Niesłychane Losy Ivana Kotowicza - 2 - Zamek Rybiej Dynastii

Nieco ponad rok przyszło nam czekać na kontynuację wydanych przez Kulturę Gniewu Niesłychanych losów Ivana Kotowicza. Zamek rybiej dynastii, czyli drugi tomik przygód sympatycznego kota Ivana przygotowuje czytelników na prawdziwie „niesłychane losy”, które według mnie mają dopiero nadejść.

Zakończenie pierwszego albumu postawiło przed czytelnikiem wiele pytań. Byliśmy świadkami wydarzeń, których autorzy postanowili nie do końca wyjaśniać. Zresztą podobnie jak z wieloma aspektami całego świata wymyślonego przez Kajetana Kusinę. Czy odpowiedzi na nękające czytelnika pytania pojawią się w kolejnych częściach? Myślę, że częściowo na pewno tak, tymczasem jednak polecam skupić się na tym, co już wiemy, i dać ponieść się naprawdę ciekawej fabule.

Zamek rybiej dynastii w odróżnieniu od pierwszej części jest dużo bardziej humorystyczny. Duet Kusina i Ambrzykowski zaserwował wiele bardzo sympatycznych gagów. Nie brakuje też zabawnych odniesień do popkultury, której zagorzałym miłośnikiem jest Kajetan. Każdy fan komiksów w mgnieniu oka zauważy nawiązanie np. do sławnego batmańskiego liścia, czy też odniesienie do sali treningowej w Szkole X-men. Odniesień do grupy mutantów jest zresztą więcej. Fabuła drugiej części komiksu skupia się bowiem na utworzeniu grupy specjalnej, w której każdy członek ma zestaw niebanalnych umiejętności. Drużyna składa się z ze zwinnego Ivana, ogromnego i silnego niedźwiedzia Miszy, strzelca wyborowego prosiaka Antona Świniojewa, inteligentnej i pięknej lisicy Elizy Chwost oraz człowieka, utalentowanego sierżanta Krukowa. Dowodzi nimi profesor Bremer.

Pierwszym zadaniem bojowym drużyny specjalnej jest zbadanie tajemniczego zamku. Co wydarzyło się podczas pierwszej misji, dowiecie się już z samego komiksu. Mogę Wam jedynie zdradzić, że dzieje się ciekawie.

Niesłychane losy Ivana Kotowicza dzięki drugiej części komiksu wskoczyły bezpośrednio do czołówki mojej osobistej listy najbardziej wyczekiwanych polskich komiksów. Początkowo byłem dość sceptyczny, co do pomysłu Kajetana Kusiny. Po lekturze Zamku rybiej dynastii fabuła nabrała dla mnie kolorów i autentycznie mnie zaciekawiła. Pierwszy album pomimo humorystycznych wstawek był dla mnie trochę zbyt ponury. Kontynuacja za to ma wszystko co najlepsze, walki z zombie, humor, nawiązania do amerykańskich klasyków komiksowych oraz zarys intrygi spinającej wszystko w całość.

Na ogromną pochwałę zasługują oczywiście rysunki Michała Ambrzykowskiego, którego styl nadaje całemu komiksowi niepowtarzalnego charakteru. Największą zaletą cartoonowych ilustracji jest wspaniałe odwzorowanie emocji postaci. Równie dobrze wygląda tło kadrów pełne rozmaitych detali. Podczas czytania naprawdę warto zatrzymać się na moment i przyjrzeć plakatom na ścianach budynków czy też witrynom sklepowym. Równie ważnym aspektem dla całości strony wizualnej jest znakomite kolorowanie. Przyglądając się rysunkom naprawdę ciężko się do czegoś przyczepić.

Pomysł na to, aby głównym bohaterem był kot jest po prostu strzałem w dziesiątkę. Po pierwsze; niemal cały świat kocha koty, a po drugie dzięki świetnym rysunkom Ambrzykowskiego główny bohater jest po prostu przesympatyczny. Mimika, gesty, pozy – ogląda się to wszystko z dużą przyjemnością. Wzbudzenie u czytelnika sympatii do głównego bohatera jest filarem tego komiksu. Nie umniejsza to oczywiście intrydze jaką powoli tka Kusina, ale moim zdaniem to nie wydarzenia opisane w fabule są motorem napędowym opowieści, a właśnie sam Kotowicz.

Mogę ze spokojnym sumieniem polecić Niesłychane losy Ivana Kotowicza każdemu spragnionemu dobrej rozrywki. Efekt pracy duetu Kusina – Ambrzykowski daje naprawdę wiele satysfakcji czytającemu. Pozostaje jedynie mieć nadzieję, że na kolejna część przyjdzie nam czekać nieco krócej.