Asteriks Tom 6 Walka Wodzów

WALKA GALÓW

Kolejny tom „Asteriksa” w moich rękach i kolejny absolutny klasyk to rzecz, jaką powinien znać każdy miłośnik komiksu. Bo można nie lubić komedii, można nie lubić komiksów europejskich, ale przygody dzielnych Galów to coś, co znać wypada. Choćby tylko ze względu na kultowy status i miejsce w historii nie tylko opowieści obrazkowych, ale popkultury w ogóle. A jeśli chodzi o „Walkę wodzów” to zdecydowanie jeden z najjaśniejszych punktów całego cyklu, więc doskonale nadaje się do reprezentowania tej ponadczasowej serii.

Rzymianom udało się podbić całą Galię i tylko jedna jedyna wioska opiera się ich najazdom. Ale żołnierze i dowódcy nie zmierzają się poddać i wciąż starają się znaleźć sposób by pokonać galijskich wojowników. Kiedy więc odkrywają ich stary obyczaj walki wodzów, której nie może odmówić wyzwana strona! Co gorsza przegrany musi oddać pod władzę siebie i cały swój lud. Plan idealny? Wydaje się, że tak. Z Asparanoiksem z wioski Asteriksa ma walczyć działający dla Rzymu Kolaboriks, rzymianie na dodatek nie zamierzają dopuścić by przeciwnik wypił magiczny eliksir. Próbę porwania odpowiedzialnego za ważenie mikstury druida co prawda powstrzymują Asteriks i Obeliks, ale dochodzi do tragedii. Druid traci zmysły i zapomina, jak przygotować wywar. Co teraz będzie z pojedynkiem i losami całej galijskiej wioski?

„Asteriks” wciąga, jak choroba. Za każdym razem, kiedy przeczytam kolejne komiksy z tej serii, które wpadną mi w ręce, chcę tylko więcej i więcej. I za każdym razem zamiast pomyśleć, okej, to już mój ostatni „Asteriks”, przynajmniej na razie, zastanawiam się raczej po który tu teraz sięgnąć. I nie powstrzymuje mnie fakt, że ciągle zastanawiam się, co ja w temacie napiszę tym razem, bo w końcu niewiele nowego da się powiedzieć, kiedy podchodzi się do czegoś po raz n-ty z kolei, ale z drugiej strony po co mówić tu coś nowego, skoro sama seria pozostaje niezmiennie iście rewelacyjna i doskonale wykonana?

Właśnie. „Asteriks” to bezwzględnie nie tylko jedno z najlepszych dokonań Goscinnego, ale też i jedno z najwybitniejszych dokonań na polu europejskiego komiksu. To także bez dwóch zdań jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza) komiksowych komedii familijnych, które tak samo doskonale bawią czytelników niezależnie od wieku, a przy okazji pozostają inteligentną lekturą, potrafiącą niejednego nauczyć. Tych zaś, którzy wiedzą już dostatecznie wiele (a naprawdę są tacy?) urzeka bogactwem smaczków i detali historycznych, satyry a także wyśmienitych pomysłów. A wszystko to osadzone w pełnych przygód fabułach, które czyta się dosłownie jednym tchem.

A jak to wszystko jest znakomicie ilustrowane! Kreska Uderzo to prawdziwe mistrzostwo cartoonowych ilustracji, dopracowane, urzekające i uzupełnione o genialny w swej prostocie kolor. Wszystko to daje niezapomniany tom niezapomnianej serii. Dobrze, że wśród reedycji, które ostatnio pojawiły się wśród nowości, pojawiła się także „Walka wodzów” i pozostaje mieć tylko nadzieję, że jeszcze więcej tomów zostanie wznowionych przez Egmont. Byłoby wspaniale.

Rzymianie nie ustają w próbach podporządkowania sobie ostatniej opornej galijskiej osady! Tym razem planują podstępnie wykorzystać stary galijski obyczaj walki wodzów. Gdy jeden z wodzów wyzywa drugiego na pojedynek - ten nie może odmówić, a pokonany oddaje się wraz z całym ludem pod rządy zwycięzcy.  Asparanoiksa ma pokonać kolaborujący z Rzymem galijski wódz Kolaboriks. Aby tak się stało, Asparanoiks nie może się napić dającego nadludzką siłę magicznego wywaru, który sporządza druid Panoramiks. Rzymianie szykują więc na druida zasadzkę w lesie, gdy ten idzie po zioła potrzebne do sporządzenia napoju. Jednak podstęp się nie udaje, gdyż czujni Asteriks i Obeliks w porę ich przepędzają. Niestety Obeliks tak niefortunnie rzuca menhirem, że głaz, zamiast w Rzymian, trafia Panoramiksa. Od tego uderzenia druidowi pomieszało się w głowie i nie pamięta receptury magicznego wywaru. Zbliżająca się walka wodzów wydaje się być dla nich przegrana. Jednak Galowie nie poddają się i wpadają na pewien pomysł...