Wersja dla osób niedowidzących
KRZYK CYKAD
„Gdy zapłaczą cykady” to seria wyrosła na gruncie, który w jednych źródłach określa się mianem anime, w innych zaś gry komputerowej. Oba stwierdzenia są w tym przypadku w pewnym stopniu prawdziwe (o czym opowiem poniżej), ale ważniejsze jest tu coś innego. A mianowicie fakt, że jak na adaptację, to zadziwiająco udana manga, którą czyta się z emocjami, śmiechem i prawdziwą ciekawością.
POTRZEBA BLISKOŚCI
Zapewne hasło „erotyczne opowieści miłosne dla kobiet” kojarzy się Wam z tragicznymi gniotami pokroju „Pięćdziesięciu twarzy Greya” i innych literackich porażek tego typu. Dlatego też z tak wielkim trudem przychodzi mi nazywanie „Herezji miłości”. Jednakże z tym właśnie mamy tu do czynienia – romantycznym erotykiem, który jest jednak rzeczą naprawdę udaną.
MONTE CHRISTO I EROTYKA
Historia wydawania mangi na polskim rynku zaczęła się od dzieła opowiadającego o rzeczach, jakże egzotycznych z perspektywy Japończyka, bo historii Polski. I podobnie egzotycznym dziełem jest także najnowsza jednotomówka od Waneko, „Hrabia Monte Christo”. Jako człowiek za opowieściami historycznymi nieprzepadający, podchodziłem do całości bardzo ostrożnie.
PUSZKA PANDORY
Po „Pandora Hearts” nie sięgnąłem, bo tak bardzo zachwyciła mnie najnowsza manga autorki, „Księga Vanitasa”. Owszem, przy tamtym tytule bawiłem się nieźle, niemniej całość nie powaliła mnie na kolona. Co więc zdecydowało? Oczywiście kultowy status „Pandory” i fakt, że seria ta trafiła na listę 100 najlepszych mang zdaniem portalu myanimelist.
MORDERCA WŚRÓD TRAW
Od kiedy wciągnąłem się w lekturę książek Kinga, a było to dobrych kilkanaście lat temu, kocham opowieści o małomiasteczkowych społecznościach, ich tajemnicach i mrocznych wydarzeniach rozgrywających się w ich granicach. Nie ważne czy mam do czynienia z horrorem, czy thrillerem. Nic więc dziwnego, że „Grass Kings” przypadło mi do gustu.
NOWY ROK, NOWE MIEJSCE, NOWE PROBLEMY
Kto nie lubi dobrych komedii obyczajowych? Takich przedstawiających życie w krzywym zwierciadle, ale nie bez goryczy ani tym bardziej nie bez refleksyjnej satyry? Tak, jacyś malkontenci się znajdą, ale tym osobnikom już podziękujemy. A skoro już ich nie ma, śmiało możemy powiedzieć, że chyba każdy, bo każdy lubi się pośmiać, a jeśli jednocześnie może się z czymś identyfikować, to już trudno by nie przypadło mu takie dzieło do gustu.
WYRZUTEK W ŚWIECIE WYRZUTKÓW
Lata 80., grupa nastolatków, wydarzenia, które nie powinny ich dotyczyć, pościgi, walki… „Paper Girls”? nie, „Deadly Class, najnowsza propozycja od Non Stop Comics, ukazująca się na polskim rynku na fali popularności serialu nakręconego na jej podstawie. Czy to dzieło wybitne? Albo dorównujące „Papierówkom”? Nie, bo Remender ani nie jest wybitnym scenarzystą, ani też autorem pokroju Vaughana, a jednak w ręce czytelników trafia dobry komiksowy dreszczowiec, w sam raz dla dorosłych, szczególnie tych, niewspominających z sentymentem czasów liceum.
CHCĘ ŻYĆ
Pierwsze trzy tomy „Gdy zapłaczą cykady” oferowały nam właściwie tę samą opowieść, obsadzoną tymi samymi bohaterami. Różniły się jednak przebiegiem zdarzeń i rozłożeniem akcentów. Jak zapowiadał autor scenariusza, wersji całej opowieści jest trzy, o czym zatem opowiada tom czwarty, skoro Księga Odpowiedzi zaczyna się dopiero od części piątej? Żeby nie zdradzać Wam zbyt wiele, powiem tylko, że w części tej cofamy się nieco w czasie, by przyjrzeć się bliżej wydarzeniom poprzedzającym akcję… Właśnie, której wersji „Cykad”? A może na czytelników czeka kolejna alternatywna historia z tymi samymi bohaterami? To już będziecie musieli odkryć sami, ale jeśli podobały się Wam poprzednie tomy, ten także Was nie zawiedzie.
BIBLIOTECZKA