Fiku-miku W Kalendarzyku 3 | Autor: Praca Zbiorowa

Ostatnio miałam okazję przeczytać książkę pod redakcją Katarzyny Bayer „Fiku- Miku w kalendarzyku zabawy, piosenki i tańce na każdy miesiąc. 3". Pozycja jest rodzajem poradnika, w którym autorka podaje propozycje, tak jak mówi tytuł - zabaw, piosenek i tańców na każdy miesiąc. Jest to określenie nad wyrost, gdyż w książce padają propozycje spędzania wolnego czasu z dzieckiem od kwietnia do sierpnia. Ogromna szkoda, że w jednej pozycji znajdują się propozycje tylko na wybrany okres czasu. Uważam tak, ponieważ przyglądając się pracy pedagoga to mają oni sporo książek, a rozdzielenie materiału na kilka pozycji wprowadza dodatkowy harmider i sprawia, że najpierw zainteresowany odnajduje odpowiednią część, a dopiero później szuka interesującej go rzeczy. Ma to istotne znaczenie, gdyż pracując z gromadą dzieci liczy się każda minuta i odpowiednie zorganizowanie.

W książce „Fiku-Miku w kalendarzyku zabawy, piosenki i tańce na każdy miesiąc. 3". Przedstawione są liczne przedstawienia. Współczesnie dzieci muszą mieć czas bardzo zorganizowany, by się nie nudziły, a do ich przyjemności z pewnością nie należy nauka następnej kwestii do przedstawienia. Poza tym - w dobie komputerów- oprócz przygotowania dzieci do życia zadaniem pedagoga jest również nauczenie dzieci wspólnej zabawy, która uczy zasad, jakie istnieją funkcjonując w społeczeństwie. Dlatego myślę, że dobrze byłoby gdyby autorzy skupili się bardziej na zabawach - idealnie byłoby gdyby były to zabawy ruchowe, gdyż okres od kwietna do sierpnia jest czasem, kiedy to dzieci powinny aktywnie spędzać czas na świeżym powietrzu - dla zdrowia ciała i ducha.

Pragnęłabym zwrócić uwagę na przepiękną szatę graficzną - już dawno nie widziałam tak dopracowanej. Zacznę od okładki - jest bardzo tematyczna - przedstawia uśmiechnięte, zadowolone dzieci, które razem się bawią. Nadaje to książce dziecinną, beztroską atmosferę, która zachęca do odkrywania nieznanych, do rozwiązywania zagadek poprzez doświadczenia zebrane w nieznanym.

Do książki została dołączona płyta, która zawiera nagrane piosenki, które stanowią tło muzyczne do zaproponowanych zabaw, czy przedstawień. Myślę, że jest to bardzo dobry pomysł, gdyż dzieci potrzebują bardzo wielu bodźców, które wychodzą z różnych płaszczyzn. Jest to swoiste urozmaicenie zabaw, a piosenki, które są nagrane mogą być nawet przedmiotem nauki samym w sobie.

„Fiku-Miku w kalendarzyku zabawy, piosenki i tańce na każdy miesiąc. 3" jest poradnikiem, a zatem powinien przede wszystkim być praktyczny. Moim zdaniem taki jest, gdyż do książki nie sięgniemy do urozmaicenia swojego jesiennego wieczoru, ale wtedy gdy znajdziemy się w potrzebie - otwierając stronnice książki, zostaniemy obdarowani cennymi wskazówkami, które przydadzą się każdemu, który spędza wiele czasu z dziećmi.

Bardzo cenna jest możliwość pobrania kart pracy ze strony wydawnictwa, poprzez korzystanie z kodów podanych na końcu książki, gdyż to pomaga rozwinąć omawiane przez nas z dziećmi kwestie.

Poradnik jest moim zdaniem przeznaczony przede wszystkim dla osób, których zadaniem jest zagospodarowanie czasu grupie dzieci. Mam tu na myśli przywoływanych przeze mnie pedagogów, opiekunki czy animatorów czasu wolnego. Myślę, że do tej książki sięgnąć może także każdy rodzic, który co prawda nie ma gromadki dzieci, ale potrzebuje inspiracji dla swojej pociechy, np. w celu zagospodarowania jej celu podczas podróży czy podczas choroby.

Podsumowując, „Fiku-Miku w kalendarzyku zabawy, piosenki i tańce na każdy miesiąc. 3" pod redakcją Katarzyny Bayer jest bardzo dobrą książką, która stanowi inspirację dla ludzi, dla których dziecko jest najważniejsze.

Jak ważna jest muzyka w wychowaniu młodego człowieka wie każdy pedagog uczący w przedszkolu lub szkole. Osobiście nie jestem szkolnym pedagogiem, jednak często mam styczność z dziećmi poprzez udzielanie się w parafialnym Oratorium. A Oratorium to nie tylko modlitwa, nauka i zabawa. To także śpiew. Jednocześnie nie możemy ograniczać się tylko do śpiewania piosenek religijnych, bo Oratorium powinno wszechstronnie rozwijać osobowość młodego człowieka. Piosenki śpiewane za „naszych czasów" są dobre, warto jednak iść z duchem czasu i czasami wprowadzić jakąś nowość. Na Internecie jest pełno tekstów piosenek, jednak bardzo trudno jest znaleźć do nich oryginalne wykonanie oraz podkład. Dlatego niezwykle ucieszyła mnie możliwość zamówienia książki wydanej pod redakcją Katarzyny Bayer „Fiku-miku w kalendarzyku 3".

Zanim jeszcze dostałam tą niepozorną, aczkolwiek bardzo ciekawą książeczkę zaczęłam się zastanawiać, czego mogę się po niej spodziewać. Tym bardziej, że sam tytuł brzmi raczej frywolnie. Fiku – miku kojarzy mi się z czymś szybkim, a zarazem nieprzewidywalnym. No i nie pomyliłam się co do tego, ponieważ książka zaskoczyła mnie zarówno swoją treścią, jak i przesłaniem. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Pierwsze zaskoczenie jakiego doznałam to rozmiar książki. Liczy ona zaledwie 64 strony, dzięki czemu jej posiadacz nie ma wrażenia, że poszukiwanie w niej czegoś zajmie mu dużo czasu. Wszystko wydrukowane zostało na kredowym papierze, co sprawia automatyczne wrażenie, że książka została porządnie wydana. Dużym zaskoczeniem była sama treść – oprócz tekstów piosenek, zupełnie mi nie znanych, znalazłam w niej gotowe scenariusze przedstawień na poszczególne święta w okresie wiosenno – letnim. Szczerze mówiąc to nawet nie wiedziałam, że jest Dzień Tańca, czy też Dzień Kominiarza. Wszystkie zamieszczone w książce scenariusze są zabawne i przyjemne w odbiorze, natomiast poszczególne role łatwe do nauczenia przez młodego aktora(nawet znalazłam w akademii poświęconej Dniu Europejskiemu fonetyczny zapis zwrotów rosyjskich użytych w scenariuszu). Ponadto znajduje się w niej kilka zabaw ruchowych, które możemy wykorzystać niekoniecznie w czasie akademii, ale też codziennych zajęć. Dużym plusem jest to, że zabawy zostały opisane krok po kroku, tak aby prowadzący nie miał wątpliwości co w danej chwili trzeba zrobić.

Dużym atutem książki są ruchowe piosenki tematyczne, do których słowa i tekst zostały napisane najczęściej przez redaktorkę wydania, Katarzynę Bayer. W książce oprócz tekstów znajdziemy także zapis nutowy każdej z nich, a także instrukcję ruchową. Jeżeli nie mamy możliwości zagrania na przykład na pianinie, albo w ogóle nie umiemy na niczym grać, nie jest to żadnym problemem. Wydawnictwo załączyło bowiem do wydania płytę, na której zostały umieszczone nie tylko oryginalne wykonania piosenek śpiewane przez dzieci i podkłady do nich, ale także melodie do trzech zaproponowanych przez aktorów tańców: Tańca Hawajek, układu baletowego oraz Tańca Japońskiego. Zostały one nagrane w dwóch wersjach – oryginalnej oraz z instrukcją kroków.

Tak naprawdę jedyną rzeczą, do której mogę się przyczepić jest zawartość folderu ściągniętego ze strony internetowej wydawnictwa, który miał być dodatkiem do książki. Oczekiwałam zestawu gier i zabaw typu łączenie kropek i labirynty, a zastałam owoce do pokolorowania oraz flagi krajów europejskich. Równie dobrze mogę je ściągnąć z pierwszej lepszej strony.

Mimo wszystko pozycję uważam za naprawdę dobrze i przemyślanie przygotowaną. Na pewno znajdzie zastosowanie w wielu placówkach oświatowych, a także uznanie w oczach pedagogów.