Ariol Tom 6 Tyberiusz Kotatakuje

Komiksowa, bajkowa i zantropomorfizowana odpowiedź na powieściowy cykl "Mikołajki"..., to oczywiście cykl "Ariol"! To właśnie ta niezwykle interesująca, klimatyczna i wypełniona wielką przygodą opowieść o życiu paczki dobrych, zwierzęcych kumpli ze szkoły, podbiła sobą serca dzieci i młodzieży na całym świecie, w tym i w Polsce. Dziś mamy przyjemność poznać najnowszą i zarazem już szóstą odsłonę tej komiksowej sagi, która nosi tytuł "Ariol. Tyberiusz kotatakuje". Pozycja ta ukazała się niezmiennie nakładem Wydawnictwa Adamada!

I tak oto mamy przyjemność wkroczyć za sprawą tej lektury raz jeszcze do codzienności osiołka o imieniu Ariol i jego kumpli. Codzienności, którą tradycyjnie wypełniają ich zwariowane i niesamowite przygody, by wspomnieć choćby o pomyśle Ariola na upodobnienie się do jego idola - Superkonia, tak na polu zachowania jak i wyglądu...; kolejno o planie uczynienia z drogi do szkoły, pieszej wędrówki wśród zasp śniegu i walki na śnieżki; dalej o konieczności zdobycia płyty z piosenką o ukochanej Ariola, którą ten słyszy w radiu...; następnie o nocowaniu kumpla Ariola w jego domu, podczas gdy w telewizji odbywa się ważny mecz, który chłopcy chcą obejrzeć za wszelką cenę; czy też wreszcie o kandydowaniu Ariola na przewodniczącego klasy, co zakończy się wielką katastrofą... Jednym słowem rzecz ujmując - będzie się działo!

Emmanuel Guibert (scenariusz) i Marc Boutavant (rysunki) - twórcy tego znakomitego cyklu, zapraszają nas za jego sprawą do kolejnego spotkania z bajkową komedią z najwyższej, komiksowej półki. Komedią, która nas bawi, śmieszy, ale też i rozczula swoim emocjonalną wymową, gdzie to mamy przyjemność poznawać piękno i wartość rodziny, przyjaźni oraz dobrych chęci. I jest tu klimatycznie, zabawnie i intrygująco do samego końca, a ponadto ze wszech miar bezpiecznie dla dziecięcego odbiorcy, co zawsze warto docenić. Co więcej, komiks ten potrafi oczarować sobą nie tylko dzieci i młodzież, ale też i dorosłego czytelnika, czego najlepszym przykładem jest moja osoba i frajda, jaką dało mi spotkanie z tą pozycją.

Fabułę komiksu wypełniają tradycyjnie już luźno powiązane ze sobą osobne historie o kolejnych przygodach Ariola i jego najlepszego kumpla - prosiaczka Ramono. Historie, osadzone w domu osiołka, szkole, czy też w takich miejscach jak basen lub autobus, które to zazwyczaj przybierają postać mniejszej lub większej, ale też i zawsze zabawnej, katastrofy. I są to naprawdę interesujące opowieści, które odwołują się do ciekawości świata, pierwszych miłości, czy też wreszcie zabawy i cieszenia się dzieciństwem w otoczeniu najlepszych przyjaciół. Wreszcie, nie zabrakło tu również cennego morału w postaci inteligentnej puenty, jaka to wieńczy sobą każdą z mini opowieści i która odnosi się do nauki o tym, co w życiu powinno być naprawdę ważne.

Wspaniale jawi się także strona ilustracyjna tego komiksu, za którą odpowiada Marc Boutavant. Zaoferował on nam tutaj bardzo klimatyczne, przyjemne dla oka, pociągnięte delikatną i płyną kreską, cartoonowe rysunki. To oczywiście klasyczne dla tego cyklu, mocno karykaturalne twarze zwierzęcych bohaterów, jak i też znakomite kadrowanie. Całości efektu dopełniają bardzo ładne i bogate w swej ofercie - kolory, które to idealnie dobrał dla tej opowieści Rémi Chaurand. I patrząc na te ilustracje jestem pewna, że zachwycą one i oczarują sobą każdego czytelnika - niezależnie od tego, ile ma on lat.

Bardzo przyjemnie czyta się o tych zabawnych przygodach bohaterów, którzy w ten niezwykle specyficzny sposób uczą się życia - najczęściej za sprawą kolejnych kłopotów i tarapatów. Wspaniałe jest właśnie to, że obok przedniej zabawy i uśmiechu, komiks ten niesie sobą ważne wartości edukacyjne, które to za sprawą bajkowej komedii mogą w prostszy sposób dotrzeć do dziecięcego odbiorcy. Nade wszystko jest to bowiem familijna opowieść, którą cechuje wielkie ciepło, radość i piękne emocje.

"Ariol. Tyberiusz kotatakuje", to kolejna znakomita, ze wszech miar udana i mająca sobą wiele do zaoferowania, odsłona tego świetnego, komiksowego cyklu. Humor, przygoda, emocje i wciąż oczarowujący nas koncept na ukazanie naszych ludzkich i dziecinnych spraw, poprzez wspaniałą, zwierzęcą rzeczywistość bajki.. I choćby dla tego faktu warto poznać ten cykl i tę oto jego najnowszą odsłonę, do czego gorąco was namawiam i zachęcam. Polecam - naprawdę warto!

Ariolowi same spadają gatki, Ramono niechcący zostaje artystą, a tato Ariola odpiera atak bezpańskich sanek. Szósta część zakręconych przygód Ariola i jego równie szalonych kumpli.

Po całkiem dobrych wrażeniach z lektury siódmej części przygód małego osiołka, sięgnęłam po wcześniejszy tom narysowany przez Marca Boutavanta i napisany przez Emmanuela Guiberta. „Ariol. Tyberiusz kontratakuje” to kolejny zbiór krótkich komiksowych historyjek o małym chłopcu i jego szkolnych oraz pozaszkolnych przygodach. To drugie spotkanie z bohaterami było dla mnie równie przyjemne jak poprzednie, a ponieważ kolejność w jakiej można sięgać po opowieści o Ariolu nie ma specjalnie znaczenie, więc i nie było problemem, że sięgnęłam teraz po opowieści sprzed tych zawartych w komiksie „Ariol. Pies zawodowiec”.

Tytułowy Tyberiusz to jeden z kolegów Ariola z klasy i to jeden z takich, za którym młody osiołek nie przepada. W jednej z historii są rywalami w wyborach samorządu klasowego. W tych samych wyborach jego rywalką jest Petula, szczenięca miłość chłopca, co budzi w nim ogromny dylemat, na kogo ma oddać swój głos. To tylko jedna z wielu przygód Ariola, wśród dwunastu historyjek znajdą się też spotkania na basenie, pieczenie tarteletek, koncert charytatywny, czy szalone sanki.

Chłopiec czasem wychodzi z przygód zwycięsko, czasem tylko cudem udaje mu się wybrnąć z niezręcznej sytuacji, kiedy indziej zaś jego działania kończą się zupełną porażką. Zupełnie jak w życiu, gdzie nie zawsze wszystko jest takie jak to sobie zaplanujemy. Ariol radzi sobie z tym różnie, choć jak na dziecko przystało, nie ma czasu na roztrząsanie niepowodzeń, gdyż chwilę później znów spotykają go rzeczy, które odsuwają w cień nieprzyjemności. Z emocjami chłopiec też jakoś sobie radzi, te gorsze go nie paraliżują, a te bardziej pozytywne są dla niego motorem do działania. To dobra lekcja dla młodego czytelnika, by mimo strachu i wątpliwości spróbować działać, gdy stawka jest wysoka i dla nas ważna.

Wizualnie komiks jest przyjemny dla oczu. Kolorowy, ale stonowany, bez barw o dużym nasyceniu, z dominującymi odcieniami pastelowymi, które czasem sprawiają wrażenie odrobinę wyblakłych. Dzięki temu nie męczą oczu, choć na pierwszy rzut oka mogą nie wydawać się pociągające. Kreska autora idealnie oddaje emocje jakim podlegają zwierzęcy bohaterowie. Strach, nadzieja, rozmarzenie, czy wątpliwości dobrze można odczytać z wyrazów pyszczków bohaterów. I choć ilustracje są raczej schematyczne i proste, to podstawową dawkę uczuć bohaterów spokojnie tu znajdziemy.

Językowo przygody Ariola nie są wyzwaniem dla młodego czytelnika. To proste historie z przystępnym, choć nie przesadnie uproszczonym słownictwem. Autor nie boi się wrzucać w nie pewnej porcji słów nieco trudniejszych, nie używanych powszechnie dzięki czemu komiks świetnie pozwala na poszerzenie słownictwa.

„Ariol. Tyberiusz kontratakuje” to przyjemny komiks dla dzieci. Nie jest jednak niczym więcej i raczej nie będzie lekturą, po którą dorosły sięgnie z niekłamaną przyjemnością. Niemniej jednak to zabawna i wciągająca lektura, a Ariol jest bohaterem z jakim wyjątkowo łatwo jest się utożsamić. Zabawne przygody, dobrze oddane emocje bohaterów oraz przedstawienie tego, jak można sobie z nimi poradzić to wystarczające zalety szóstej części przygód małego osiołka. I choć jest to książeczka, która dość szybko się zestarzeje – dla dzieci wchodzących w wiek nastoletni może wydać się już nieco nudna i dziecinna, to jednak młodsi czytelnicy z pewnością będą się przy niej dobrze bawić.