Wersja dla osób niedowidzących
Michał Lipka
-
MASOCHISTKA I SADYSTA
AyukoHatta rzeczywiście pędzi z tą mangą na złamanie karku. To dopiero trzeci tom, a już mieliśmy kilku potencjalnych kandydatów do serca bohaterki, liczba ta się zwiększa, a zawirowania miłosne narastają z każdą chwilą. Co tu jeszcze się wydarzy, zanim seria osiągnie swój finał w szesnastym tomie, nawet nie będę sobie wyobrażał. Ważne, że całość nie przestaje bawić, dostarczać emocji i intrygować, a przy okazji czyta się dosłownie jednym tchem.
Kłamliwa wilczyca i sadystyczny Czarny Książę. Czy taki związek może się udać? Erika wciąż ma dość tego, jak traktuj ją Sata i wciąż nie potrafi nic z tym zrobić. I nie chodzi wcale o to, że gdyby zdecydowała się na jakiś krok, chłopak mógłby opowiedzieć wszystkim, że tylko udawał jej ukochanego, by jej kłamstwa nie wyszły na jaw, a ona nie była spalona w towarzystwie. Nie dość bowiem, że Erika coś do niego czuje, to jeszcze Sata potrafi zachować się momentami w taki sposób, że cieszy się jej serce. Ale jak długo może trwać taki stan rzeczy?
Na razie jednak nadchodzi czas, który mają spędzić razem. Dziewczyna oblała kilka testów, grozi jej powtarzanie klasy, Sata decyduje się więc przygotować ją do poprawek. Pech chce, że kiedy są niego w domu, gaśnie światło. Nie ma też wody, dziewczyna wychodzi więc za potrzebą, a kiedy długo nie wraca, chłopak zaczyna się denerwować. W okolicy grasują bowiem podejrzane typki…
Jakby mało było wrażeń, zbliżają się walentynki. Erika chce przygotować swojemu „chłopakowi” jakieś słodycze, jednak ten nie dość, że nienawidzi samego tego święta, nie cierpi również słodkości. Jednocześnie w życiu dziewczyny pojawia się Kusakabe, szkolny kolega, który zawsze trzyma się na uboczu i chodzi ze spuszczoną głową. Mimo swej nieśmiałości, okazuje się być przystojnym, interesującym i ciepłym chłopakiem. Czy ma szansę skraść jej serce?
Sami widzicie po opisach zawartości poszczególnych tomów, że autorka nie rozwleka się ani nie serwuje powoli kolejnych zwrotów akcji, niespiesznie nas do nich wprowadzając. Wie, co chce opowiedzieć, wie jak chce to zrobić – a robi to w świetny sposób – i ani myśli zwlekać. Wychodzi to całej opowieści na dobre, bo Hatta nie żałuje nam ani humoru, ani miłosnych uniesień, ani wzruszeń.
Na koniec tomiku znów czeka na nas dodatek. Tym razem jest to „Nie jestem klaunem”, historia nastoletniej HikariKodomy (przejrzyjcie główne rozdziały mangi to z pewnością wypatrzycie ją i jej kolegę na jednej ze stron!), która lubi głupio się zachowywać. Dlatego też w szkole robi za klasowego błazna, brzydkiego na dodatek i pozbawionego kobiecości (którą jak sama twierdzi porzuciła na rzecz rozbawiania ludzi). Ktoś taki jak ona nie kocha, bo to do niej nie pasuje. A jednak w towarzystwie jednego kolegi zaczyna czuć coś więcej. Coś, co stara się ukryć. I zarazem coś, co dostrzega inny jej znajomy, klasowy samotnik. Pytanie tylko czy ten wesprze ją w jej uczuciu czy może sam zechce być kimś jej bliskim…
Zarówno ten oneshot, jak i główna opowieść są bardzo przyjemne, wciągające i emocjonujące. A także dobrze narysowane. Dlatego też bez zbędnego przedłużania, polecam Wam całą serię. Jeśli lubicie szkolne życie i dobre opowieści o miłości, będziecie „Wilczycą i Czarnym Księciem” zachwyceni.
A ja dziękuję wydawnictwu Waneko za udostępnienie egzemplarza do recenzji.
