Czarolina Tom 2 Dziewczynka, Która Kochała Zwierzołaki

ŚMIERCIOLINA?

Właściwie każda seria wydawana w ramach linii wydawniczej „Komiksy są super” składa się z zamkniętych tomów, które można czytać niezależnie od siebie. I jedynie pewnym wyjątkiem, chociaż nie do końca, była tu znakomita „Lou!”. „Czarolina” jest inna. To długa opowieść, kontynuowana z tomu na tom, więc jeśli ją czytać, to jako całość. Ale warto to zrobić, jeśli lubicie familijne komiksy z fantastyką w tle.

Kurs na temat stworzeń fantastycznych trwa, ale to niestety tylko część tego, co dzieje się na pełnej niezwykłych istot wyspie. Rywalizacja między uczniami to jedno, ale prawdziwym problemem staje się to, że ktoś zamienia znajdujących się tu ludzi w szklane posągi. Kto to robi i dlaczego? Młodzież stara się znaleźć odpowiedzi, ale Czarolina, która posiada niezwykłe zdolności rozpoznawania nadnaturalnych gatunków, boi się, że sama jest temu winna i w chwilach emocji przemienia ludzi ze swojego otoczenia. Ale czy jest tak rzeczywiście? Śledztwo trwa, a odpowiedzi jak nie było, tak nie ma. Do tego przybywa problemów, bo pojawiają się kolejne tajemnice. Co dzieje się na wyspie Vorn? Jakie sekrety skrywa przeszłość Czaroliny? I co jeszcze się wydarzy?

Na pierwszy rzut oka „Czarolina” to prosta opowiastka, skierowana głownie do dziewczyn wkraczających w okres nastoletniości. Zawiera w sobie jednak o wiele więcej, niż sugeruje to sam opis. Bo spójrzcie tylko na sam komik – jest kolorowy, mimo mroku, porusza temat przyjaźni, zauroczenia, szkolnych i towarzyskich problemów itd., itd. To, podobnie jak pełna magii i niezwykłości fantastyka, to chwytliwe motywy dla nastolatek, ale można się pod tym wszystkim doszukać analogii do dojrzewania. Do przemian zachodzących w młodych odbiorcach, obleczonych tu w fantastyczne szaty, ale jednak bliskich czytelni(cz)kom.

Ale i jako stricte rozrywkowa lektura, „Czarolina” ma swój urok. Nie jest to głęboka, ani ambitna seria, niemniej ma swój przyjemnie mroczny klimat, dobrą akcję, przygody i tajemnice, podkreślane często za pomocą retardacji. Pod tym względem przypomina trochę „Harry’ego Pottera”, choć ma zdecydowanie swój własny – dziewczyński, warto to podkreślić – charakter. Nie znaczy to jednak, że chłopcy nie znajdą tu nic dla siebie, bo to seria, która każdemu może się spodobać, nawet jeśli miewa odrobinę naiwności.

Szata graficzna? Też jest udana. Lekka, prosta, ale odpowiednio fantastyczna i nastrojowa. Ogląda się to wszystko równie miło, co czyta. Kto więc lubi takie klimaty, niech śmiało „Czarolinę” pozna. Ja nie żałuję, że zanurzyłem się w ten świat.

Drugi tom opowieści rozgrywającej się w miejscu, gdzie nadal żyją potwory z mitów, legend i baśni!
Na wyspie Vorn trwa kurs na temat stworzeń fantastycznych, jednak dobrą zabawę i rywalizację między uczniami profesora Balzara zakłócają przerażające wydarzenia – ktoś zmienia istoty żywe w szklane posągi! Nastoletnia Czarolina, mająca moc rozpoznawania nadnaturalnych gatunków, podejrzewa, że sama nieświadomie uruchamia zaklęcie przemiany... Na szczęście w rozwiązaniu zagadki może liczyć na pomoc przyjaciół i profesora. Atmosfera na wyspie staje się coraz mroczniejsza, szczególnie że bohaterowie natykają się na nowe tajemnice dotyczące magicznych mieszkańców Vorn. Czarolina będzie musiała sprostać niebezpiecznym wyzwaniom, a przede wszystkim poznać prawdę o samej sobie!

Scenarzystką serii jest Francuzka Sylvia Douyé, współautorka komiksów dla młodzieży („Marie-Lune”, „Girlz”) i popularyzatorka nauki, a rysunki są dziełem włoskiej graficzki Paoli Antisty („Chats!”, „Alix et Arsenou”).

Nakładem Wydawnictwa Egmont Polska ukazała się właśnie druga odsłona niezwykle interesującego, klimatycznego, komiksowego cyklu dla dzieci pt. "Czarolina"! Pozycja ta nosi tytuł "Dziewczynka, która kochała zwierzołaki" i zaprasza nas swoją treścią i ilustracyjnym obliczem do wspaniałego świata bajki, magii, wielkiej przygody i bezcennej nauki życia. Poniżej postaram się podzielić z wami moimi wrażeniami z lektury tego komiksu, który zapewnił mi długie chwile wyśmienitej, czytelniczej rozrywki!

 Drugie nasze spotkanie z tytułową Czaroliną kontynuuje opowieść o wakacyjnych losach dziewczynki na magicznej, tajemniczej, niezwykłej wyspie Vorn. Oto właśnie rozpoczyna się tam konkurs na temat fantastycznych zwierząt, aczkolwiek rywalizacja uczniów profesora Balzara schodzi na dalszy plan wobec przerażających wydarzeń, jakimi są zagadkowe zamiany żywych ludzi w szklane posągi... Czarlina podejrzewa siebie o te wypadki, uznając, że to drzemiąca w niej magiczna moc czyni te przemiany wówczas, gdy jest na coś lub na kogoś wściekła... Dziewczynka postanawia rozwikłać ów zagadkę, w czym pomogą jej koledzy i profesor. Jednakże uzyskanie odpowiedzi okażą się być o wiele bardziej zaskakującym, niż ktokolwiek mógłby pomyśleć...

 Paola Antista i Sylvia Douyé - autorki niniejszej serii, oddały w ręce młodych czytelników kolejną wspaniałą opowieść o magii, świecie czarów, pięknie przyjaźni i odkrywaniu tego, co w życiu jest naprawdę ważne. A uczyniły to one za sprawą zaskakującego scenariusza wydarzeń, świetnie wykreowanych bohaterów, dopracowanego w najdrobniejszych szczegółach miejsca akcji oraz emocji, które czasami nas bawią, innym razem poruszają, ale niekiedy też i naprawdę przerażają. Jednocześnie jest to oczywiście ciepła, mądra i w pełni bezpieczna opowieść dla dzieci, która zachwyca w każdym względzie!

 Konstrukcja komiksu przyjmują podobną postać do pierwszej części tej serii, gdzie to mamy przyjemność obserwować kolejne losy tytułowej bohaterki. A te wiążą się z kolejnymi lekcjami na wyspie Vorn, ogłoszonym konkursem i oczywiście zagadką szklanych posągów. Prywatne śledztwo Czaroliny i jej przyjaciół prowadzi zaś do niezwykłych spotkań z rdzennymi mieszkańcami wyspy i sekretami, jakie ta w sobie skrywa. To także skomplikowane relacje pomiędzy uczestnikami kursu oraz nie mniej intrygujące wskazówki względem tego, jaka moc drzemie w naszej głównej bohaterce. Efektem jest klimatyczna, trzymająca w napięciu, idealnie wyważona pomiędzy tym, co zabawne i tym co nieco bardziej mroczne, relacja fantasy z najwyższej półki...

 Bardzo efektownie jawi się także ilustracyjne oblicze tej opowieści, o które zadbała Paola Antista. To niezwykle malownicze, pociągnięte lekką i płynną kreską oraz imponujące nam swoją szczegółowością, rysunki. Charakteryzuje je także magiczna aura baśniowości i tajemnicy, udane kadrowanie oraz perfekcyjnie dobrana kolorystyka, gdzie to czasami dominują ciemne barwy, łamane przez mocno jaskrawe kolory. Całości efektu dopełnia okazałe wydanie tej pozycji, czyli duży format, twarda oprawa i dobra jakość papieru.

 Znajdziemy tu bajkową przygodę, moc ciepłego humoru, szczyptę bezpiecznej grozy, jak i też ciekawe spojrzenie na młodzieńcze przyjaźnie oraz pierwsze, niewinne zauroczenia. I to też w dużej mierze decyduje o popularności tego tytułu, który łączy w sobie fantastykę ze swoistą lekcją życia dla młodego odbiorcy, który bez trudu odnajdzie w przygodach bohaterów sceny z własnej codzienności, a i też zaprzyjaźni się z Czaroliną i jej kolegami, gdyż są to nie tylko ciekawe, ale też i realistyczne postacie.

 Komiksowa oferta dla dzieci i młodzieży jest niezwykle bogatą, ale jestem w pełni przekonana o tym, że niniejsze cykl i ta jego najnowsza odsłona znajdzie pokaźne grono czytelników w naszym kraju. Zadecyduje o tym jakość wykonania tej opowieści, zawarte na jej stronach emocje oraz niezwykły klimat, który oczarowuje nas od pierwszych chwil. Co istotne, po "Dziewczynkę, która kochała zwierzołaki" mogą sięgnąć także ci czytelnicy, którzy nie mieli okazji poznać pierwszej części tej serii, gdyż również oni odnajdą się bez trudu w jej fabule. Polecam - naprawdę warto!