Wersja dla osób niedowidzących
Michał Lipka
-
OLIMPIADA ASTERIKSA
Kolejny tom „Asteriksa”, po który sięgam, to wydany po raz pierwszy w 1968 roku album „Asteriks na Igrzyskach Olimpijskich”. Goscinny chyba lubił tematykę zmagań wszelkiej maści, bo ledwie co skończyłem „Asteriksa Gladiatora”, gdzie również były Igrzyska, a tu proszę. Powtórka z rozrywki? Nic bardziej mylnego, bo album ten to kawał znakomitego komiksu, który trzyma poziom, do jakiego przyzwyczaiła nas seria i zachwyca na każdym kroku.
Znów nadchodzą Igrzyska Olimpijskie. Rzym ma reprezentować niejaki Klaudiusz Twardzielus. Kiedy jednak informacje o tym wydarzeniu docierają do Galów, nasi dzielni bohaterowie też chcieliby wziąć udział w Olimpiadzie i… Właśnie, problem w tym, że poza Rzymianami tylko Grecy i obywatele helleńscy mogą w niej wystartować. Ale dla chcącego nic trudnego. Galowie zostają Rzymianami, a do zawodów ruszają Asteriks i Obeliks. Wygrana wydaje się być w kieszeni, ale znów pojawia się problem – żadne środki dopingujące nie są dozwolone, a to oznacza jedno: nie będzie można pić magicznego wywaru! Dlatego wystartować może tylko Asteriks, ale szybko okazuje się, że bez wspomagania nie ma najmniejszych szans. Czy uda mu się zwyciężyć?
„Asteriks na Igrzyskach Olimpijskich”, dwunasty tom serii, ukazał się w oryginale w roku 1968 z okazji zimowej olimpiady w Grenoble. W Stanach Zjednoczonych pojawił się cztery lata później, a jego publikacja zbiegła się z Olimpiadą w Monachium . Trzymając się podobnych okazji, nawet film fabularny nakręcony na podstawie tego albumu został wypuszczony do kin w 2008 roku, zbiegając się z kolejną olimpiadą, tym razem w Pekinie. Wszystko to jednak tylko ciekawostki, do których należałoby dodać, że w komiksie na stronie 29 możecie zauważyć samych autorów – więcej nie zdradzam, poszukajcie ich sami – a prawdziwa siła tkwi w fabule samej opowieści.
Goscinny, jak każdy pisarz, uwielbia konkretne motywy, do których powraca. Najczęściej robi to jednak w ramach konkretnych serii, do których one najlepiej pasują i widać to tutaj. Temat Igrzysk i zmagań był już w serii obecny, tu jest jeszcze mocniej wyeksponowany niż dotychczas, a na dodatek autor podlał go sporą dozą satyry – szczególnie na doping. W efekcie powstała wypełniona dowcipami opowieść przygodowa, pełna ciekawostek historycznych, niezapomnianego klimatu i akcji. Czyta się to bardzo przyjemnie i równie przyjemnie ogląda, dzięki znakomitym ilustracjom Uderzo.
Lubicie dobre opowieści dla całej rodziny? Znacie komiksy o Asteriksie, ale tego nie czytaliście? A może nie znacie, a chcielibyście od czegoś zacząć swoją przygodę z serią? Polecam gorąco, rozejrzyjcie się za tym tomem wśród nowości, nie pożałujecie.
Opis Wydawcy
-
Tom Asteriks na igrzyskach olimpijskich został wydany w 1968 roku z okazji zimowej olimpiady w Grenoble. Obóz Akwarium obiega wiadomość, że niezwykle wysportowany Klaudiusz Twardzielus zostanie reprezentantem Rzymu na Igrzyskach Olimpijskich. Do zawodów pragną stanąć też nieustraszeni Galowie, nie spełniają jednak podstawowych kryteriów - w konkursie mogą uczestniczyć jedynie rodowici Grecy i wolni obywatele helleńscy. Galowie przedstawiają się więc jako Rzymianie i wysyłają swoich najdzielniejszych towarzyszy - Asteriksa i Obeliksa. Jak jednak mają skorzystać z napoju magicznego, skoro uczestnikom zakazano dopingu? Do zawodów staje sam Asteriks, jednak bez wspomagania przegrywa kolejne konkurencje. Sytuację może uratować podstęp Panoramiksa...
Historia galijskiej osady, która dzielnie stawia opór rzymskim najeźdźcom, to obowiązkowa pozycja na półce każdego fana komiksów. Nieśmiertelny francuski dowcip serii stworzonej przez René Goscinny'ego i Alberta Uderzo od wielu lat przyciąga kolejne pokolenia czytelników, a sprytny Asteriks, naiwny Obeliks i ich towarzysze znaleźli się w gronie ulubionych bohaterów masowej wyobraźni.
