Popioły

   Przyjaźń, podróż w nieznane, wspólna przygoda i poszukiwanie tego, co zabrał czas... - tak oto przestawia się przewodni motyw niezwykle interesującej, komiksowej opowieści pt. "Popioły". Jej autor - Alvaro Ortiz, oddał w nasze ręce historię tyleż realną, co i oscylującą wokół fantastyki, snu i magii, aczkolwiek tak naprawdę tylko od nas samych zależy to, po której stronie umieścimy ów opowieść. Tytuł ten ukazał się w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Timof Comics, zaś poniżej postaram się opowiedzieć o nim jak najwięcej.

 Będzie się działo... - o tym przekonuje nas już sam prolog tego komiksu, który uchyla rąbka tajemnicy o tym, co wydarzy się za chwilę. Wcześniej jednak mamy okazję poznać troje trzydziestoletnich przyjaciół w osobach Polly, Moho i Pitera. To przyjaciele z młodości, którzy dawno temu utracili ze sobą kontakt, by właśnie teraz spotkać się ponownie i wyruszyć we wspólną podróż do tajemniczego miejsca, oznaczonego na mapie znakiem X. I tak też rozpoczyna się ich tygodniowa wyprawa starym autem po opustoszałych bezdrożach Ameryki, która przyniesie im wiele przygód, spotkań z przedziwnymi ludźmi oraz zaskakujący finał tej wielkiej podróży...

 Najnowsze dzieło hiszpańskiego twórcy komiksów wpisuje się swoim charakterem w klasyczny nurt opowieści drogi, aczkolwiek jednocześnie i przekształca ów motyw na potrzeby fabuły, łącząc tu sensację, komedię, horror i dramat w spójną, piękną całość. Mamy tu akcję i przygodę, sceny rodem z filmów Quentina Tarantino, ale też i niezwykle intrygujące spojrzenie na smutne życie człowieka, który zatracił gdzieś dawno swoje ideały i wiarę we własne siły, o czym przypomina sobie dopiero za sprawą wielkiej tragedii. To komiks dla dojrzałego czytelnika, który ceni sobie w tej sztuce połączenie tego, co atrakcyjne z tym, co ambitne...

 Konstrukcja opowieści przybiera postać chronologicznej relacji z wyprawy trójki bohaterów, która została rozpisana na siedem dni tygodnia. To właśnie za jej sprawą poznajemy krok po kroku te postacie, łączące ich relacje oraz cel wspólnej wyprawy. Jednocześnie nie brakuje tu akcji i zaskakujących zdarzeń, jakie wiążą się m.in. ze śledzeniem głównych bohaterów przez tajemniczą osobę, konfrontacją z niebezpiecznymi ludźmi, czy też odkrywaniem dziwactw Ameryki, których jest tu naprawdę wiele. I przyznam szczerze, że opowieść ta ma w sobie coś niezwykle hipnotyzującego, porywającego i intrygującego do tego stopnia, że po przeczytaniu pierwszych kilku stron nie mamy najmniejszej ochoty porzucać tej drogi i tych trzech bohaterów, których lubimy od pierwszych chwil. 

 Wyjątkowi są bohaterowie tej opowieści - Polly, Moho i Piter. Każdemu z tej trójki poświęcono tu równie wiele miejsca i uwagi, ukazując m.in. trudne chwile ich obecnego życia, jak i też ich naprawdę ciekawe osobowości. To zwyczajni ludzie z krwi i kości, którym nie koniecznie się powiodło i którzy nie zawsze postępuje tak, jakbyśmy my sobie tego życzyli. Jednakże jest w tej trójce coś takiego, co bardzo szybko pozwala odnaleźć w nich naszych znajomych, bliskich, a nawet i samych siebie, co ma swój niepowtarzalny urok. Są oni zabawni, czasami nudnawi, innym razem irytujący, ale też i naprawdę fajni w tej swojej nie idealności...

 Być może zawiedzie wielu czytelników to, że mimo faktu przynależności tego komiksu do nurtu literatury drogi, nie będzie dane odkrywać nam tu krajobrazów i piękna Ameryki. Główne akcenty fabuły skupiają się bowiem na podróży bohaterów, postojach i przedziwnych sytuacjach po drodze, jednakże zawsze w obrębie ich samych, starego auta i małego wycinku tej rzeczywistości. Trudno, musimy ten fakt zaakceptować..., ale na szczęście nie zabrakło tu amerykańskiego klimatu, który udziela się m.in. w postaci dialogów, różnego rodzaju zachowań bohaterów, czy też dziwaków, jakich spotykamy podczas tej lektury. To już zawsze coś!

 Z pewnością nie zawiedzie zaś nikogo ilustracyjne oblicze tej opowieści, na które składają się w głównej mierze małe (choć czasami też i zajmujące całą stronę) kadry, poprowadzone dość niechlujną, surową i niedbałą kreską. To prostota i brak szczegółowości, w jakiejś mierze brzydota oraz skromność kolorów, ale mimo wszystko ilustracje te mają w sobie niezwykłą magię, charakter i specyficzny urok. Powiem więcej, to najpiękniejsze z brzydkich rysunków, jakie miałam przyjemność poznać podczas swojej, już wieloletniej, przygody z komiksem.

 Rzecz całą reasumując - komiksowa opowieść pt. "Popioły", to rzecz znakomita, interesująca, chwilami wręcz ocierająca o wybitność. Przesądza o tym sama fabuła, jej przełożenie na słowa i obraz oraz niezwykły, słodko-gorzki klimat, któremu nie sposób jest się nie poddać. To pozycja spod znaku ambitnej sztuki komiksu, której to lektura z pewnością pozostanie na długo w naszej pamięci. Polecam - naprawdę warto!