Wika I Mroczne Wróżki

Nakładem Wydawnictwa Scream Comics ukazała się w naszym kraju druga odsłona niezwykle interesującej serii fantasy - "Wika". Cykl ten przedstawia losy tytułowej, elfiej bohaterki, która po dramatycznej przeszłości i śmierci bliskich musi walczyć o przetrwanie, jak i też sprawiedliwość zemsty. Druga cześć serii nosi tytuł "Wika i mroczne wróżki", zaś poniżej postaram się podzielić z wami wrażeniami z lektury tego pięknie wydanego komiksu.

 Opowieść ta kontynuuje sobą relację o losach młodej Wiki Grimm, która po wielu traumatycznych przeżyciach i niezwykłych przygodach trafia pod opiekę tytułowych, mrocznych wróżek. Te, mając również do wyrównania rachunki z księciem Oberonem, decydują się pomóc dalekiej krewnej. Zanim jednak to nastąpi, Wiki będzie musiała przejść długą i wyczerpującą naukę sztuki władania magią, gdyż tylko wtedy będzie mieć szansę na pokonanie Oberona. Szybko się jednak okaże, że w świecie Elfów nie ma nic za darmo, i za ów pomoc Wiki będzie musiała zapłacić niezwykle wysoką cenę. Jednakże jest już za późno, by móc się wycofać...

 Thomas Day (scenariusz, dialogi) i Olivier Ledroit (ilustracje), zapraszają nas kolejny raz do spotkania z baśniowym komiksem fantasy, który jednocześnie nie koniecznie jest adresowanym do dziecięcego czytelnika. Oprócz wielkiej przygody, nie mniejszych emocji i obrazów przepięknego świata Elfów, znalazło się tu bowiem wiele scen przemocy, a i też nie brakuje subtelnego erotyzmu. To historia fantasy dla nastoletniego i dorosłego odbiorcy, która zachwyca swoim rozmachem, nieprzewidywalną fabułą i ilustracyjnym obliczem, gdyż nie da się ukryć, że komiks ten przede wszystkim się "ogląda", a dopiero potem czyta. 

 Scenariusz komiksu skupia się w głównej mierze na losach głównej bohaterki, która trafia pod opiekę wróżek, pobiera cenne lekcje magii, ale też i odkrywa mroczną prawdę o tym miejscu, jego właścicielkach i sobie samej. Kolejne strony, to już początek jej ryzykownej misji, która będzie tyleż niebezpieczną, co i absolutnie nieprzewidywalną. By było jeszcze ciekawiej, Thomas Day funduje nam podróż do przeszłości, która tym razem odsłania ważne wydarzenia z życia księcia Oberona, mające wpływ na teraźniejszość jego i Wiki. To intrygująca, logiczna, poprowadzona w perfekcyjnym stylu i ze strony na stronę coraz bardziej emocjonująca, relacja...

 Jak wspominałam powyżej, pozycja ta oczarowuje nas jednak przede wszystkim swoją ilustracyjną postacią. Olivier Ledroit kolejny raz zachwyca nas swoją niezwykle malowniczą porcją rysunków, którą charakteryzuje surowa kreska, coś na podobieństwo sztuki witrażu, ale też i wielka drobiazgowość, gdzie to każdy szczegół jawi się nam bardzo wyraźnie. Można się dopatrzyć w tej szacie także podobieństwa do azjatyckiej mangi, aczkolwiek w o wiele bardziej wyrafinowanej postaci. Całość podkreśla zaś perfekcyjne kadrowanie i przebogata paleta barw, która oczarowuje nas sobą od pierwszych chwil...

 Opowieść ta przywołuje skojarzenia z baśniowym snem, który przenosi nas do fantastycznego świata Elfów, magii, dworskich intryg i namiętności. Chwilami można odnieść wręcz wrażenie, że owej baśniowości jest tu nazbyt wiele - czy to na polu kolorów, czy samego przebiegu akcji, aczkolwiek z każdą stroną i każdym kadrem chcemy zagłębiać się w tę komiksową rzeczywistość bardziej i bardziej, odkrywać nie tylko kolejny przygody Wiki, ale przede wszystkim sekrety i tajemnice tego świata. Z pewnością nie jest to opowieść najprostsza w odbiorze, gdyż wymaga od nas skupienia, uwagi i zaangażowania, ale jeśli to zrobimy, to wówczas mamy okazję uświadczyć niezwykłej i niezapomnianej lektury.

 Słowem podsumowania - komiksowa pozycja pt. "Wika. Mroczne wróżki", to udana, wspaniale wykonana i rozbudzająca nasz apetyt na ciąg dalszy, najnowsza odsłona cyklu Thomasa Day'a i Oliviera Ledroita. Jeśli mieliście okazję poznać pierwszą część tej serii, to z pewnością zachwyci was również jej kontynuacja, która w mej ocenie jest jeszcze lepszą - tak na polu fabuły, jak i ilustracji. To również jeden z najlepiej i najbardziej efektownie wydanych komiksów, jakie miałam okazję poznać. Polecam - naprawdę warto!