie o zmierzchu", o której postaram się opowiedzieć w niniejszej recenzji.

 Nad Mirmiłowo nadchodzi ciemność, a dokładniej rzecz biorąc zaćmienie słońca. Ten niezwykły czas nastraja przedziwnie mieszkańców osady, gdzie to m.in. Kajko i Kokosz zmagają się z nawiedzeniami pewnej zjawy, Łamignat gubi swoją ukochana maczugę, Lubawa i Mirmił przeżywają bardzo trudne chwile, a i nawet Hegemon wydaje się być kimś zupełnie innym, niż zazwyczaj. Kajko i Kokosz będą zmuszeni podjąć się odbycia niebezpiecznej wyprawy, by wyjaśnić wszystkie tajemnice tego niezwykłego czasu...

 Niniejsza opowieść oferuje sobą wszystko to, za co uwielbiamy i kochamy serię o Kajku i Kokoszu. Mam tu przede wszystkim na myśli niezwykle baśniowy, nawiązujący do ludowej tradycji, ale po części też i do historii, charakter tej relacji. Mam tu na myśli również niezwykle ciepły, humorystyczny i podparty mądrym, życiowym morałem przekaz tej opowieści. I wreszcie jest to jakże podobna do oryginału, bajkowa szata ilustracyjna, która jawi się nie tylko pięknie dla oka, ale też i wielce efektownie. I tak, będą nią zachwyceni również wierni czytelnicy dzieł Janusza Christy.

 Fabularnie rzecz ta przedstawia się bardzo interesująco, udanie i klimatycznie, gdy oto najpierw poznajemy okoliczności zmiany w Mirmiłowie i okolicach, pojawiające się problemy bohaterów, jak i wreszcie okoliczności podjęcia przez Kajka i Kokosza wyprawy, który ma im zadać kres. I wtedy też rozpoczyna się czas wielkich przygód, magicznych emanacji, zabawnych zwrotów akcji, który doprowadzi m.in. do... wesela. To barwna, inteligentna, poprowadzona w dynamiczny sposób i zaskakująca w swoim przebiegu, relacja.

 Znakomicie przedstawia się ilustracyjne oblicze tej komiksowej opowieści, na które składają się bajkowe, malownicze, pociągnięte lekką i płynną kreską, rysunki. To także bardzo udane kadrowanie, dbałość o najdrobniejsze szczegóły oraz wielka paleta pięknych kolorów, które oddają sobą bogactwo tego komiksowego świata. I choć zapewne są tu pewne różnice względem oryginalnych zeszytów, to jednak całościowo ilustracje te wypadają naprawdę efektownie.

 Nie można nie zatrzymać się na chwilę przy humorze tego komiksu, który jest pomysłowy, czasami nieco cięty, ale zawsze ze wszech miar bezpieczny dla odbiorcy – najczęściej dziecięcego. To zabawne sceny, humorystyczne dialogi i śmieszne kadry, które obrazują sytuacyjny dowcip. I można w tym względzie pokusić się o stwierdzenie, że udało się oto uchwycić tu tym autorom ducha humoru Janusza Christy, co z pewnością nie było rzeczą łatwą.

  Spotkanie z tym komiksem zapewnia nam wspaniałą rozrywkę, gwarantuje wielkie emocje i daje moc uśmiechu. Dla mnie jest to także sentymentalny powrót do młodości, gdzie to zaczytywało się w przygodach Kajko i Kokosza, które to były czymś bardzo pięknym, kolorowym, lepszym aniżeli nasza szara codzienność. Myślę, że starsi miłośnicy komiksów docenią ten aspekt w szczególny sposób. Tymczasem zaś gorąco polecam i zachęcam was do sięgnięcia po komiksową opowieść "Zaćmienie o zmierzchu", która przedstawia się naprawdę udanie i ma sobą wiele do zaoferowania.