Wersja dla osób niedowidzących
THE GOON, THE BAD AND THE UGLY
Jak to dobrze, że Non Stop Comics zaczęło wydawać „The Goon”. Dobrze, bo kiedy ponad dekadę temu zaczęto publikować tę serię w naszym kraju, przerwano po trzech krótkich tomach, nim opowieść w ogóle miała szansę się rozkręcić. A teraz proszę, nie minął nawet rok, a my już mamy trzeci zbiorczy tom, czyli grubo ponad tysiąc stron komiksów o Zbirze.
CH…J Z BAŚNIOWEM
Skottie Young, kojarzony głównie jako twórca zabawnych alternatywnych okładek komiksów Marvela, powraca z ostatnim tomem swojego komiksowego opus magnum. „Nienawidzę Baśniowa”, bo o nim właśnie mowa, to dzieło prześmiewcze, szalone, chore i krwawe. Jeszcze wiele można by powiedzieć o tym komiksie, ale skrótowo rzecz ujmując, wyobraźcie sobie, że Lobo (Ważniak z DC, żeby była jasność) został wrzucony do świata baśni i chociaż znajduje się w ciele dziewczynki, wcale nie złagodniał, a jego broń nie przestała siać śmierci i zniszczenia.
JAK TO DYSTOPIA
Ten komiks urzekł mnie swoją okładką na tyle, że postanowiłem sięgnąć po niego w ciemno. O treści wiedziałem tylko tyle, że prezentuje nam dystopijną wizję przyszłości, a takie zawsze lubiłem, nawet jeśli temat wydawał się być wyczerpany lata temu. I co? I trochę się zawiodłem, bo owa wizja przyszłości nie zdołała mnie przekonać.
DWADZIEŚCI LAT MINĘŁO: PRZEKLEŃSTWA, KTÓRE COŚ NIOSĄ
Dokładnie dwadzieścia lat temu grupka młodych zapaleńców z Michałem „Śledziem” Śledzińskim na czele, postanowiła rzucić na nasz rynek zupełnie nowe pismo komiksowe. Chcieli przekształcić swą ideę znaną z ich liczącego jedynie 3 numery fanzinu „Azbest” w coś profesjonalnego i tak oto w grudniu 1999 roku ukazał się pierwszy, przełomowy numer magazynu „Produkt”.
FIBI I JEDNOROŻEC POWRACAJĄ
Pierwszy tom serii „Fibi i jednorożec” okazał się całkiem niezłą rozrywką. Z jednej strony mocno naiwną i operującą schematami (zakochany w sobie jednorożec…), które jakoś do mnie nie przemawiały, z drugiej zaskakująco zabawną i momentami jakże trafną, jeśli chodzi o satyrę. Po część drugą, sięgnąłem więc z ochotą.
SMERFKI
„Smerfy i wioska dziewczyn” to seria, którą trudno nazwać pełnoprawną opowieścią o Smerfach. Powstała jako dodatek do filmu kinowego (swoją drogą kolejnej filmowej porażki, jaką zaliczyły małe niebieskie stworki na dużym ekranie) i jako taką należy ją traktować. Nie jest to więc cykl, który poziomem dorównuje regularnym albumom, wciąż jednak to sympatyczna rozrywka dla dzieci, a opowieści rozciągnięte na pełną długość albumu wypadają naprawdę dobrze.
KONIEC AKAME
Wielki finał „Akame ga Kill!” właśnie nadszedł. Początek swojej przygody z tą serią pamiętam, jakby to było wczoraj. Zaczęło się z niepewnością, bo całość brzmiała jak kolejny typowy shounen. Potem okazało się, że to naprawdę dobra seria jest, momentami wręcz bliska rewelacji. A teraz wszystko dobiega końca i to w najgrubszym z dotychczas wydanych, porywającym tomie, który akcją wypakowany jest od pierwszej, do ostatniej strony.
GARFIELD NA OKRĄGŁO
Najśmieszniejszy kot w dziejach powraca! Znowu. I znowu. I znowu. Na okrągło, można rzecz – co w tym wypadku będzie zgadzało się wręcz aż za bardzo. Ale przecież „Garfield” to taka opowieść, którą na okrągło chce się czytać i wracać do niej, i znów, i jeszcze trochę. I śmiać się – w gorzki, bo gorzki sposób, w końcu to satyra – ale jednak.
BIBLIOTECZKA